۲۷ اسفند ۱۳۹۱ - ۲۰:۴۲
کد خبر: ۱۶۰۳۸۸
علی رغم ادعای وهابیت

کنیه ی حضرت زهرا و حکمت نام های آن حضرت

خبرگزاری رسا _ محب طبری می‏نویسد:این روایت را امام علی بن موسی‏الرضا (ع) در مسند خود به این صورت نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: همانا خداوند- عزوجل- فاطمه و فرزندانش و کسانی را که دوست دار آنانند، از آتش دور داشته و از این رو است که او «فاطمه» نامیده شد.
شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، شبکه های وهابی نور و وصال حق در راستای تفرقه بین شیعه وسنی,عظمت صدیقه طاهره (س) را نادیده گرفته ومنکر فضائل آن حضرت شده اند وحتی فرمایشات پیامبراکرم (ص)  در باره اسامی آن حضرت را نیز انکار میکنند لذا به برخی از حکمتهایی که درباره نام های  حضرت زهرا(س) بیان شده بصورت مختصر اشاره می گردد:

1- محب طبری می‏نویسد: «علی (ع) گفت: رسول گرامی (ص) به فاطمه (س) فرمودند، فاطمه، هیچ می‏دانی چرا «فاطمه» نامیده شدی؟ علی (ع) گفت: ای رسول خدا (ص)، چرا «فاطمه» نامیده شد؟ فرمود: خداوند او و فرزندانش را روز قیامت از آتش دور داشته است».
محب طبری همچنین می‏نویسد: «این روایت را امام علی بن موسی‏الرضا (ع) در مسند خود به این صورت نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: همانا خداوند- عزوجل- فاطمه و فرزندانش و کسانی را که دوست دار آنانند، از آتش دور داشته و از این رو است که او «فاطمه» نامیده شد».
2- در کنزالعمال آمده است:
«فاطمه نامش نهادند، چرا که خداوند او و دوستدارانش را از آتش جدا نموده است».
3- ابن‏اثیر در کتاب «النهایة» می‏نویسد:
فاطمه (س) را «بتول» نامیدند چون از زنان زمان خود از جهت فضل و دین و حسب، جدا بود. و بعضی گفته‏اند: چون انقطاع از دنیا بسوی خداوند داشته است».
4- عبیده‏ی هروی در «الغریبین» می‏نویسد:
«فاطمه (س) را بتول نامیدند چون نظیر و مانندی نداشت».
5- ابن‏اثیر در «اسدالغابة» در احوال فاطمه دخت رسول خدا (ص) می‏نویسد:
«کنیه‏ی فاطمه (س)، «ام‏ابیها» (یعنی مادر پدرش) بوده است».
6- ابن‏عبدالبر در «الاستیعاب» از جعفر بن محمد (ع) نقل می‏کند که:
«کنیه‏ی فاطمه(س) ، دخت رسول خدا (ص) «ام‏ابیها» بود».
شباهت تام او به پیامبر
1- در صحیح ترمذی به نقل از عایشه، آمده است:
«کسی را ندیدم که شباهت و وقار و سیره‏ی او در نشست و برخاست به رسول اکرم (ص) بیش از فاطمه (س) باشد. هرگاه فاطمه (س) بر رسول اکرم (ص) وارد می‏شد، رسول خدا (ص) سوی او می‏شتافت، او را می‏بوسید و در جای خود می‏نشاند و هرگاه رسول اکرم (ص) نزد فاطمه (س) می‏آمد، فاطمه (س) از جای برخاسته، او را می‏بوسید و در جای خویش می‏نشاند».
2- در «مستدرک الصحیحین» از عایشه نقل شده که گفت:
«کسی را ندیدم که کلامش چون فاطمه (س) شبیه کلام رسول خدا (ص) باشد، هرگاه بر رسول خدا (ص) وارد می‏شد به او خوش‏آمد می‏گفت، از جا برمی‏خاست و به طرف فاطمه (س) می‏رفت، دستش را می‏گرفت و می‏بوسید و او را در جای خود قرار می‏داد».
3- امام احمد بن حنبل در «مسند» از انس بن مالک نقل می‏کند که گفت:
«کسی در شباهت به رسول اکرم (ص) بسان حسن بن علی (ع) و فاطمه (س) نبود».
4- مسلم در «صحیح باب مربوط به فضائل فاطمه (س) » می‏نویسد که عایشه گفت:
«تمام همسران نبی اکرم (ص) جمع بودند که فاطمه (س) آمد. راه رفتنش چون راه رفتن رسول خدا (ص) بود، رسول اکرم (ص) به او فرمود: «مرحبا به دخترم» پس او را طرف راست یا چپ خود قرار داد».
5- متقی در «کنزالعمال» از عایشه نقل می‏کند که:
«نبی اکرم (ص) موهای سر فاطمه (س) را بسیار می‏بوسید».
به گفته‏ی متقی، این روایت را ابن‏عساکر نیز نقل کرده است. مناوی در «فیض‏القدیر» می‏نویسد:
«رسول اکرم (ص) همچنین در کام فاطمه (س) بسیار بوسه می‏زد».
و از ابی‏داود نقل می‏کند که: «رسول خدا (ص) زبان فاطمه (س) را می‏مکید».
6- ابن‏اثیر در «اسدالغابة» - به نقل از ابن‏عباس- می‏نویسد: «رسول اکرم (ص) هرگاه از سفر می‏آمد دختش فاطمه (س) را می‏بوسید».
7- محب طبری به نقل از عایشه می‏نویسد:
«رسول اکرم (ص) روزی گودی زیر گلوی فاطمه (س) را بوسید».
محب طبری می‏گوید: «حربی این حدیث را نقل کرده و ملّا در سیره‏ی خود آن را با این اضافه کرده که : به رسول خدا (ص) عرض کردم: کاری کردید که تاکنون نکرده بودید. فرمود: عایشه! هرگاه مشتاق بهشت شوم، گودی زیر گلوی فاطمه (س) را می‏بوسم»./9161/خ

ارسال نظرات