اخلاق نيكو، بخشش و صبر از ویژگی های آيت الله مدني كاشاني بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاري رسا در كاشان، آيت الله محمدحسين احمدي فقيه يزدي بعد از ظهر امروز در آيين اختتاميه همايش ‹‹ميانچال مدار معرفت›› نقش مسجد و مدرسه علميه آيت الله مدني كاشاني در انقلاب اسلامي كه در بزرگداشت و پاسداشت آيت الله حاج آقا رضا مدني كاشاني در سالن آزادي دانشگاه كاشان برگزار شد، با اشاره به  چهار اخلاق انبيا، گفت: يكي از اخلاق انبيا نيكويي است و دنيا و آخرت و علم و پرورش و ادب همه انبيای الهي نيكو بود.

وي با اشاره به اينكه براي پيشبرد همه امور نياز به داشتن سخاوت است و همه انبيا اهل سخاوت و بخشش بودند، افزود: انبيا داراي صبر بودند و در مقابل ناملايمات و سختي‌ها و مشكلات بي تابي نمي كردند و عاقلانه برخورد مي‌كردند و هركجا كه حق مومنان ضايع مي‌شد قيام مي‌كردند.

آيت الله احمدي فقيه يزدي با بيان اينكه آيت الله حاج رضا مدني‌ كاشاني هر چهار ويژگي اخلاق نيكو، سخاوت و بخشش و صبر را داشت، اظهار داشت: مسجد و مدرسه علميه آيت الله مدني كاشاني مكاني نوراني است كه نورافشاني آن نه تنها فضاي كاشان، بلكه فضاي علم و فقه و تقوا و فضيلت را روشن كرده است و براي آنهايي كه مي خواهند در اين راه حركت كنند فضا را نورافشاني كرده است.

وي افزود: همايش ‹‹ميانچال مدار معرفت›› نقش مسجد و مدرسه علميه آيت الله مدني كاشاني در انقلاب اسلامي با هدف آشنايي با اين ویژگی های اين عالم مبارز و انقلابي است تا ضمن عمل به اهداف آيت الله مدني، اهل علم و قلم و تدريس نيز از درياي علم و آثار او استفاده كنند.

استاد درس خارج حوزه علميه قم گفت: مدرسه و مسجد دو پايگاه بسيار مهم و باعظمت است كه معمولا حوزه هاي علميه در كنار امامزادگان، علما، شخصيت هاي بزرگ و يا مساجد تأسيس مي شود تا به لحاظ معنويت درك درستي از اين دو پايگاه مهم فرهنگي و ديني و علمي وجود داشته باشند.

آيت الله احمدي فقيه يزدي در ادامه با اشاره به اينكه قبل از اينكه كسي عارف باشد بايد اول فقيه باشد، ابراز کرد: عارف بدون فقه، عارف كاملي نيست، بنابراين قبل از اينكه كسي مفسر، متكلم و فيلسوف باشد و در هر برنامه علوم ديني و انساني بخواهد صاحب نظر باشد، بايد ابتدا فقيه باشد.

وي ادامه داد: فقيه جامع الشرايط نيز كسي است كه همه علوم را بشناسد و مباني آن را بفهمد تا اگر خداوند خواست به عبد صالح خود خيري را برساند، تفقه در دين و فهم دين را به او بدهد.

به گفته وي، فرهنگ الهي و خدايي فرهنگ خاصي است كه فقيه مي سازد و فقيه تحويل مي‌دهد، بنابراين فقاهت و فقيه يك امر خيلي مهم و با عظمتي است.

آيت الله احمدي فقيه يزدي يادآور شد: آيت الله مدني كاشاني عالم بزرگي است كه زير نظر اساتيدي همچون مرحوم آيت الله آقاي ملاحبيب الله شريف كاشاني ‹‹جد معظم له›› مرحوم آيت الله ملا عبدالرسول مدني كاشاني ‹‹ابوي معظم له››، مرحوم آيت الله آقاي سيد محمد علوي مجتهد كاشاني، مرحوم آيت الله حاج آقا رضاي اصفهاني معروف به مسجدشاهي و مرحوم آيت الله حاج شيخ عبدالكريم حائري يزدي علوم عقلي و نقلي را آموخت.

وي خاطرنشان کرد: آيت الله مدني كاشاني محقق وزين و گرانسنگي است كه هرجا كلمه و مطلبي نوشته است، مانند شيخ انصاري كه اگر يك كلمه نوشته است همراه با تحقيق است و بار تحقيق فراواني دارد، اين عالم نيز چنين شاگرداني را تربيت كرد و اجازه اجتهاد خود را نيز در جواني دريافت كرد.  

عباس زارعت رييس دانشگاه كاشان نيز در همايش با اشاره به اينكه توسعه كشور بدون توسعه فرهنگي امكان پذير نيست، گفت: براي توسعه فرهنگي كشور نياز به اصلاح فرهنگ جامعه است و اصلاح فرهنگ جامعه نيز يكي از وظايف دانشگاه است.

وي از اينكه دانشگاه ها نتوانسته اند در اين زمينه موفق باشند و منزوي شده اند ابراز تأسف كرد و گفت: امروز وظيفه دانشگاه ها ارتباط و تعامل بيشتر با حوزه و برگزاري همايش هايي از اين دست است، چرا توجه به بزرگان و علما سبب خواهد شد تا جامعه را به سمت و سوي رشد و تعالي سوق دهد.  

زراعت تصريح کرد: اگر جامعه ما الگو نداشته باشد در مسير درستي قرار نمي‌گيرد و خوشبختانه در کاشان الگوها به وفور وجود دارد و در اين جلسه دو شخصيت بزرگ شهر کاشان به پاسداشت زحماتي که براي دين و مردم کشيدند تقدير مي‌کنيم در حالي که ملا عبدالرسول مدني کاشاني شخصيتي بزرگ محسوب مي‌شود.

لازم به ذكر است، آيت‌الله حاج آقا رضا مدني کاشاني فرزند ملا عبدالرسول مدني از علماي معاصر کاشان است که در تاريخ 23 محرم 1321 هجري قمري در شهر عالم پرور کاشان ديده به جهان گشود، تحصيلات مقدماتي و سطح را نزد پدر و عالمان زادگاه خود چون حاج شيخ محمود نجفي تبريزي، سيد محمد علوي بروجردي و جد مادريش ملا حبيب الله شريف کا‌شاني به پايان رسانيد.

آن مرحوم در سال 1340 به همراه جمعي از طلاب به قم هجرت و در آنجا از محضر حاج شيخ عبدالکريم حائري يزدي کسب فيض کرد تا اينکه در سال 1345 موفق به اخذ اجازه اجتهاد از ايشان شد، اين اجازه را حضرات آيات سيد ابوالحسن اصفهاني و آقا ضياءالدين عراقي تاييد و مهر كرده اند، اين عالم بزرگ در تاريخ 5 تير 1371 بدرود حيات گفت و در جوار امامزاده هارون بن موسي ‹‹پنجه شاه›› در آرامگاه خانوادگي به خاک سپرده شد./201/1307/ب1