جامعهای قرآنی است که بدی را به جای شخص بد دفع کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی عصر امروز در درس اخلاق که در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، ضمن گرامیداشت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) به تشریح انواع عبادت پرداخت و اظهار داشت: حضرت علی(ع) میفرمایند: «برخی برای ترس از جهنم، عدهای با شوق رسیدن به بهشت و برخی نیز با عشق و حبّ به خدا، خداوند متعال را عبادت میکنند».
حضرت آیت الله جوادی آملی عبادت از روی عشق به پروردگار را بهترین نوع عبادت دانست و افزود: کودکان و دیوانگان هیچگاه به جهنم نمیروند و این عبادتی که بنده عاقل، از سر ترس از جهنم انجام میدهد، سعادت نیست اگر چه از جهنم رها شود؛ نسوختن هنر نیست، ساختن هنر است؛ عبادتی که از روی ترس باشد، عبادت بردگی است که آینده را نمیبیند و سر درگم میشود.
وی با اشاره به این که عبادت برای رسیدن به بهشت نیز کمال سعادت نیست تصریح کرد: کسی که شوق رسیدن به بهشت را دارد، میتواند آن را به دست آورد، در حالی که کمال سعادت نصیب او نمیشود؛ کسی که برای خدا و به عشق پروردگار به عبادت بپردازد و عند الله شود، به کمال سعادت رسیده است؛ عبادتی که در آن مظاهر خداوند تبارک و تعالی تجلی شود.
این مفسر برجسته قرآن کریم خاطر نشان کرد: جانشینان و ادامه دهندگان راه همه پیامبران الهی از سوی فرزندان پسر آنها بود، در حالی که ذریه و نسل پیامبر خاتم(ص)، از ازدواج دختر رسول خدا، حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) به وجود آمد که حاصل آن تربیت 11 معصوم دیگر بود؛ دلیل نامگذاری حضرت زهرا(س) به این نام مبارک، نور عبادت آن بانوی دو عالم بود که به افلاک میتابید.
حضرت آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنان خود به خصوصیت نماز تاکید کرد و گفت: نماز ستون دین و هم ستون نور است؛ فردی که در حال نماز خواندن است و با نیت حب به پروردگار این عمل را انجام میدهد، ستون نوری بین او و فلک، تابنده است.
وی به آیهای از قرآن کریم در سوره حج اشاره و ابراز کرد: چشم دل عدهای بسته است؛ اگر چشم درونی کسی اشک بریزد، نشانه خوشحالی درونی و رضایت پروردگار است؛ حضرت علی(ع) را به این سبب «قرّة اَعیُن» خطاب میکردند که در هنگام اقامه نماز، محبوب خود را با چشم دل مشاهده میکرد؛ عبارت «قرّة اَعیُن» به معنی اشک سرد است که از روی شوق ریخته میشود.
این مفسر برجسته قرآن کریم داستان دوری حضرت یعقوب(ع) از حضرت یوسف(ع) را یاد آور شد و گفت: هنگامی که خبر یافتن حضرت یوسف(ع) را به پدرش دادند، از 80 فرسخی پیوسته تکرار میکرد که بوی یوسف(ع) را استشمام میکنم؛ چگونه بود که حضرت یعقوب(ع) در آن زمانی که فرزندش را بر چاه میانداختند شامه دلش بوی او را استشمام نمیکرد؟ صبر چندین ساله و نزدیکی حضرت یعقوب(ع) به درگاه خداوند متعال بود که شامه دل پیامبرش را باز کرد.
حضرت آیت الله جوادی آملی افزود: اگر شامه دل کسی باز شود، از گناه و زشتی دوری میکند؛ چرا که بوی تعفن گناه را از بوی مطبوع استغفار و اعمال خیر تشخیص میدهد؛ انسان باید به مرتبهای برسد که همانند ملائکه خداوند، گوش و چشم دلش باز شود و حقایق را با دل خود مشاهده کند؛ با چشم و گوش دنیایی و جسمی نمیتوان به حقیقت پی برد.
وی بر فرمانبرداری از امر خدا تاکید کرد و اظهار داشت: کسی که تربیت شده دستگاه خداوند متعال باشد، بدون اجازه پروردگارش کاری انجام نمیدهد؛ خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم به اطاعت از پیامبر(ص) فرمان داده و رسول خدا نیز در واقعه بزرگ غدیر خم فرمودند: «هر کس مطیع علی(ع) باشد مطیع من است»؛ جز ذات اقدس اله، نه پیامبر خدا(ص)، نه ائمه معصوم(ع) و نه هیچ شخصی از خودش حرفی ندارد که بزند؛ تنها راه حل شدن مشکلات در دنیا و آخرت ایمان و اطاعت است.
حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش پایانی سخنان خود مردم جامعه را به داشتن محبت توصیه کرد و گفت: اگر همه مردم جامعه، یک محب داشته باشند دیگر هیچ اختلافی وجود نخواهد داشت؛ داشتن یک معشوق مشترک سبب میشود مردم جامعه نیز با یکدیگر با محبت رفتار کنند؛ اگر مردم چنین جامعه ای با مشکل و یا اختلافی رو به رو شوند، بدی و اختلاف را رفع میکنند و شخص بد را اصلاح میکنند؛ این جامعه که بدی را به جای شخص بد دفع میکند، یک جامعه قرآنی است./840/پ201/ج