قیام امام حسین آگاهانه بود/ احیای سنت نبوی هدف اساسی عاشورا
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی، مؤلف و پژوهشگر علوم دینی در جمع طلاب مدرسه علمیه ولی عصر(عج) بناب با بیان اینکه هر پدیده ای زاییده علت یا علل و عواملی است، اظهار داشت: هر پدیده اجتماعی و هر حادثه ای که در جهان اتفاق می افتد، بدون علت نیست.
وی با بیان اینکه هر یک از انقلابها، قیامها، جنبشها و نهضتهای ملی و مذهبی از یک سلسله عوامل و انگیزه های اجتماعی و سیاسی و دینی سرچشمه می گیرد، ابراز داشت: مبدأ عاشورا سال شصت نبود بلکه ریشه در سالهای پس از وفات پیامبر(ص) بود، عاشورا حلقه ای از زنجیره حوادث مرتبط بود که یک سر آن به «سقیفه» و سر دیگر آن به «عاشورا» منتهی شد.
این پژوهشگر تاریخ اسلام خاطرنشان کرد: امام حسین(ع) پیش از حرکت از مدینه، وصیتنامه ای خطاب به برادرش «محمد حنفیه» نوشت و طی آن علت قیام و نهضت خود را اصلاح امور امت اسلامی و امر به معروف و نهی از منکر و زنده کردن سیره جدش پیامبر و پدرش علی معرفی کرد.
وی با بیان اینکه در این وصیتنامه امام حسین(ع) هدف خود را چند چیز می داند، ادامه داد: امام در این وصیتنامه، انگیزه قیام خود را چهار چیز اعلام می کند، اصلاح امور امت، امر به معروف، نهی از منکر و پیروی از سیره جدش پیامبر و پدرش علی(ع) و زنده کردن سیره آن دو بزرگوار می داند.
حجت الاسلام والمسلمین پیشوایی ادامه داد: امام حسین(ع) هنگام عزیمت به سوی عراق در منزلی به نام «بیضه» خطاب به سپاه «حرّ» خطبه ای ایراد کرد و طی آن می فرماید که هر مسلمانی با سلطان ستمگری مواجه شود که حرام خدا را حلال بداند و پیمان الهی را هم عمل نکند ولی او در مقابل چنین سلطانی، با عمل و یا با گفتار اظهار مخالفت نکند خداوند وی را به عذاب همان ستمگر گرفتار خواهد کرد.
وی با بیان اینکه قیام امام حسین(ع) در نهایت آگاهی بود، ابراز داشت: براساس تفسیری که امروز مادیها در مورد قیامهای اجتماعی می کنند، انفجار یک جامعه مانند انفجار یک دیگ بخار به هنگام بسته شدن دریچه های اطمینان آن است که در این صورت، چه انسان بخواهد و چه نخواهد، به علت تراکم بخار، انفجار خود به خود رخ می دهد.
این پژوهشگر و مؤلف علوم دینی خاطرنشان کرد: با توجه به نمونه هایی از سخنرانیها و نامه های امام حسین(ع) که یادآوری کردیم، به خوبی روشن می شود که قیام این پیشوای بزرگ از این مقوله نبوده است، بلکه یک قیام آگاهانه و براساس احساس وظیفه و با توجه به تمام خطرات بوده است.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) نه تنها خود، آگاهانه از شهادت استقبال کرد، بلکه می خواست یارانش نیز شهادت را آگاهانه انتخاب کنند، به همین جهت شب عاشورا آنان را آزاد گذاشت که اگر خواستند، بروند، اعلام کرد که هر کس تا فردا با او بماند، کشته خواهد شد، آنان نیز با توجه به همه اینها ماندن و شهادت را پذیرفتند.
حجت الاسلام والمسلمین پیشوایی با بیان اینکه از نظر مادیها در قیامهای انفجاری، رهبران و شخصیتها چندان نقشی ندارد، بلکه نقش ماما را در تولّد نوزاد به عهده دارند، گفت: چون ظهور و بروز این گونه قیامها خارج از اختیار قهرمانان انقلاب است، فاقد هر نوع ارزش اخلاقی است، در حالی که نقش رهبری امام حسین(ع) در قیام کربلا بر احدی پوشیده نیست./۸۵۴/203/ب2