توصیه آیت‌الله جوادی آملی به طلاب برای هجرت از قم:
قم برکت و نورانیت دارد اما دلیل نمی شود روحانیان در این شهر بمانند
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت‌الله جوادی آملی گفت: طلاب هر جا رفتند اولین کارشان تشکیل یک حوزه علمیه است، امروز به برکت امام(ره) و شهدا این فرصت هست، پیش از این اگر می‌گفتند که «اطلبوا العلم ولو بالصین» اکنون باید علم را در قم یاد گرفت و در دیگر نقاط نشر داد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی امروز چهارشنبه در مسجد اعظم به ادامه تفسیر سوره مبارکه عنکبوت پرداخت و گفت: خداوند که «أَنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ» به این دلیل است که او «إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ»، آن کسی که عالم سماوات و ارض است باید قرآن و این کتاب قرآن را نازل کند، بشر قانون می‌خواهد و قانون باید مطابق با حقیقت‌های عالم و انسان هماهنگ باشد، تنها کسانی که از اسرار جهان با خبر است عالم‌آفرین است از این رو «أَنزَلَهُ الَّذِی یَعْلَمُ السِّرَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»، آن که عالم است باید قرآن را نازل کند و آن‌که بلد است باید شهادت دهد، احسن بودن این روش این است که نام بت‌ها و اصنام را نمی‌آورد و به صورت کلی فرمود «وَالَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ» به بت‌پرست مؤمن و ایمان‌آورنده نمی‌گویند، مگر با قرینه؛ این‌طور نیست که مشرکان مؤمن باشند یا جزو ایمان‌آورندگان باشند.
وی با اشاره به آیه « وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَلَن یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» افزود: اگر کسی عملا خلاف می‌کند و یک دوراندیش عالم فرزانه به او بگوید تو به سرعت به سمت عذاب و جهنم می‌روی، این معنای فعلی « وَیَسْتَعْجِلُونَکَ» است اما اگر معنای آن قولی باشد، منظور استهزاء است اما اگر فعلی باشد به این معنا است که گناهکاران به سمت عذاب می‌روند، البته نه عذاب آوردن و نه معجزه آوردن مگر باذن الله به دست اولیا نیست.
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به آیه «وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِیطَةٌ بِالْکَافِرِینَ» خاطرنشان کرد: این جهنم الان محیط است به کافران اما ظهورش در قیامت است، اگر در اوایل سوره نساء دارد کسانی که مال یتیم را می‌خورند در بطون آنان آتش است به این معنا اشاره می‌کند، یعنی همین الان آتش در شکم وی است، او این را احساس نمی‌کند زیرا سرگرم است و به این موضوع توجه ندارند، اگر کسی توجه داشته باشد احساس درد می‌کند و ناله می‌کند.
وی ابراز داشت: خداوند اگر بخواهد همه را عذاب کند «مَّا تَرَکَ عَلَیْهَا مِن دَآبَّةٍ»، اما خداوند از بسیاری از لغزش‌ها صرف‌نظر می‌کند، اگر هر گناهی کردیم و خداوند فورا عقاب کرد، دیگر کسی در زمین باقی نمی‌ماند، خداوند فرصتی هم برای توبه قرار می‌دهد.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با قرائت آیه «یَوْمَ یَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَیَقُولُ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ» خاطرنشان کرد: اگر کسانی غرق گناه شدند در روز قیامت هم غرق عذاب می‌شوند «لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ»،اگر کسی به جایی رسید که «وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِیئَتُهُ» آن گاه در قیامت هم عذاب او را در برمی‌گیرد، وقتی می‌گویند «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ» دلیل ندارد بگوییم این آیه مجاز استفاده کرده و به این معنا است که آنان به گناهانی دعوت می‌کنند که ارتکاب آن سبب واجب شدن آتش می‌شود، بلکه آنان به واقع به آتش دعوت می‌کنند.
وی با اشاره به آیه «یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ» بیان کرد: اگر کسی در جایی باشد که نتواند دین خود را حفظ کند هجرت بر او واجب است، اگر برود در جایی که نتواند دین خود را حفظ کند این سفر برای او حرام است، همچنین این طور نیست که هر کس برود در خارج و نتواند دینش را حفظ کند، سفرش حلال باشد، در سوره نساء فرشته‌ها می‌گویند شما که در زمین مستضعف بودید چرا در زمین هجرت نکردید «أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ»، مگر مستضعفینی که «لاَ یَسْتَطِیعُونَ حِیلَةً وَلاَ یَهْتَدُونَ سَبِیلًا» در سوره مبارکه زمر نیز مشابه این تعبیر آمده است.
