مؤمنان، رابطه نیرومندی با خدا و خلق خدا دارند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، خانم احمدی پارسا، استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد، امروز در جلسه تفسیر که در حسینیه معین الضعفا در مؤسسه شمیم خانواده برگزار شد به تفسیر آیات سوره انفال پرداخت.
وی با اشاره به آیه «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنْفَالِ قُلِ الْأَنْفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ»، ابراز کرد: این آیه بعد از جنگ بدر نازل شد. انفال از ماده نفل و به معنای زیادی است، نافله نیز از ماده نفل است، نافله خواندن به این معناست که زیادی بر نماز واجب بخوانیم که اگر نماز واجب کسر و کمبودی داشت، این نماز، آن را جبران کند. خواندن نافله نیز یکی از نشانه های مومنان است.
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد افزود: انفال به مال های زیادی گفته می شود. مال هایی که صاحب ندارند، مانند غنائم جنگی، جنگل ها، مراتع، ارث کسی که وارثی ندارد و هر زمین بلا زرعی که صاحبی ندارد که خداوند متعال می فرماید این موارد از آن خدا و رسول است که رسول هر گونه که صلاح بداند میان مردم تقسیم می کند.
احمدی پارسا افزود: در آیات بعدی به ویژگی های مومنان اشاره می کند و می فرماید:« الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ، همانان كه نماز را به پا مى دارند و از آنچه به ايشان روزى داده ايم انفاق مى كنند.».
این محقق و پژوهشگر حوزوی اظهار کرد: این آیه، رابطه نیرومندی که مؤمنان با خدا و خلق خدا دارند را مطرح می کند، مؤمنان، نماز را به اقامه می کنند و به پا داشتن نماز، بدین معناست که نماز را با تمام لوازم آن به جا می آورند.
وی با اشاره به این که نماز مؤمنان دارای آثار است، ابراز کرد: یعنی نماز آن ها در اعمالشان نیز اثرگذار است؛ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ و هر شخصی آن ها را می بیند می گوید این افراد اهل نماز هستند.
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد گفت: آن ها محرمات را انجام نمی دهند؛ دروغ، غیبت نمی کنند. ربا نمی خورد و بقیه محرمات را نیز ترک می کنند.
از روزی هایی که خداوند برای ما قرار داده، غافل هستیم
احمدی پارسا افزود: صفت دیگر مؤمنان این است که از آن چه خداوند به آن ها روزی داده است، انفاق می کنند. انفاق فقط مالی نیست؛ بلکه وقتی مطلب علمی آموختیم نیز آن را برای دیگران عنوان کنیم؛ چرا که آن روزی ماست.
این محقق و پژوهشگر حوزوی اظهار کرد: ما غافل هستیم از رزق هایی که خداوند برای ما قرار داده است، در اتوبوس نشسته ایم و حدیثی می بینیم، آن روزی ماست. در تاکسی نشسته ایم و رادیو مطلبی می گوید که آن نیز روزی ماست.
مؤمنان نزد خداوند درجات والایی دارند
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد گفت: خداوند متعال ویژگی های قلبی و عملی مؤمنان را بیان کرد. یک دست مؤمن در دست خدا و دست دیگر او در دست خلق خداست.
وی ابراز کرد: خداوند متعال می فرماید:«أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ، آنان هستند كه حقا مؤمنند براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزى نيكو خواهد بود.». مؤمنان در نزد خداوند درجه دارند و خداوند تعداد درجات را نمی آورد و این نشانه آن است که درجات آن ها بسیار بالاست.
احمدی پارسا افزود: واژه «عند» نزدیکی فوق العاده را با پرودگار می رساند. آمرزش و مغفرت نصیب مؤمنان می شود و همچنین رزق والا و گرامی نزد خداوند دارند. از خداوند سبحان بخواهیم که آن ها را روزی ما کند./1309/202/ب2