اسراف و اشرافی‌گری اهداف انقلاب را مخدوش می کند
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی دفتر منطقه 7 کمیسیون حقوق بشراسلامی، حجت الاسلام والمسلمین هاشم هاشم زاده هریسی، نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان رهبری، در نشست « اقتصاد، امنیت سرمایه گذاری و حقوق بشر» که با حضور مدیران، مهندسین و جمعی از پرسنل شرکت ایران خودروی تبریز برگزار شده بود دین اسلام را حاوی پیام‌های کلی برای سعادت بشر عنوان کرد و اظهار داشت: اسلام هیچگاه نگفته عرضه و تقاضا چگونه باشد و در اقتصاد چگونه عمل کنیم بلکه گفته از عقل و تجربیات و فنون موجود به نفع ملت سود ببریم.
وی سپس اقتصاد را مانند پزشکی یک علم نامید و بیان کرد: این شعار که اقتصاد اسلامی می‌تواند تولید ثروت کند اشتباه است و درست مثل این می‌ماند که بخواهیم پزشکی اسلامی اجرا کنیم و بعد نتوانیم بیماری را درست تشخیص دهیم و تجویزمان اشتباه باشد و بیمار را از بین ببریم، آنگاه بگویم پزشکی اسلامی مردم را از بین برد، در اقتصاد هم همین جریان منتهی به فقیرتر شدن مردم می‌شود.
آیت الله هاشم زاده هریسی با بیان اینکه در یک جامعه اسلامی نباید افراد موقعیت‌های اقتصادی را همچون یک طعمه ببینند که انسان‌های زیادی در این سیستم نابود شوند افزود: توسعه اقتصادی نیاز اصلی کشور و یکی از مهم‌ترین طرح‌های جمهوری اسلامی چشم‌انداز 20 ساله است که باید بر اساس آن در منطقه از هر لحاظ قدرت اول شویم.
وی با بیان اینکه توسعه اقتصادی و تقویت اقتصاد و تولید ثروت دغدغه همیشگی مسؤولان کشور بوده است، افزود: البته اقتصاد در اسلام هدف نیست و باید وسیله‌ای باشد تا انسان در پرتو آن به جایگاه‌های بالا صعود کند، در جامعه بدون داشتن اقتصاد صحیح و اسلامی جامعه نمی‌تواند ارتقا پیدا کند، رشد معنوی و رسیدن جامعه به سعادت مستلزم توجه به اقتصاد صحیح است.
عضو شورای عالی کمیسیون حقوق بشراسلامی با بیان اینکه بسیاری از سرمایه‌گذاری‌ها نیازمند بهبود وضعیت اقتصادی است، افزود: سرمایه‌گذاری تنها در زمینه صنعت نیست، توسعه فرهنگی جامعه نیز نیازمند زمینه‌هایی است که با رونق اقتصادی امکان‌پذیراست، جهاد اقتصادی کشور را مستقل می‌کند که در برابر هرگونه تحریم و کارشکنی دشمن آسیب‌پذیر نشویم.
نماینده مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه دشمن در طول 34 سال گذشته به روش‌های مختلف از جمله تهدید نظامی و تحریم اقتصادی و انواع فشارها تلاش داشته تا جمهوری اسلامی را وادار به شکست کند، اما موفق نبوده است افزود: البته در این مسیر بیکاری، گرانی و تورم را نمی توان انکار نمود و سیاست‌گذاری‌های شایسته، قانونگذاری درست که راه‌ها را باز و موانع را برطرف کند و حضور مردم را در عرصه اقتصادی تسهیل کند، یک ضرورت است.
وی با بیان اینکه با جا افتادن فرهنگ اسراف و اشرافی گری در جامعه، اصل هدف انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی به فراموشی سپرده می‌شود افزود: انقلاب ما یک انقلاب معنوی و فرهنگی است البته منظور از انقلاب معنوی بی‌اعتنایی به دنیا نیست بلکه پیشرفت مادی، علمی و صنعتی در درون آن نهفته است و استفاده بهینه از نعمات پروردگار در درون این انقلاب معنوی و مذهبی وجود دارد.
حجت الاسلام والمسلمین هاشم زاده هریسی با بیان اینکه حکومت‌های دیگر هدف خود را در مسائل مالی و مادی اعم از پیشرفت‌های صنعتی، مادی، قدرت‌طلبی و لذت‌گرایی قرار داده‌اند ولی انقلاب معنوی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران همه این عوامل را وسیله می‌داند ادامه داد: هدف جوامع اسلامی، معنویت و پیشرفت آن، فرهنگ، هدایت، انسانیت و رسیدن به اوج کمال و وصال خدا است، در این جوامع مادیات از اهداف ثانویه هستند که پس از دستیابی به معنویات برای ارتقای سطح معنویت در کشور آن را دنبال می‌کنند.
وی با بیان اینکه پیشرفت‌های اقتصادی و استفاده بهینه از این وسائل، وسیله و راهی است برای رسیدن به هدف و اگر تبذیر، رفاه‌طلبی و اشرافی گرایی در جامعه وجود داشته باشد این عوامل به صورت هدف در می‌آیند و اقتصاد و پیشرفت‌های اقتصادی، فرهنگی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند و اشرافیت‌گرایی را در مسائل معتبر می‌سازند، ادامه داد: خاصیتی که این مسائل دارند آن است که وقتی انسان در این موارد معتبر شده و کمی وارد عرصه مادیات می‌شود، اسیر جذبه‌های این عوامل شده و به قدری از آن تصاعدی بالا می‌رود که در جایی حتی عدالت، فرهنگ اسلام و انقلاب را به فراموش می‌سپارد و این یکی از موانع بزرگ اهداف پیشرفت می‌شود.
وی با بیان اینکه بهره مندی از تواناییها و تکنولوژیهای جهان نافی استقلال کشور نیست افزود: بایستی با حفظ عزت خویش از دستاوردهای علمی کشورهای دیگر به نفع مردم و انقلاب بهره بگیریم.
حجت الاسلام والمسلمین هاشم زاده هریسی گفت: بیان تنفرآمیز خطرناک ترین مسائل است. بیان تنفرآمیز توهین، افترا و تهمت را در بر می‌گیرد و همه اینها هم هست. بیان تنفرآمیز زمینه نقض حقوق بشر را فراهم می‌کند و زمینه ایجاد کشتار فراهم می‌کند. انسجام محافل خارجی و بین‌المللی را ایجاب می‌کند و اعتمادی باقی نمی‌ماند. همچنین زندگی مسالمت آمیز انسان‌ها را به خطر می‌اندازد./935/د102/ب