وجود حضرت معصومه برکات بسیاری را روانه قم کرده است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: سرزمین‌ها همه یک طور نیست، قم برکت و نورانیت خاصی دارد، جواهر را که در قم مطالعه می‌کنیم مشکلات علمی آن به راحتی برای انسان حل و صفحات آن به راحتی خوانده می‌شود، اما همین کتاب را در جای دیگر باید سطر به سطر مطالعه کنیم، این برکت وجود ندارد، وجود مبارک حضرت معصومه(س) برکات بسیاری دارد، وجود مراجع و بزرگان سبب آثار فراوانی شده است؛ این نشان می‌دهد که سرزمین‌ها متفاوت است.
وی ابراز داشت: البته این مطلب دلیل بر این نمی‌شود که روحانیان در قم بمانند « وَلِیُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ»، این‌جا خوب یاد بگیرند و بروند در سرزمین خودشان مطالبی را که یاد گرفتند پخش کنند، آنجا حوزه علمیه درست کنند و دیگران را تشویق کنند که به قم بیایند و طلبه بشوند، این رفت‌وآمد سبب می‌شود که جامعه، دین و نظام محفوظ شود، طلاب هر جا رفتند اولین کارشان تشکیل یک حوزه علمیه است، تنها حافظ دین مردم همین روحانیت و مسجد و حسینیه است، و اکنون نیز به برکت امام(ره) و شهدا این فرصت هست، پیش از این اگر می‌گفتند که «اطلبوا العلم ولو بالصین» اکنون باید علم را در قم یاد گرفت، بیش از 70 ملیت در قم می‌آیند و علم را فرامی‌گیرند.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به «کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ»، ادامه داد: این آیه یکی از غرر آیات است، این آیه حرفی دارد که احدی از بشر این حرف را نزد و آن این است که انسان مرگ را می‌میراند و به برزخ می‌رود و در آنجا مرگی نیست، در مصاف با مرگ می‌پندارند که مرگ پایان راه است، اگر انسان ذائق است و مرگ مذوق انسان مرگ را حذف می‌کند، انسان موجودی ابدی است، وجه الله در همه چیزها وجود دارد، همه اشیاء اکنون نیز هالک است، نه به این معنا که در مرگ انسان هالک می‌شود، آیت یعنی نشانه، نشانه صاحب‌نشان را نشان می‌دهد، اگر وجه‌الله نباشد هیچ چیزی وجود ندارد، اگر وجه‌الله نباشد هیچ چیزی وجود ندارد، اگر باشد وجود دارد، فرمود هر چیزی که وجود دارد صور مرآتیه است، این صور اصل خود را نشان می‌دهد، مانند آینه که اشیاء را نشان می‌دهد.
وی اظهار داشت: مولوی شعری را گفته است، این فکرهای بلند پس از اسلام به وجود آمد، چرا ایرانی‌ها قبل از اسلام این حرف‌ها را نزده‌اند؟ «مرگ اگر مردی است گو نزد من آی، من از او عمری ستانم جاودان او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ»، درست است که ایرانی‌ها باهوش هستند اما این حرف مولوی حرف تازه‌ای است که بعد از اسلام آورده است، در غرب هم این حرف تازه است باید به سختی به آنان بفهمانیم که ما «تنتقلون من دار الی دار» اگر کسی از اتاقی به اتاق دیگر رفت، نابود که نشده بلکه جابه‌جا شده است، اگر کسی از اتاقی به اتاق دیگر رفته نابود نشده است.
استاد عالی حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: خیلی فکر کردند که انسان ها چرا می‌میرند، می‌گویند این بدن طاقت ندارد و می‌میرد، این حرف کسانی است که معرفت حسی و تجربی دارد، مرگ این است که چون خانه بدن رو به ویرانی نهاد می‌میرد اما حکمای ما در حکمت متعالیه گفته‌اند خیر، این روح که صاحب‌خانه است خانه جدیدی ساخت اما توجهش را به این خانه کم کرد، چون صاحب‌خانه رفت این خانه ویران شد و فروریخت، جای دیگری را با حسن اختیار یا سوء اختیار خود بنا کرده است./914/پ201/ج
ارسال نظرات