۳۰ دی ۱۳۹۳ - ۲۱:۳۵
کد خبر: ۲۴۱۹۶۳
حجت الاسلام پناهیان:

عبودیت بدون مبارزه با هوای نفس بی‌فایده است

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه و دانشگاه اصل در خوبی‌ها را مخالفت با هوی دانست و گفت: تمام خوبی‌های دیگر مانند شجاعت، اگر بدون این اصل باشند، می‌توانند انسان را جهنمی کنند؛ عبودیت بدون مخالفت باهوای نفس بی‌فایده است.
حجت الاسلام عليرضا پناهيان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه، در جمع زائرن و مجاوران حرم حضرت معصومه(س) در شبستان امام خمینی(ره) در ادامه تبیین ضرورت نظام مند بودن تربیت و اخلاق با اشاره ضرورت نظام مندی تربیت دینی گفت: اگر انسان به صورت نظام مند با معارف دینی آشنا باشد، به یقین می تواند اولویت های دین را به راحتی درک کرده و اقدامات لازم را انجام می دهد.

 

این مبلغ دینی افزود: همان گونه که یک پزشک اولویت های لازم را در معاینات خود رعایت می کند، در مسائل دینی نیز باید باید اولویت ها رعایت شده و بر اساس آن ها اهداف را پیگیری کرد؛ اگر کسی ذهن نظام مند داشته باشد به آسانی دین را پذیرفته و به راحتی دیگران را در امور دینی راهنمایی می کند.

 

وی با اشاره به روایتی از امام علی(ع) در زمینه تعریف نظام دینی اظهار داشت: حضرت فرمودند که نظام دینی عبارت است از مخالفت کردن با نفس و کناره گیری از دنیا؛ اگر مسائل گوناگون در کنار هم، منظم و با رعایت اولویت ها انجام گیرد، نظام فکری ایجاد شده است.

 

استاد حوزه و دانشگاه نظام داشتن فکری را همانند نخ تسبیح دانست و ادامه داد: اگر نخ تسبیح وجود نداشته باشد، دانه های آن گم شده و کارایی خود را از دست می دهند؛ در روایات افزون بر عبارت نظام مندی از اصل و اساس نیز استفاده شده است.

 

وی با بیان این که ورع به معنای اجتناب و خودداری از گناهان است، ابراز داشت: اخلاق در آیات و روایات به معنای خوی ظاهری است، اگر بیش از حد بر روی اخلاق به معنای ملکات نفسانی دست گذاشته شود، شاهد سکولار شدن دین خواهیم بود که توضیح آن در جلسه گذشته به تفصیل بیان شد.

 

حجت الاسلام پناهیان با اشاره به معانی لغوی و اصطلاحی «هوی» عنوان کرد: هوی در لغت به معنای سقوط کردن بوده و به لحظه ای گفته می شود که پرنده ای شکاری، صیدی را دیده و به سوی او شیرجه زده و خود را به پایین می کشاند، در اصلاح به هر تمایلی که انسان را پایین بیاورد هوی گفته می شود.

 

وی با بیان این که تأخیر در توبه و تنبلی از مصادیق هوی به حساب می آید، خاطرنشان کرد: هوی فقط به معنای شهوات و میل نادرست نیست، بلکه تمایل خوب نابجا که انسان را پایین می کشاند نیز هوی محسوب می شود، خواندن دعای توسل در زمانی که باید کاری مهم مانند عذرخواهی از همسر را انجام دهد نیز هوی شمرده می شود.

 

این مبلغ دینی اصل در خوبی ها را مخالفت با هوی دانست و گفت:  تمام خوبی های دیگر مانند شجاعت، اگر بدون این اصل باشند، می توانند انسان را جهنمی کنند؛ عبودیت بدون مخالفت با هوای نفس بی فایده است./1323/پ202/ف

 

ارسال نظرات