اولیای الهی در قوس صعود با «رب زدنی علما» بالا می آیند

به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جوادی آملی امروز در جمع علما و روحانیون حوزه علمیه به ادامه تفسیر سوره مبارکه شعراء در مسجد اعظم قم پرداخت.

این استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: اولیای الهی در قوس نزول به عنایت الهی هر چه باید داشته باشند دارند ولی در قوس صعود با «رب زدنی علما» بالا می آیند و کامل می شوند. امر و نهیی که در قرآن خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله آمده برای متکامل شدن حضرت در قوس صعود است.

این استاد عالی حوزه علمیه قم با اشاره به بحث شبهه جبر که از سوی فخر رازی و آلوسی در ذیل آیه 8 سوره مبارکه شعراء آمده و پاسخ مرحوم علامه طباطبایی به آن گفت: خداوند به هر چه معلوم هست و به آثار آن و روش و منش آن علم دارد. علم دارد که فلان شخص فلان کار را می کند، ‌سابقه و مشورت ها و مسیر او را می داند و علم دارد که او توان اختیار شر را دارد ولی راه خیر را انتخاب می کند و با اختیار خود کمیل بن زیاد و یار امیر المؤمنین علیه السلام می شود اما برادرش حارثة بن زیاد با این که توان انتخاب خیر را دارد با اختیار خود شر را انتخاب می کند و می شود اموی و قاتل فرزندان مسلم علیه السلام.

وی افزود: پس خداوند همانطور که به فعل انسان علم دارد به اختیار او هم علم دارد. اگر جبر حق بود جهنمی ها باید در جهنم استدلال می کردند که خدایا تو ما را وادار کردی در حالی که همه آیات به این نکته اشاره دارد این ها اعتراف کرده و می گویند ما بد کردیم و یا به همدیگر لعن می کنند.

حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به آیه شریفه «قال کلا فاذهبا بآیاتنا إنا معکم مستمعون» خاطر نشان کرد: حضرت موسی چهار دلیل برای خواسته خود یعنی همراهی برادرش هارون ذکر کرد و خداوند با دو کلمه به همه این پنج مطلب پاسخ فرمود؛ با گفتن «کلا»، خوف از تکذیب، ضیق صدر، عدم انطلاق لسان و خوف از قتل را بر طرف کرد و با «فاذهبا» به برآورده شدن حاجت جناب موسی علیه السلام اشاره کرد.

حضرت آیت الله جوادی آملی گفت: در محضر سیدنا الاستاد علامه طباطبایی مطرح شده بود که نهج البلاغه با همه فصاحتش کار قرآن را نمی کند به گونه‌ای که اگر در بلیغ‌ترین و شیرین‌ترین خطبه های نهج البلاغه یک آیه از قرآن باشد خود را نشان می دهد. ایشان می فرمودند در جنگ جهانی اول که کل جهان داشت می سوخت رادیوی مصر و حتی مسیحی ها و غیر مسلمان ها از موحدان، قرآن تلاوت می کردند و می گفتند انجیل به زبان نمی‌آید.

وی ادامه داد: نهج البلاغه فصیح است ولی اگر بخواهید مثل قرائت قرآن به صورت ترتیل یا آهنگین بخوانید نمی شود و به آهنگ در نمی آید. وقتی جنگ جهانی شد و خواستند به یک کلامی تمسک بجویند و اعتصام پیدا کنند،‌ حتی غیر مسلمان ها هم سعی می کردند قرآن بخوانند و می‌گفتند انجیل به آهنگ در نمی آید./ 913/پ202/ع