راز مشقِ عشق مدافعان حرم در دمشق

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از شبستان، شش سال پیش بود که فتنه‌ای خطرناک و آغشته به سمّ صهیونیسم و استکبار به نام «داعش» کشورهای اسلامی را فرا گرفت. گروهک تروریستی داعش، با حمایت های غربی ـ عربی به وجود آمد و بعد از مدتی دامنه عملیات و حملاتش وسعت گرفت. عراق و سوریه مهمترین جولانگاه این ماشین جدید آدم کشی بود. این گروه تروریستی تکفیر جنایات بسیار دردناکی را در این مدت رقم زد. هزاران نفر به دست تکفیری ها کشته و میلیون ها نفر خانه و کاشانه خود را رها کرده و آواره شهرها و کشورهای دیگر شدند.

بعد از شش سال درّندگی، عاقبت روز گذشته طومار این  گروه جنایتار درهم پیچیده شد و نابودی داعش در سرزمین های اسلامی به طور رسمی اعلام گردید. اما این پیروزی آسان و راحت به دست نیامد. این طعم شیرین آرامش، مرهون پایمردی ها، رشادت ها، از جان گذشتن ها و فدا شدن بسیاری از دلاورمردان و جوانمردان این مرز و بوم است که با بصیرت مثال زدنی خود ندای ولایت را لبیک گفتند و حتی قبل از فراخوان و اعلام رسمی مرجعیت، مشغول حمایت از حریم و حرم آل الله علیهم السلام شدند. 

از این رو بر آن شدیم تا تا گوشه ای از ولایت پذیری و ولایت دوستی یکی از این شهدای مدافع حرم را مرور کنیم؛ آنچه در ادامه می خوانید گفت و گوی شبستان با همسر اولین روحانی شهید مدافع حرم حجت الاسلام محمدمهدی مالامیری است که در آن شاخص ترین ویژگی مشترک میان همه مدافعان حرم را «ولایت مداری» و «ولایت پذیری» آنها برمی شمرد.    

زهرا احمدی، همسر نخستین شهید روحانی مدافع حرم، جاویدالاثر حجت الاسلام محمدمهدی مالامیری در گفت و گو با خبرنگار مهدویت و غدیر در بیان ویژگی شاخص شهدای مدافع حرم و مسئله ولایت پذیری در آنها اظهار کرد: در رابطه با موضوع دفاع از حرم و حریم آل الله می توان گفت نقطه مشترکی که میان همه شهدای مدافع حرم، خانواده های آنها و مدافعانی که امروز همچنان مشغول دفاع از آرمان ها و کیان اسلامی هستند، دیده می شود «ولایت پذیری» آنهاست. شاید در دوران دفاع مقدس بحث وطن پرستی، ملیّت و دفاع از مرز و بوم هم برای ما مطرح بود اما در ماجرای مدافعان حرم، افق دید همه مدافعان و خانواده های آنها «ولایت پذیری و دفاع از ولایت» بوده است.

«درجا زدن های تاریخی» محصول بی بصیرتی و عدم ولایت پذیری است

وی تصریح کرد: این که امیرالمومنین امام علی (ع) در زمان خود تنها می مانند، پیکر مطهر حضرت زهرا (س) شبانه دفن می شود،  اتفاقاتی که برای امام حسن (ع) می افتد و همچنین حادثه کربلا، همه نشان دهنده سطح غیرقابل قبولِ بینش و ولایت پذیری در مردمان آن روزگار است. به عبارت دیگر، در آن دوره افق دید مردم این نبود که انسان خلق شده است که ولایت الهی را بپذیرد تا زندگی اش در مسیر درست و سالم قرار گیرد. یعنی نوع نگاه و رویکرد عمومی جامعه به ولایت اینگونه نبود که من اگر خدا را پذیرفته ام این پذیرش بدان معناست که ولایت خدا را قبول کرده ام. بنابراین، باید در همین راستا ولایت پیامبر(ص) و برگزیدگان او را نیز بپذیرم.

احمدی گفت: چون مردم در دوره های متوالی در عصر ائمه علیهم السلام با این تفکر زندگی نمی کردند، این «درجا زدن های تاریخی» همچنان تا زمان ما ادامه داشته است. البته نکته مهمی را که نباید در این زمینه فراموش کرد این است که پایه گذار زمینه تربیتی و بینشی در یک جامعه «زنان» هستند. چرا که همه چیز از خانواده آغاز می شود. اینکه در غرب «انسان سالم را محور جامعه پایدار» می دانند فرضیه ناقصی است. فرضیه صحیح این است که خانواده سالم، محور جامعه پایدار است و خانواده سالم از دیدگاه اسلام، خانواده ولایتمدار است. خانواده ای که در آن زن، حتی مسئله ولایت مرد را نیز در امتداد ولایت خدا و امام معصوم(ع) پذیرفته است.

