ویترین راهبردهای پنهان در سوریه
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، هرچه از عمر روند عملیاتهای نظامی مشترک روسی ـ سوری ـ ایرانی و مقاومت و هرچه از رایزنیهای ژنو3 فاصله میگیریم، هم تروریستها و هم حامیان آنها به خوبی درک میکنند که در یک طراحی هدفمند نظامی و سیاسی گرفتار شدهاند. جنگ نظامی، پیکره گسترش یافته تروریسم را نه تنها ضعیف کرده بلکه به دلیل فقدان راهبرد نظامی یکسرهساز خارجی و اختلاف نظرهای اساسی در بین بازیگران حامی، جریانهای تروریستی هم دچار جنگ داخلی شدهاند و حتی دستجات نظامی وابسته به سیا و پنتاگون هم در شمال حلب با یکدیگر وارد جنگ شدهاند که در کنار بقیه منازعات درونی در ادلب، شمال حماه، غوطه شرقی و غرب درعا در جنوب سوریه، تصویر امیدوارکنندهای از پروژه براندازی در سوریه نشان نمیدهد.
بازگشت به جنگ برای آنها کابوس است، لذا حتیالامکان به آتشبس پایبند ماندهاند و روی میز مذاکرات ژنو3 هم ابزار فشار و امتیازگیری ندارند. بشار اسد در طرح جامع خود، مشخصات یک روند قانونی و منطقی برای دوره انتقالی را تعریف کرده که حتی اگر آن را رد کنند، جایگزین اثرگذاری در اختیار امریکا وجود ندارد. آخرین راهبرد پنهان غربی ـ ارتجاعی با کمک سازمان ملل که تلاش میکنند فقط از ژنو3 به عنوان یک ویترین و نمایش فرصتساز استفاده شود، روی یک طرح خطرناک اسکان آوارگان سوریه در لبنان و احتمالاً عراق متمرکز شدهاند تا در بحران سوریه، ظرفیتهای مزمن و ریشهدار برای سوریه در محیط پیرامونی و حتی در درون لبنان و سپس عراق به وجود آورند.
نگاه به ژنو3 به دلیل فقدان هرگونه کارت بازی یا ابتکار عمل مؤثر برای حامیان تروریسم، دنبال کردن راهبرد اصلی تلقی نمیشود و تلاش میکنند از سناریوی تعریف شده هدفمند روسی ـ ایرانی ـ سوری خارج شوند و بر مطالبات مأیوسانه در حذف بشاراسد تکیه کنند.
اهرمهای شانتاژگونه مانند اتهام جنایت جنگی برای مسئولان سوریه که با تکیه بر رشوههای مالی ارتجاع عرب و رانت امریکایی در سازمانهای بینالمللی شکل میگیرد، فقط برای تغییر زمین بازی کارکرد دارد. تصویرسازی دروغین در مورد خروج روسها از سوریه، بیفایده بوده و گزارشهای امریکایی به فاز جدیدی از حضور قدرتمند و مؤثر روسیه در عرصه آزادسازی مناطق اشغالی توسط تروریستها تأکید دارد، لذا خط فشار رسانهای و سیاسی برای خارج کردن حزبالله از سوریه و بیطرف کردن ایران با شعارهای برجام2 و 3 به شکل مأیوسانه ادامه دارد. طرح مربوط به ایران با شعار تعامل پراگماتیستی برای حضور سازنده! ایران در بحرانهای سوریه، عراق و خصوصاً یمن با شعارهای مشکوک داخلی برجام 2 و 3 گره خورده تا از ظرفیت و پتانسیل منطقهای ایران بکاهند و مشکل خود را حل کنند.
امریکاییها در کنار این راهبردهای پراکنده، باز هم به روشهای نظامی محدود دلخوش هستند و نمیخواهند از قافله مبارزه با تروریسم و امتیازهای پس از آن جا بمانند. همانگونه که در عراق طرح مشارکت نظامیان خود در آزادسازی موصل را دنبال میکنند، در سوریه هم از یکسو نمایش مبارزه با داعش میدهند و شاید دست به اقداماتی هم بزنند و از سوی دیگر با ترکیه برای تقویت تسلیحاتی تروریستها و حضور محدود نظامیان ترک در شمال حلب و استان ادلب هماهنگ شدهاند و در جنوب سوریه، رایزنی NSA، رئیس سازمانهای اطلاعاتی امریکا با اسرائیل و اردن را در دستور کار گذاشتهاند تا زخم تروریستی در سوریه با سرعت التیام نیابد. نتیجه بحث اینکه حامیان تروریسم در ژنو3 برای خود حاصل پررنگی نمیبینند و بیشتر به زمینهای بازی پراکنده و رنگارنگ دلخوش هستند تا شاید با خسارت کمتر از میدان خارج شوند. درک صحیح از روندها و به کارگیری فرصتهای برنامهریزی شده با سوریه و روسیه، در کنار شناخت تنگناها و بنبستهای کلان منطقهای امریکا و شرکای آن به ویژه در یمن، دستور کارهای دیپلماسی مقاومتی و انقلابی ایران خواهند بود./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان