دستاوردها و دلمشغولی های مجلس دهم

به گزارش خبرگزاری رسا، پس از 2 سال از روی کار آمدن مجلس دهم، اینک وقت آن رسیده که عملکرد این مجلس در ترازوی سنجش و نقد قرار گیرد. ارزیابی عملکرد مجلس در حوزه نظارت و تقنین مشخص می کند نمایندگان تا چه حد دغدغه حل مشکلات مردم را در حیطه وظایف نمایندگی خود داشته اند. بدین منظور، مهم ترین قوانین مصوب مجلس دهم، مصوبات معطل مانده و نیز حوزه ها و مصوباتی که مجلس دهم به سراغ آنها نرفته و بدانها بی توجه بوده، در ذیل بررسی شده است:

1. مهم ترین قوانین مصوب مجلس دهم

مجلس دهم در طول دو سال گذشته، کمتر از ده مصوبه مهم و اساسی داشته است. از 85 قانون مصوب مجلس دهم، تنها 22 قانون بر اساس طرح‌های پیشنهادی نمایندگان تصویب شده و بقیه آن لوایحی است که دولت به مجلس فرستاده و یا طرح‌های باقی مانده از مجلس نهم بوده که در این مجلس به تصویب رسیده است. این مصوبات عبارتند از:

-تخفیف مجازات اعدام قاچاقچیان مواد مخدر

-اصلاح قانون ممنوعیت به‌کارگیری بازنشستگان (مصوب مجلس نهم)

-تحقیق و تفحص از صندوق ذخیره فرهنگیان (ارسال شده به قوه قضائیه)

-مصوبه مجلس برای تعیین سقف حقوق مدیران (سقف حقوقی مدیران 12 میلیون و 600 هزار تومان)

-قانون برنامه ششم توسعه

-قانون کاهش ساعات کار بانوان شاغل دارای شرایط خاص (معلولیت، فرزند زیر 6 سال و...) از 44 ساعت به 36 ساعت!

-قانون شعاری و غیرتاثیرگذار «مقابله با اقدامات ماجراجویانه آمریکا در منطقه»

این چند مصوبه، مهمترین مصوبات مجلس دهم طی دو سال گذشته بوده است. در واقع می توان گفت، مجلس دهم، سالانه تقریبا 3 مصوبه مهم و قابل ملاحظه داشته است. هر 4 ماه یکی!

نکته بعدی، تقلا و جدیت عجیب مجلس برای تصویب لوایح سوال برانگیز و با رنگ و بوی استعماری و تعهد به بیگانگان است. به عنوان مثال تلاش مجلس برای تصویب 3 لایحه «گروه ویژه اقدام مالی» FATF یعنی:  سه لایحه «الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با جرائم سازمان‌یافته فراملی "پالرمو"»، «اصلاح قانون مبارزه با پولشویی» و «الحاق ایران به کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم CFT» از این جمله است.

علت این تلاش و تقلا، پافشاری دولت است یا منافع فردی و حزبی، جای بحث دارد.

2. قوانین معطل مانده

اما طی این دو سال، طرح های زیادی چه بازمانده از مجالس قبلی، چه طرح های کمیسیون های مختلف تاکنون ناکام و ابتر مانده است. از جمله این طرح ها:

- طرح اعاده اموال نامشروع مسئولان.

- طرح منع به‌کارگیری دوتابعیتی‌ها در دستگاه‌های حساس دولتی.

از جمله مهم ترین این قوانین معطل مانده هستند که مجلس با وجود اهمیت، آنها را پشت گوش انداخته است.

3. عدم ورود مجلس به چالش ها و اولویت های اصلی کشور

اما کم تحرکی و انفعال مجلس، صرفا در عقب انداختن طرح ها و لوایح مختلف نیست. مجلس به امور متعددی که از اولویت و ضرورت فوری برخوردارند، اصلا ورود نکرده است.

سکوت و انفعال در بحران های اقتصادی، آشکارترین مصداق این انفعال و بی تحرکی است.

مجلس دهم در مواجهه با جنگ اقتصادی و تجاری دشمن منفعل بوده است. وضعیت موسسات مالی و اعتباری، نوسانات بازار ارز و کاهش ارزش پول ملی، تعلل دولت در واردات بی رویه و مبارزه با قاچاق کالا و ارز، مسائل و مشکلات مهم اقتصادی کشور طی دو سال اخیر بوده که هیچ یک باعث نشده مجلس به خود تکانی بدهد، مصوبه ای برای آنها تقنین کند و رئیس جمهور یا وزرا را به سوال یا استیضاح واقعی بکشاند.

مجلس در برابر تعطیلی بنگاه‌های اقتصادی و کارخانه‌ها، افزایش بیکاری، حمایت از اشتغالزایی، حمایت از کارگاه های زودبازده و حمایت از کالاهای ایرانی، برنامه ای درخور نداشته است. مجلس حتی قانونی برای مقابله با

سنگ اندازی سازمان های متعدد بر سر راه افرادی که اقدام به تاسیس یک واحد تولیدی یا خدماتی میکنند، انجام نداده است.

