خون امام حسین شجره پژمرده اسلام را طراوت بخشید
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد در چهارمین شب ایام سوگواری دهه نخست محرم در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء به ایراد سخن پرداخت و گفت: برای هر پیامبری دشمنانی بوده و در زمان رسول اکرم(ص) نیز افرادی با تمام توان مقابل ایشان ایستادند.
استاد اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: افراد زیادی در سال های آخر به ظاهر اسلام اختیار کردند اما در واقع باید گفت که این افراد از کفر خارج و به نفاق وارد شدند.
وی ادامه داد: وقتی قدرت به عثمان رسید، امام علی(ع) در خطبه شقشقیه می فرمایند که او و بنی امیه قدرت را بین خود تقسیم کرده و مانند شتری که در زمستان سبزه نمی بیند و در بهار سبزه ها را با ولع می خورد، بیت المال را می خوردند.
مبلغ دینی و سخنران مذهبی ابراز داشت: روزی که عمار در صفین به شهادت رسید، دعای زیبایی دارد که آمده، خدایا اگر بدانم که رضای تو در این است که خودم را در دریا بیندازم، این کار را خواهم کرد و در ادامه قسم یاد می کند که دشمنان پیامبر اکرم(ص) هیچ گاه اسلام نیاورده اند؛ این نشان از بصیرت اصحاب پیامبر اکرم(ص) در صدر اسلام دارد.
وی افزود: امام سجاد(ع) به نقل از رسول خدا(ص) می فرمایند که اگر مردم بعد از به قدرت رسیدن من نمی گفتند که اطرافیان خود را نابود کرده، گردن خیلی ها را می زدم؛ این نشان می دهد که پیامبر خدا(ص) فقط به خاطر مصالح اسلام با این افراد مدارا می کرده است.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد گفت: پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) اوضاع بد و بدتر می شد و در زمان امام حسین(ع) به اوج خود رسید؛ اباعبدالله الحسین(ع) در زمان امامت برادر بزرگوارشان درباره اقدامات معاویه نامه هایی را به وی نوشته بودند و در یکی از این نامه ها آمده بود که خودت را برای جواب کارهایی که انجام می دهی آماده کن.
وی بیان داشت: افرادی سگ باز و شراب خوار در زمان امام حسین(ع) حکومت می کردند و دیگر حتی مانند معاویه، ظواهر را هم رعایت نمی کردند؛ این شجره پژمرده اسلام باید کنارش خونی ریخته می شد که طراوتش را بازیابد و خون یک فرد عادی هم کارساز نبود.
استاد اخلاق حوزه علمیه تأکید کرد: مکتب امام حسین(ع) مکتب ایثار و فداکاری است؛ البته این فداکاری عادی نیست و باید انسان فنای فی الله شود و مال و فرزند خود را در این راه فدا کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: حتی بعضی از دشمنان اهل بیت(ع) هم می دانستند که اگر با آل علی در بیفتند، نسلشان نابود خواهد شد و این هشدار را به یزید داده بودند./840/پ202/ی