ویژه‌نامه «چم و خم یک عذرخواهی» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «چم و خم یک عذرخواهی» با هدف آشنایی جوانان با عذرخواهی و عذرپذیری در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «چم و خم یک عذرخواهی » شامل موضوعاتی همچون بگو ببخشید و خلاص، عذرخواهی در سبد خانواده و بهترین ترمیم‌کننده رابطه‌ها در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
مهارتی برای جبران اشتباه، قوانین طلایی عذرخواهی از همسر، وقتی والدین اشتباه می‌کنند، معذرت می‌خوام مامان، عذرخواهی یک دقیقه‌ای، چرا مرا نبخشید، بهانه‌تراشی یک عادت اشتباه و چگونه بگویم تا مرا ببخشی از دیگر موضوعات مطرح‌شده در این ویژه‌نامه است.
بگو ببخشید و خلاص
در ذیل این موضوع از ویژه‌نامه چم و خم یک عذرخواهی می خوانیم: استغفار و عذرخواهی در دین و فرهنگ ما شأن و جایگاه والایی دارد به‌طوری که حضرت محمد(ص) می‌فرمودند روزی 70بار استغفرالله میگویم، پس وقتی رسول گرامی اسلام(ص) از کوتاهی خودش در برابر خدا عذر میخواهد پیداست که این یک امر مهمی است.
عذرخواهی در آیات قرآن و روایات، نقش پررنگی دارد و بارها به مسلمانان تأکید شده است که درصورت بروز رفتار نادرست، معذرت خواهی شود، عذرخواهی افزون بر آنکه سبب حفظ حرمت‌ها می‌شود، می‌تواند از ارزش‌های انسانی هم پاسداری کند، حال این عذرخواهی می‌تواند بین دو نفر، چندین نفر، اعضای خانواده، میان زوجین و یا حتی بین همسایه ها و افراد مختلف باشد.
به نظر می رسد فرهنگ عذرخواهی یک امر فطری و وجدانی است و در بین همه اقوام و ملل پذیرفته شده است، عذرخواهی نکردن سبب سلب اعتماد مردم به آن فرد می‌شود و این سلب اعتماد کم کم میان افراد خانواده، دوستان و همسایه ها و دیگر افراد فراگیر می شود.
بعضی‌ها فکر می‌کنند اگر به اشتباهشان اقرار کنند، چیزی از شأن و منزلت شان کم می‌شود و کوچک می‌شوند، برای همین همه سعی‌شان را می‌کنند که اشتباهشان را توجیه کنند، به این امید که اشتباهشان دیده نشود، اما این‌کار تنها سبب می‌شود که کار غلطشان بیش‌تر به چشم بیاید و اشتباهشان را «اشتباه»تر می‌کند، به‌جای همه این‌ها یک‌کلام بگو «ببخشید» و خلاص!
حال با این مقدمه کوتاه، خود شما آیا تاکنون کار اشتباهی کرده‌اید که بعدا پشیمان شده باشید، تاکنون به خاطر اشتباهی که کرده‌اید از کسی عذرخواهی نموده‌اید، یادتان هست که این کار (عذرخواهی ) چقدر کار سخت و دشواری است، چطور مطمئن می‌شوید که طرف مقابل عذرخواهی‌تان را پذیرفته است، یک عذرخواهی صادقانه می‌تواند در بهبود جراحات یک مشاجره یا اختلاف معجزه کند و شما را به دوران خوش قبل از مشاجره برگرداند.
عذرخواهی در سبد خانواده
در موضوع دیگری از این ویژه‌نامه باعنوان عذرخواهی در سبد خانواده آمده است: فرهنگ عذرخواهی و عذر پذیری از نیازهای هر خانواده ای است که به کمک آن بسیاری از مشکلات، حل شده و بسیاری از اصلاحات، عملی می شود، این فرهنگ باید در هر خانواده ای نهادینه شود و به موقع مورد استفاده قرار گیرد، ضمن آن نیز لازم است که سوء استفاده ها و کج فهمی هایی که در این عرصه رایج است شناخته شود تا رفتارهای اشتباه به اسم عذرخواهی رواج پیدا نکند و ارزش نگردد.
نگاه دین ما به عذرخواهی نگاهی پیشگیرانه است، دین ما می گوید مؤمن بد نمی‌کند تا مجبور به عذرخواهی نشود. امام حسین فرمودند: «المومن لا یسی ء و لایعتذر: مومن بد نمی کند و عذر نمی خوهد» و بسیاری احادیث دیگر از این قبیل، اما اگر به هر دلیلی مرتکب عمل بدی شد دیگر لازم و واجب است که عذر بخواهد، در مقابل، از مخاطب هم می خواهد که عذر پذیر باشد تا جایی که می فرماید اگر او عذری نداشت خودت کمکش کن و عذری برایش بتراش . «اقبل عذر اخیک، و ان لم یکن له عذر فالتمس له عذرا؛ عذر برادر خود را بپذیر و اگر او عذری نداشت برای خطای او عذری بتراش».
بنابراین آنها که یاد گرفته اند هر کاری دوست دارند انجام دهند سپس عذر بخواهند، عذرخواهی را به بیراهه برده اند، عذرخواهی نباید جاده «بد کردن» را برای ما هموار کند، که در این صورت اثر موضعی خودش را نیز از دست خواهد داد، فرهنگ عذرخواهی باید مثل فرهنگ درمان در بین مردم جا بیفتد، یعنی باید همان طور که از بیماری پیشگیری می کنند تا کار به درمان و دارو نکشد باید از «بدی» هم پرهیز کنند تا کار به عذرخواهی نکشد اما اگر «بدی» اتفاق افتاد عذرخواهی هم مثل درمان بیماری لازم است و الا این بیماری پیشروی می‌کند تا جایی که گاهی کار را به مرگ عاطفی و اخلاقی می کشاند.