ناکامی در استیضاح وزرای ناکارآمد

علی رغم ضعف و ایجاد بحران های متعدد توسط برخی از وزرا خصوصا وزرای مسکن، کشاورزی و کار و رفاه، سازمان محیط زیست، سازمان گردشگری و... مجلس دهم توان استیضاح هیچ وزیری یا یک سوال از رئیس جمهور را نیافته و افکار عمومی را نسبت به استقلال و کارایی مجلس بدبین کرده است. 

انفعال مجلس در موضوع هسته ای

رفتار مجلس در حساس‌ترین بزنگاه های هسته‌ای یعنی "بدعهدی آمریکا و اروپا و اعمال تحریم علیه ایران پس از برجام" و "لغو برجام توسط آمریکا" و "شرط گذاری اروپایی ها برای ماندن در برجام" منفعل و منجمد بوده است. مجلس حتی در ارائه گزارش های 6 ماهه از اجرای برجام که تکلیف آن بوده، هر بار با ماه ها تاخیر به ملت گزارش کرده است.

مجلس دهم نه تنها در جنگ اقتصادی و سیاسی علیه کشورمان، دچار سندروم بی توجهی بوده که حتی در مسائل اجرایی و فرهنگی نیز دچار سکون و بی عملی بوده است. به عنوان نمونه، مجلس هیچ مصوبه و برنامه ای برای حمایت از فرزندآوری نداشته است. با وجود آنکه مادران باردار و شیرده، از کمترین استراحت شغلی و حقوق مادی در مقایسه با دیگر کشورها برخوردارند و سیاست افزایش جمعیت، از ضروری ترین سیاست های بلندمدت کشور است، مجلس در این خصوص بی تفاوت و بی انگیزه بوده است.

مجلس مصوبه یا برنامه ای برای بهبود آلودگی وضع هوا در سطح کشور، یا مقابله با خشکسالی و ریزگردها در مناطق و استان های وسیعی از ایران نداشته است. مجلس دهم با وجود گسترش مشکلات آب و هوا و برق، نشانه ای از دغدغه مندی برای رفع آنها را نداشته، چه رسد به

ریشه یابی موضوع و مطالبه  و مواخذه از وزرا برای اجرای سیاست های غلط در حوزه آب و هوا. (سدسازی بی رویه، کشاورزی سنتی، بالا کشیدن حقابه رودها و دریاچه های ایران توسط ترکیه و افغانستان و...)

مجلس دهم برنامه ای برای کوچک کردن دولت و لاغر کردن بدنه فربه و چاق اجرایی کشور و خیل عظیم کارمندان کم بازده نداشته است. قانون مدیریت خدمات کشوری بدون تغییری در 5 سال گذشته تمدید شده و مشکلات این حوزه همچنان پابرجاست.

این گزاره ها نشان می دهد اکثریت نمایندگان مجلس دهم، در تشخیص اولویت‌ها و بررسی و حل مشکلات و معضلات اساسی کشور ناتوان و ناکارآمد بوده اند.

بدتر آنکه مجلس دهم این بی تحرکی و انفعال خود را با حاشیه سازی و درگیر شدن برخی نمایندگان با امور فرعی و بی ارزش، می پوشاند. نطق های تخریبی برخی نمایندگان مجلس دهم، توئیتربازی و مصاحبه های پرسرو صدا و... بیش از هر چیز یادآور کارنامه سیاه اصلاح طلبان در مجلس ششم و خوراک سازی برای بیگانگان به جای خدمت به مردم  و حل مشکلات آنهاست. 

مجلسی که با سلفی موگرینی و فیش نجومی خانواده های لیست امید شناخته می شود، بیش از دغدغه داشتن برای رفع مشکلات اصلی جامعه خصوصا ایجاد اشتغال و مقابله با بیکاری، با نزاع های جناحی بر سر مارک توالت های آستان قدس یا جنجال بر سر استفاده از تلگرام یا پیام رسان های داخلی، ورود زنان به ورزشگاه و رفتن نمایندگان به جام جهانی و... بیشتر ماموریت "سرگرم سازی" و "آدرس غلط دادن" و سرپوش گذاشتن بر بحران ها و معضلات واقعی کشور را دنبال کرده است. مجلس دهم نه تنها مجلسی حامی دولت که در واقع به تابعی از دولت تبدیل شده است.

همین همراهی و حتی تبعیت مجلس از دولت، بهترین دلیل برای دروغ بودن ادعاها درباره کارشکنی قوا در کار یکدیگر است. بنابراین مجلس دهم را می توان مجلسی دانست که با نداشتن ابتکار عمل  و جسارت و قاطعیت و عدم درک صحیح از اولویت های کشور، استقلال و تاثیرگذاری و تفکیک قوا را مخدوش نموده و دولت را به قوه ای رها شده و مهارناپذیر تبدیل کرده است. كاركرد دوسال بعد مجلس می تواند این كاستی‌ها و انفعال‌ها را جبران كند ./۹۶۹/د۱۰۲/ب۱

منبع: رسالت