رفاه بیشتر منجر به تولد فرزند بیشتر نمیشود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام محسن عباسی ولدی، کارشناس مباحث خانواده و تربیت دینی، در برنامه پرسمان خانواده که از رادیو معارف پخش میشد، به پرسش «شما که میگویید باید جمعیت در کشور بالا برود، فکر اشتغال، تحصیل و مخارج بچهها را هم کردهاید، تا مسائل اقتصادی در کشور حل نشود، میتوانیم فرزندان زیادی را بیاوریم و رفاه خود و دیگران را تهدید کنیم؟» پاسخ داد.
وی در پاسخ به این پرسش گفت: از نظر جمعیت شناسی که الآن یک علم است و دانشمندان زیادی در این زمینه نظر میدهند، نه تنها درآمد و رفاه ربطی به فرزند آوری ندارد بلکه برعکس هم هست، یعنی در علم جمعیت شناسی میگویند وقتی توان مالی پایین میآید، تعداد فرزندان بالا میرود، کشورها هر چه قدر توسعه یافته تر و از سطح رفاه بیشتری برخوردار میشوند، تمایلشان به بچه دار شدن کم میشود.
این کارشناس تربیتی ابراز داشت: در آینده پژوهی که یک علم است، یکی از اصلیترین مبانی و ارکان اصلی آینده پژوهی آمار است، باید بدانیم در دنیا چه خبر است و چه اتفاقی خواهد افتاد، طبق آمار رسمی در دنیا قاره آفریقا جزء فقیرترین قارهها است، ولی بیشترین آمار زاد و ولد را هم دارد، میانگین سنی قاره آفریقا 20 سال است، یعنی قاره جوان، جوانی هر کشور به میزان زاد و ولد بیشتر است.
وی ادامه داد: میانه سنی 20 سال یعنی 50 درصد پایین بیست سال و 50 درصد بالای بیست سال و اروپا با میانگین سنی 40 سال پیرترین قاره است، در حالی که اروپا از نظر رفاهی قابل مقایسه با آفریقا نیست، دقت کنید نرخ رشد جمعیت در سال 2010 بیشترینش متعلق به قاره آفریقا است، که دو و سه دهم درصد است و کمترین آن مربوط به همان آفریقا است که شش صدم درصد است.
حجتالاسلام عباسی اظهار داشت: در کشورهای همسایه خودمان، فکر میکنم اگر کسی نام کشور افغانستان را بشنود یکی از فقیرترین کشورهای همسایه به ذهنش میآید، اما جالب است بدانید افغانستان در کشورهای منطقه با نرخ باروری حدود 6 فرزند به ازای هر زن، بالاترین نرخ باروری را در کشورهای همسایه ما دارد، همین آمار در کشور ترکیه دو است.
این کارشناس خانواده ادامه داد: اصلاً کشور ترکیه با کشور افغانستان قابل قیاس نیست، به ازای هر ده زن در سن باروری، در افغانستان شصت بچه وجود دارد و به ازای هر زن در سن باروری در کشور ترکیه بیست بچه وجود دارد.
وی افزود: در کشور خودمان که نگاه کنیم، بالا شهرهای خودمان را در نظر بگیریم، بالا شهریها فرزند بیشتر و پایین شهریها فرزند کمتری دارند؟ یعنی واقعاً رفاه بیشتر منجر شده به بچه بیشتر یا کمتر؟ بیشترین درآمد سرانه در کشور ما متعلق به استان مازندران است، استان مازندران درآمد سالانهاش یازده میلیون و سیزده هزار تومان است، برای اینکه بدانید این چقدر بالا است، بدانید هر شهروند ایرانی درآمد سالانهاش هفت میلیون و نهصد هزار تومان است.
وی ادامه داد: مازندرانیها حدود چهار میلیون، از درآمد سرانه بیشترند، اینها از نظر نرخ باروری از کمترین نرخ باروری برخوردارند و در کشور رتبه دوم را از نظر باروری پایین دارند، در دنیا، فقیرترین کشورهای دنیا، لیبریا که یک کشور آفریقایی است درآمد سرانهاش دویست دلار در سال است، یعنی دویست را تقسیم بر دوازده کنید.
حجتالاسلام عباسی ادامه داد: لیبریا از نظر رفاهی یا توسعه اقتصادی در 172 کشور رتبه 172 را دارد، یعنی فقیرترین کشور دنیا، ولی از نظر جمعیتی اولین نرخ رشد جمعیتی را دارد، هر 15 سال یک بار جمعیتش دو برابر میشود، اولین کشور پولدار دنیا موناکو است با نرخ جمیعتی پایین، چهارمین کشور با بالاترین درآمد سرانه نروژ است، درآمد سالانهاش 87350 دلار در سال است، اما نرخ باروریاش 62 دهم درصد است، هر 112 سال یک بار جمعیتش دو برابر میشود.
وی در پایان گفت: نتیجه ای که از این آمار میخواهم بگیرم این است که بالا رفتن رشد اقتصادی و رفاه اقتصادی نتیجهاش بالا رفتن تعداد فرزندان نیست، آمار هم این را میگوید، این باور عوامانه را کنار بگذاریم که اگر مشکلات اقتصادی در کشور ما حل شود، یکی از نتایجش رشد جمعیت است، واقعاً کسانی که به یک یا دو بچه بسنده کردهاند، برای این است که نمیتوانند بچه بیشتری را اداره کنند؟ /9194/پ202/ن