پژوهشگاه‌ها و پژوهشگران حوزوی به کمک نهاد قانون گذاری بیایند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مراسم بزرگداشت هفته پژوهش پیش از ظهر امروز از سوی مرکز تحقیقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) برگزار شد.
جمشید جعفرپور رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در این مراسم با بیان این که باید نگاه های فقهی و شرعی در قانون تجلی پیدا کند، اظهار داشت: قطعا حوزه علمیه که بهره مند از نظام پژوهشی هزار ساله می تواند بسیار تأثیرگذار و جهت ده باشد.
وی افزود: وقتی حوزه را با دانشگاهی مقایسه می کنیم که کل سابقه آن به یک قرن نمی رسد باید انتظارات بیشتری از حوزه علمیه در عرصه قانون گذاری داشته باشیم؛ اما سؤال است که چرا تأثیرات زیادی از حوزه علمیه در عرصه قانون گذاری نمی بینیم؟.
جعفرپور با اشاره به این که باید دلیل این مسأله مشخص شده و ابعاد آن نیز بررسی شود، ابراز داشت: یک رکن نظام پژوهشی، پژوهشگران و نیروی های انسانی هستند که از این نظر حوزه قم موفق است و از نظر منابع مالی و امکانات نیز علوم انسانی به امکانات آزمایشگاهی و فناوری های نوین احتیاج چندانی نداریم و به همین جهت مراکز علمی فقهی در حوزه های مختلف تأسیس شده است، پس از این نظر نیز باید مشکلی در بین باشد.
وی یادآور شد: محور بعدی ساماندهی و مدیریت است که ضعف اصلی ما در این حوزه است؛ وقتی این امکانات بزرگ ساماندهی نمی شود برون ده آن همان چیزی است که امروز شاهد آن هستیم، البته فکر کردن و فعالیت در این عرصه با واقعیت های حاکم بر حوزه های علمیه کار آسانی نیست.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در مصوبه 23 فروردین 87 شورای عالی انقلاب فرهنگی در عرصه مباحث پژوهشی به حوزه اختیاری داده شده که به مثابه اختیاری تام برای مدیریت و پیگیری حوزه پژوهشی و علمی دینی است، همین مسأله نیز توقع ایجاد می کند که ما شاهد یک خروجی بهتری باشیم.
وی با اشاره به برخی از شروح وظایف مرکز مدیریت حوزه های علمیه عنوان کرد: پیشنهاد سیاست ها و خط مشی های کلان پژوهشی در حوزه های علمیه، سامان دهی امور پژوهشی حوزه، برنامه ریزی پژوهش های کاربردی در حوزه دین متناسب با نیازهای روز که شامل مردم، جامعه و حکومت می شود از جمله وظایف حوزه بود و قرار بر این بود که حوزه های علمیه که بر مبنای فکری امام راحل بنیان گذاری شده بتواند در حاکمیت رسوخ داشته باشد.
جعفرپور ابراز داشت: حوزه باید متناسب با واقعیت ها به کمک حکومت بیایند، اقتضائات، پذیرش ها و موانع فعلی باید مورد نظر قرار بگیرد تا بتوانیم فقه را وارد قانون کنیم؛ در پیشنهادهایی که به کمیسیون فرهنگی داده می شود باید مجلس را بشناسید، فرق بین نمایندگان و حتی مسائل جزئی دیگر را بدانید.
وی در ادامه سخنان خود عنوان کرد: ما باید در موضوعات نیز تمام دقت خودمان را به کار بگیریم که شرایط پیرامونی، جامعه و مسائل از این دست، جزئی از موضوع به شمار می رود، بنابراین نمی توان همینطور یک پیشنهاد بدهیم و توقع تصویب آن را داشته باشیم.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با بیان این که باید تمام پژوهشگاه های حوزوی به کمک نهاد قانون گذاری بیایند، ابراز داشت: تنها نباید از یک مرکزی کوچک در قم توقع داشته باشیم که همه بار را به دوش بگیرند؛ یک سری آسیب هایی در نظام پژوهشی حوزه وجود دارد که به همان عدم مدیریت و عدم ساماندهی برمی گردد.
وی تأکید کرد: امروز مراکز زیادی به صورت جزیره ای در حال فعالیت هستند و یک نقشه کلی بر آنها حاکم نیست و مسأله دیگر نبود نیازسنجی درست در پژوهش های حوزوی است که به همین جهت پذیرشی در آن وجود ندارد.
جعفر پور تصریح کرد: علاوه بر کمیسیون فرهنگی، دیگر کمیسیون های مجلس نیز باید نیاز واقعی خود را به پژوهش های حوزه درک کنند و آنها نیز باید نسبت به این مسأله اقناع بشوند، از این رو جا دارد جلساتی با اعضای کمیسیون های دیگر نیز داشته باشید.
وی با تأکید بر این که اطلاع زیادی از فعالیت های صورت گرفته در حوزه علمیه وجود ندارد، ابراز داشت: یکی دیگر از آسیب های این حوزه ترس از اجرای آن چیزی است که در پژوهش به آن رسیده ایم؛ به هرحال تفکر مقدمه تحقیق است و علمای فلسفه علم تأکید می کنند در مباحات کردن به فردی به میزان تعقل او نگاه کنید نه به میزان نماز و روزه ای که می خواند؛
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به راه کارهای برطرف کردن آسیب های پژوهشی در حوزه ابراز داشت: گاهی تفکر ما مذاکره ای است یعنی می شود با مشاوره و مذاکره ضعف های خودمان را برطرف کنیم؛ تفکر تعاونی نیز باید داشته باشیم یعنی راه هایی که رفته ایم را با دیگران نیز به اشتراک بگذاریم و همچنین تفکر پژوهشی به معنای واقعی کلمه داشته باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما در جامعه امروز گاهی دچار غفلت می شویم به صورتی که همه مردم را مانند خودمان می دانیم و با مبانی پذیرفته شده خودمان با آنها صحبت می کنیم و نتیجه رعایت نکردن این مسأله کارهای پژوهشی موازی و کم اثر خواهد بود./1330/پ۲۰۲/ی