ویژگی مشترک شهدای مدافع حرم «تربیت ولایت مدارانه» بود

همسر شهید مدافع حرم مالامیری تاکید کرد: کسانی که چنین تجربه ای دارند این مسئله را تصدیق می کنند که این نگاه، ناخودآگاه در خانواده مودت، رحمت و عشق ایجاد می کند. این موّدت و رحمت تاثیر ولایت است. یعنی ولایت این ویژگی را دارد که جمع شدن زیر پرچم آن، عشق و علاقه به خدا را به دنبال می آورد.

احمدی ادامه داد: ویژگی دیگر ولایت این است که مومن را کَیِس و زیرک می کند؛ به او بصیرت می بخشد، او را موقعیت شناس می کند تا در برهه های حساس زندگی و بزنگاه های ویژه تاریخی درجا نزند، دچار غفلت نشود و به خواب نرود. ویژگی مشترک همه شهدای مدافع حرم این است که همه آنها در خانواده هایی ولایت پذیر رشد و تربیت یافته اند.

تا مردم زمینه ولایت مداری پیدا نکنند، ظهور اتفاق نمی افتد

همسر شهید مدافع حرم مالامیری گفت: امروز نگاه ولایت‌مداری در زندگی ما لنگ می زند. ولایت‌مداری فقط در سطح اجتماعی نیست؛ بلکه در واحد کوچکتری مانند خانواده نیز می توان آن را جاری و ساری دید. مانند ولایت پذیری زن در برابر همسر. اگر من در هر جایگاهی که هستم در فضای خانه و خانواده به عنوان همسر، مادر، دختر و ... در حد توان سعی کنم ولایت مداری را به درستی مشق کنم بدون تردید در مسیر ظهور گام برمی دارم. چون عشق به ولایت و طعم شیرین ولایت مداری را به همسر و فرزندانم می آموزم و یک خاطره شیرین از ولایت مداری برای آنها می سازم.

وی تصریح کرد: حضرت حجت (ع) ظهور نخواهند کرد تا زمانی که همه مردم زمینه ولایت پذیری داشته باشند و تا وقتی این مسئله در روابط شخصی و کوچک تر ما مانند رابطه دوستانه، روابط خانوادگی، روابط همسری و ... تجربه نشود، در سطح اجتماعی نیز محقق نخواهد شد. ولایت پذیری با راهپیمایی و شعار و سینه زدن و انتخابات و... فراهم نمی شود. اگرچه این فضاسازی های اجتماعی خوب است اما تا وقتی در فضای نهاد خانواده ولایت پذیری بنیان گذاری نشود در فضای اجتماعی نیز تبلور خوبی نخواهد داشت.

مدافعان حرم روح «ولایت مداری» را احیاء کردند

احمدی در ادامه به سخنان مقام معظم رهبری در رابطه با جایگاه شهدای مدافع حرم اشاره و تاکید کرد: اینکه مقام معظم رهبری فرمودند: «شهدای مدافع حرم اجر دو شهید را دارند» به این دلیل است که در زمانه ای که ولایت پذیری برای عموم مردم دنیا معنایی ندارد و گاه حتی در جامعه ما مهجور واقع می شود و خواص جامعه نیز خود را «انا رَجُلی» می دانند و «صاحب نظر» می شمارند، آنها این امر را دوباره احیاء کردند.

همسر شهید مدافع حرم مالامیری ابراز کرد: به نظر می رسد ماه محرم و صفر شروع خوبی برای تمرین پذیرش ولایت بود. یک لحظه تاریخ ساز در کربلا وجود دارد که متاسفانه تاکنون ما از آن غفلت کرده ایم. وقتی که خیمه های حضرت ابا عبدالله (ع) به آتش کشیده می شود نوع مواجهه حضرت زینب (س) با این مسئله بسیار برای ما آموزنده است. شما تصور کنید در چنین شرایطی آیا جای تردید است که باید از خیمه ها گریخت، مسلما نه، هیچ انسان عاقلی در این مسئله تردید نمی کند اما حضرت زینب (س) قبل از هر کاری و هر تصمیمی به محضر امام سجاد (ع) می رسند به عنوان امام معصومی که پس از حضرت ابا عبدالله (ع) منصب امامت بر عهده ایشان است و از ایشان کسب تکلیف می کنند. وقتی حضرت(ع) می فرمایند: «علیکم بالفرار» حضرت زینب (س) به زنان و کودکان می فرمایند: «فرار کنید». این یک نقطه تاریخ ساز است.

عصر غیبت، دوره امتحان و آزمون

احمدی ادامه داد: لحظه شناسی و در لحظه تصمیم گرفتن یعنی همین. حضرت زینب (س) پیمانه ولایت پذیری خود را پر کردند، ایشان حتی هنگام سخنرانی در کوفه و شام نیز از امام خود اذن می گیرند که آیا من سخن بگویم یا خیر؟

وی در پایان خاطرنشان کرد: در زمان ائمه (ع) مردم به جای توجه به ولی و امام، به خواص نگاه می کردند و به هر طرف که خواص می رفتند آنها نیز می دویدند. اما ویژگی مردم آخرالزمان این است که به «ولّی» نگاه می کنند نه به خواص. بنابراین، بدانیم که امروز در عصر غیبت، ما در حال امتحان و آزمون هستیم./۱۳۲۵//۱۰۳/خ