علم امام حسین به شهادت، مانع قیام ایشان بر علیه ظلم نشد
خانم فلاح استاد اخلاق مدرسه علمیه پیروان حضرت زهرا(س) مشهد، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، ابراز کرد: نقشه اصلی دشمن از بین بردن عاشورا است، اما چون نمی تواند حقایق عاشورا را از بین ببرد، دست به توطئه هایی می زند تا فرهنگ و قیام عاشورا کمرنگ شود، وارد کردن شبهات قیام عاشورا و عزاداری امام حسین(ع) از جمله این توطئه ها است.
وی به نقش یزید در قیام عاشورا اشاره کرد و گفت: برخی افراد برای کمرنگ کردن اهمیت عاشورا، این گونه توجیه می کنند که یزید بن معاویه در قتل امام حسین(ع) نقش نداشته و ادعا می کنند که یزید در قتل امام حسین(ع) دخیل نبوده است و نباید او را لعن کرد.
استاد اخلاق مدرسه علمیه پیروان حضرت زهرا(س) مشهد با خاطرنشان کردن این که یزید، گناه را آشکارا انجام می داد اظهار کرد: با وجود این که همه چهره یزید را می شناسند که چه انسان کثیف و خبیثی بود، اما وهابیت کارهای یزید را توجیه می کند و ادعا می کند که نباید یزید را لعن کرد.
وی ابراز کرد: تاریخ ثابت می کند که معاویه برای به خلافت رسیدن یزید دست به کارهای زیادی زده است و موانع را برطرف کرد. برای به خلافت رساندن یزید یا صحابه را تبعید کرد یا اسیر کرد و یا به قتل رساند و با تمام قوا جنگید تا موانع سر راه به خلافت رسیدن یزید را بر دارد.
امام حسین(ع) با علم به شهادت، به تکلیف خود عمل کردند
وی در جواب این پرسش که امام حسین(ع) می دانست شهید می شود، اما چرا به جنگ با یزید رفت، ابراز کرد: پیامبر اکرم(ص) بارها شهادت امام حسین(ع) در کربلا را بر زبان جاری کرده بودند و امام حسین(ع) با علم به این که شهید می شوند به میدان نبرد می روند، اما علم به شهادت، تکلیف را از ایشان ساقط نمی کرد. امام حسین(ع) مکلف بودند و علم به شهادت، تکلیف را از ایشان ساقط نمی کند؛ بنابراین حرکت ایشان، عین تکلیف بود.
فلاح با خاطرنشان کردن این که در زمان امام حسین(ع) بدعت ها جایگزین سنت ها شده بود، گفت: شرایط در زمان امام حسین(ع) به گونه ای بود که در عرض 50 سال، در دین اسلام بدعت ها جایگزین سنت ها شده بود.
وی با بیان این که امام حسین(ع) برای حفظ اسلام، قیام کرد، گفت: پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:«حُسین مِنی وَ انا مِن حُسین، حسین از من است و من از حسین هستم.»، اسلام به خاطر شهادت امام حسین(ع) زنده مانده است و اگر امام حسین(ع) قیام نمی کردند همه چیز از بین رفته بود و فقط شکلی از دین باقی می ماند ./1309/302/ب3