ولایتمداری اصل و اساس دین اسلام است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه، شب گذشته در هیات شهدای گمنام حسینیه فاطمة الزهرا(س) به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: پس از رحلت رسول خدا(ص) برخی افراد با غصب خلافت به شدت مخالفت ورزیدند.

وی افزود: یکی از آن افراد ابوسفیان بود که با داشتن عده و عده فراوان به راحتی می‌توانست خلافت را از غاصبان باز پس گرفته و به امیرمومنان(ع) تحویل دهد، برهیمن اساس ابوسفیان نزد امیرمومنان علی(ع) که مشغول کفن و دفن پیکر مطهر پیامبر(ص) بودند، رفت و با تحقیر بنی هاشم آنان را ترغیب به بازستانی جایگاه خلافت کرد.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان ادامه داد: امیرمومنان علی(ع) نیز در پاسخ به گفتار ابوسفیان فرمودند: تو هیچگاه خیر خواه مسلمانان نبودی و همیشه علیه اسلام مکر و نیرنگ داشته‌ای؛ تحلیل سیاسی که امیرمومنان(ع) درباره ابوسفیان انجام دادند برای برخی از مردم جای سوال بود که چرا حضرت کمک ابوسفیان را نپذیرفت.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: مخالفانی همچون ابوسفیان افرادی بودند که بیشترین فاصله را از دین و امام علی(ع) داشتند بنابراین حضرت چگونه می‌توانستند از چنین مخالفانی به نفع خود و دین بهره ببرند.

وی با تاکید بر اینکه سکوت و خانه نشینی امیرمومنان(ع) پس از رحلت رسول خدا(ص) در جامعه اسلامی بسیار معنادار و اثر گذار بود، گفت: آمدن امام برای بازستانی قدرت آغاز دعوا و ستیز بین مسلمانان بود و اگر چنین می‌شد نابودی اسلام قطعی بود بنابراین پیشنهاد ابوسفیان برای بازستانی قدرت از غاصبان خلافت نابودی اسلام به شمار می‌رفت برای همین امام کمک ابوسفیان را رد کردند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: امام علی(ع) با اشاره به دلیل سکوتشان فرمودند: صبر بر غصب خلافت بهتر از تفرقه و خونریزی بین مسلمانان بود چرا که مردم تازه مسلمان شده و جامعه اسلامی هنوز شکل نگرفته بود بنابراین دین و جامعه دینی همانند مشک آب بود که اگر تکانش می‌دادین آب درونش ریخته می‌شد برای همین باید بی حرکت باقی می‌ماند. در جای دیگر فرمودند: اگر من نمی‌ترسیدم که مردم به دوران کفرشان برنگردند هر آنچه در توان داشتم به کار می‌گرفتم تا قضیه خلافت چنین نشود؛ هدف از سکوت امام پایداری دین بود.

حجت الاسلام والمسلمین پناهیان اضافه کرد: ایشان با سکوتشان از تفرقه جلوگیری کرده و اعتقادات مردم را منسجم کردند، حضرت به جای اینکه بر خلافت بنشینند به داخل مردم رفتند تا بتوانند دین آنان را حفظ کنند.

استاد حوزه علمیه در ادامه با اشاره به قیام امام راحل، گفت: زمانی که امام راحل قیام کردند بین مردم نخبگان بسیاری بودند که مردم را حول فرمایش ایشان جمع کردند زیرا مردم نسبت به امام شناخت کافی را نداشتند برهیمن اساس علمایی همچون شهید دستغیب، شهید اشرفی اصفهانی و ... به تبلیغ و تبیین اهداف امام راحل پرداختند اما در دوران امام علی(ع)، حضرت می‌دانستند که اگر در صدر بنشینند کسی نیست که در جامعه مردم را به سوی حق هدایت کرده و اتحاد آنان را حفظ کنند.

وی با بیان اینکه بعد از رحلت رسول خدا(ص) مردم به حقیقت اسلام پی نبرده بودند بر همین اساس از اصل گذشتند و به فرع روی آوردند، گفت: عرب جاهلی هزاران سال با دین سکولار زندگی کرده بود اما متاسفانه با وجود معنویت درکی از ولایت نداشت.

استاد حوزه علمیه دو عامل مهم در سکوت امیرمومنان(ع) در ماجرای غصب خلافت را عدم درک درست از ولایت و عافیت طلبی مردم بیان کرد و اظهار داشت: عافیت طلبی و معنویت سکولار بلای همه پیامبران بود که مردم به آن مبتلا بودند./813/پ۲۰۲/ب۱