عذرخواهی باید با عذرپذیری ختم به خیر شود، عذرپذیری، ما را مهربان تر و نرم خوتر می‌کند و به اطرافیانمان جرأت می دهد که نزد ما درد دل کنند و به خطاهایشان اعتراف کنند، کسانی که عذر پذیر نیستند، یک خطای کوچک را همیشه به خطاهای بزرگ تبدیل می کنند.
عذرپذیری در خانواده باید به شکل یک ارزش و یک اخلاق نیک به فرزندان آموزش داده شود، گاهی عدم عذرپذیری والدین، فرزندان را به تمرد و طغیان وا می‌دارد، فرزندان فراری از خانواده و بسیاری از نوجوانان بزهکار در شرایطی به خطاکاری رو کرده اند که از عذرپذیری والدین خود ناامید شده اند، کسی که عذر دیگران را نمی پذیرد باید بیندیشد که در قیامت که خودش عذر خواه است دوست دارد خداوند با او چه کند.
بهترین ترمیم کننده رابطه ها
در این ویژه‌نامه در موضوع دیگری عذرخواهی بهترین ترمیم‌کننده رابطه‌ها عنوان شده است که بخشی از آن بدین شرح است: اگر ما برای اشتباهی متأسف یا شرمسار هستیم نه تنها باید در رفتارمان نشان بدهیم که متوجه اشتباهمان شده ایم و می خواهیم جبرانش کنیم بلکه باید احساسمان را در قالب کلمات هم ثابت کنیم، هر کدام از ما در طول روز یا هفته یا ماه یا سال، کسانی را می رنجانیم و خطاهایی را مرتکب می شویم.
اندازه این خطاها و میزان اثرگذاریشان بسته به جایگاه اجتماعی ما متفاوت است و گاهی شاید شمار زیادی از مردم را تحت تاثیر قرار بدهد، اما آیا ما در جایگاه یک عضو خانواده، یک دوست، یک رفیق، یک مدیر یا یک مسؤول یاد گرفته ایم چگونه باید عذرخواهی کنیم، آیا یاد گرفته ایم دست روی شانه طرف مقابل بگذاریم و توی چشم هایش نگاه کنیم و بگوییم متاسفم یا در برابر ده‌ها دوربین، سر تعظیم فرود بیاوریم و بابت خطایی از مخاطبان مان عذرخواهی کنیم و حتی تاوان اشتباه مان را با استعفایی خودخواسته بپردازیم؟
اگر می خواهیم عذرخواهی مان واقعی و موفقیت آمیز باشد باید یاد بگیریم مسؤولیت آنچه را انجام داده‌ایم بپذیریم و حتی خودمان را آماده کنیم تا تاوان اشتباهمان را بپردازیم، تاوان این اشتباه شاید خشم یا تندی طرف مقابل باشد، شاید او حرف هایی بزند که ما دلمان نمی‌خواهد بشنویم، اما به هر حال اگر خطا کرده ایم برای پذیرفته شدن طلب بخشایش مان باید صبور باشیم و به مجازات تن بدهیم و با چنین باوری طبیعتا آمادگی بیشتری برای مواجهه با واکنش های غیرقابل انتظار داریم.
مسؤولیت پذیری به ویژه درباره اشتباه هایمان، مهارتی نیست که ناگهان صاحب آن شویم، تخصصی است که آن را باید از کودکی بیاموزیم، آیا شما هم با پدر و مادرهایی برخورد کرده اید که وقتی کودکشان خطایی می‌کند برای آن که درس بگیرد کار اشتباه او را به یک موجود خیالی نسبت می دهند، مثلا وقتی او چیزی می‌شکند می گویند «نه، نه، تو نبودی، آن بچه بد بود که الان فرار کرده» این روش تربیتی، اولین گام به سوی پرورش بچه‌های غیرمسؤول است، اما این دلیل نمی‌شود که اگر مسؤولیت‌پذیر بار نیامده اید همچنان به رفتار نادرست ادامه بدهید و اشتباه‌هایتان را به عوامل بیرونی نسبت بدهید، یادتان باشد شما مسؤول خطاهایتان هستید، پس بالغانه درباره آنها فکر کنید.
می دانید چرا آدم ها وقتی با هم دعوا می کنند چشم هایشان را می بندند و فریاد می کشند، آنها چشم هایشان را می بندند چون نمی خواهند حقیقت را ببینند یا متوجه شوند که طرف مقابل هم حرفی برای گفتن دارد و فریاد می کشند چون ناخودآگاه حس می‌کنند قلب هایشان از هم دور شده است و صدایشان به هم نمی رسد.
طلب بخشایش کردن از دیگری یعنی می خواهیم بار دیگر قلب هایمان به هم نزدیک شود، پس رفتارمان هم باید متناسب با خواسته مان باشد، بنابراین چه لزومی دارد فریاد بزنیم یا تندی کنیم وقتی قلبمان را دستمان گرفته ایم و آن را به قلب دیگری که شکسته است، نزدیک کرده ایم.
حتما در عذرخواهی باید با طرف مقابل ارتباط چشمی داشته باشیم چراکه نگاه کردن در چشم هایش به او تلقین می کند، شما قابل اعتماد هستید و حرف تان از صمیم قلب است.
ویژه‌نامه «چم و خم یک عذرخواهی» با هدف آشنایی جوانان با عذرخواهی و عذرپذیریبه تهیه‌کنندگی و تنظیم ندا داودی در بخش خانواده ایرانی تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/ی
ارسال نظرات