توصیه آیت الله مکارم به خواندن یک کتاب روسی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله ناصر  مکارم شیرازی در مقدمه کتاب «آب درمانی» که از سوی یک نویسنده روسی درباره روزه؛ روش نوین برای درمان بیماری‌ها نوشته شده است، آورده است: اصل موضوع کتاب، اثر معجره آسای امساک غذا (روزه طبی) در مبارزه با انواع بیماریست، حتی بیماریهایی که طب جدید، با آن همه پیشرفت‌ها، از مبارزه با آن عاجز مانده، و یا به زحمت آن را درمان می‌کند.

بخشی از مقدمه این کتاب بدین شرح است:

شما هم هنگامی که این کتاب را به دقت مطالعه کنید تصدیق خواهید کرد کتاب عجیبی است و در نوع خود جالب، بکر و خواندنی. انسان همیشه در یک «کتاب تازه» «مطالب تازه» را می‌جوید که در یک سلسله از مسائل فکری و مربوط به زندگی الهام‌بخش او باشد، ولی متأسفانه بسیارند کتابهایی که این گمشده‌ها در آنها یافت نمی‌شود؛ به همین دلیل هنگامی که به کتابهایی برخورد می‌کنی که دارای این مزیت است آرامش و انبساط خاصی در خود احساس می‌کنیم.

 اعتراف می‌کنم که این احساس هنگام مطالعه این کتاب به نگارنده دست داد، زیرا بعضی گمشده خود را در آن یافتم.

شکی نیست که این کتاب یک کتاب طبی است که یک طبیب روسی بر اساس تجربیات و مطالعاتی که نتیجه سالیان دارازی از عمر اوست به رشته تحریر در آورده، سپس یک کشیش عالی رتبه مسیحی آن را به عربی ترجمه نموده؛ و در بؤنس آیریس پایتخت کشور «آرژانتین» از کشورهای آمریکای جنوبی به چاپ رسیده است، و آنچه در ایران به دست ما نرسیده تنها یک نسخه از ترجمه زیبای عربی آن می‌باشد.

اصل موضوع کتاب، اثر معجره آسای امساک غذا (روزه طبی) در مبارزه با انواع بیماریست، حتی بیماریهایی که طب جدید، با آن همه پیشرفت‌ها، از مبارزه با آن عاجز مانده، و یا به زحمت آن را درمان می‌کند.

نام روسی کتاب عینا در متن عربی نیامده، ولی مترجم مسیحی آن تحت عنوان «التطبیب بالصوم» (درمان به وسیله روزه) انتشار داده است، بسیاری از مطالب این کتاب در نظر نخستین عجیب و باور نکردنی و یا لااقل غیر قابل عمل جلوه می‌کند.

مثلا روزه طبی کاملی را که مؤلف برای نظافت کامل بدن، و مبارزه با انواع بیماریها، و تجدید نشاط نیروی جوانی لازم می‌داند چهل روز تمام است!، آن هم چه روزه‌ای؟! روزه‌ای که نه سحری دارد و نه افطار، هیچ هیچ نباید خورد، و تنها چیزی که روزه‌دار مجاز است در این مدت طولانی بخورد فقط آب است و احیانا آب میوه یا چای.

آیا باور کردنی است که انسان بدون غذا چهل روز زنده بماند!. تازه مؤلف به ما می‌گوید کسانی که این «روزه طبی» را می‌گیرند باید کارهای روزانه خود را تعطیل نکنند، و در یک گوشه به استراحت نپردازند، بلکه به همان فعالیت‌های معمولی خود ادامه دهند (منتها از کارها سنگین بپرهیزند.)

آیا آدمی که هفته‌های متوالی قوت لایموت نخورد حال تکان خوردن را دارد؟!از این بالاتر، مؤلف معتقد است بسیاری از بیماران ـ حتی مسؤولان که نیاز به غذاهای تقویت کننده دارند ـ اگر این «رژیم عجیب» را بگیرند به سرعت قابل تصوری بهبودی خواهند یافت!

هر کس پیش خود می‌گوید این دیگر بارو کردنی نیست، حتی مرتاضان هند هم چنین کاری را نمی‌کنند.

اما هنگامی که در برابر استدلالات قوی و جالب مؤلف، و مشاهدات و حتی آزمایشهای او روز خودش و دیگران، و همچنین آزمایش مترجم را روی خودش می‌بینیم. بلکه جدا تحت مطالعه قرار گیرد.

اما از آنجا که این مسأله یم مسأله فوق‌لعاده حساس است و ریزه‌کاریهای فراوانی دارد مؤلف توصیه می‌کند لااقل سه بار همه این کتاب را مطالعه نمایند و حتی در پاره‌ای از قسمت‌های از مراقبت طبیب نیز استفاده کنند.

و نیز توصیه می‌کند پیش از انجام روزه طبی کامل (40 روز) روزه‌های تمرینی کوتاه متعدد بگیرند تا استعداد کافی برای روزه کامل پیدا کنند./998/ت302/س