دیکتاتور مصر، قربانی امنیت اسرائیل
خبرگزاری رسا ـ مصر از جهات گوناگون با هیچ کشور عربی و افریقایی دیگر قابل مقایسه نیست و هرگونه تغییر در آن، در بسیاری دیگر از کشورهای عربی و اسلامی تاثیر دارد.اکنون حسنی مبارک، تلاش دارد با وارد کردن مهره های خود به جمع معترضان و ایجاد شکاف میان آنها و خریدن زمان، تا پایان دوره کنونی ریاست جمهوری دوام آورد و به صورت قانونی در شهریور آینده حکومت را تحویل یک مهره غربگرای دیگر دهد.
حوادث این روزهای منطقه شمال افریقا و کشورهای عربی، محور اخبار و تحلیل های بخش عمده ای از رسانه های جهان است. کشورهایی که در دیکتاتوری های بلند مدت مورد حمایت امریکا و غرب، مشکلات اقتصادی فراوان و مقابله با موج اسلام خواهی در میان ملتشان، با هم مشترکند. حمید جلالی / دبیر سیاسی خبرگزاری رسا
انفجار خشم مردم و باز شدن عقده چندین ساله در این کشورها اگر چه غیر قابل پیش بینی نبود اما گستردگی آن در این حد کمتر مورد انتظار حتی خوش بین ترین تحلیل گران انقلابی بود. نکته مورد نظر در این مجال البته بررسی و تحلیل این قیام فراگیر مردمی نیست که در مجالی گسترده تر با روشن شدن زوایای این حرکت انقلابی در بستر زمان دارد. آنچه در اینجا قصد پرداختن به آن را داریم واکنش امریکا و غرب در برابر خیزش مردم مصر و میزان حمایت آنان از دیکتاتور مورد توجهشان در این کشور است.
مصر از جهات گوناگون با هیچ کشور عربی و افریقایی دیگر قابل مقایسه نیست و هرگونه تغییر در آن، در بسیاری دیگر از کشورهای عربی و اسلامی تاثیر دارد. مصر کشوری با پیشینه قوی و پایگاه فرهنگی عمیق است که از این کشور در طول تاریخ پایتختی برای فرهنگ و ادب عربی اسلامی پدید آورده و در سده های اخیر بسیاری از جریانات فکری و فرهنگی تاثیر گذار در جوامع عربی اسلامی از کشور مصر نشأت گرفته است.
این خصوصیات در کنار ویژگی های جغرافیایی مانند قرار گرفتن این کشور در شاخ افریقا و کنترل کانال راهبردی سوئز و همسایگی با فلسطین اشغالی، به مصر جایگاهی ممتاز بخشیده است. همین خصوصیات بود که غرب را به برنامه ریزی گسترده برای به کار آوردن دولت های سرسپرده در این کشور واداشت و کار را به جایی رساند که مصر جمال عبدالناصر، بعد از وی به دست خائنی به نام انور سادات با رژیم صهیونیستی قرارداد صلح امضا می کند و بعد از هلاکت وی توسط جمعی از جوانان غیور و مسلمان مصری که خالد اسلامبولی نمایندگی آنها را به عهده داشت، حکومت به مهره سرسپرده دیگری به نام حسنی مبارک اعطا می شود.
مبارک در بیش از 30 سال دیکتاتوری خود در قالبی از کاریکاتور دموکراسی، بالاترین خدمت ها را به غرب، امریکا و اسرائیل کرد و در بسیاری از صحنه ها نقش ستون پنجم و عامل نفوذی صهیونیسم را در میان کشورهای اسلامی ایفا نمود. به واسطه این سرسپردگی و خیانت و تلاش برای ایجاد سلطنت موروثی با جانشین کردن فرزندش به جای خود، بغض و خشم چندین ساله مردم مصر سر باز کرد و بعد از جرقه ای در تونس، انبار باروت در مصر به انفجار و قیام برای سرنگونی دیکتاتوری مبارک کشید.
اما در این میان نکته قابل تامل واکنش امریکا در قبال تحولات مصر است. امریکا در ابتدای خیزش مردمی در مصر حمایت خود را از مبارک اعلام کرد اما به مرور و با بالا گرفتن حرکت معترضین، دولت امریکا در چند مرحله موضع خود را عوض کرد تا اینکه رییس جمهور این کشور در سخنانی از شنیدن صدای معترضین مصری و لزوم ایجاد تغییر در حکومت مصر خبر داد.
این تغییر موضع نیز اگر چه به دلیل ماهیت منفعت طلبانه سیاست های دولت امریکا دور از انتظار نبود اما سرعت تغییر موضع امریکا در قبال دیکتاتور مورد حمایت خود را باید در نقطه ای دیگر جستجو کرد. هم مرز بودن کشور مصر با فلسطین اشغالی باعث شده است هر تغییر و ناآرامی در این کشور، امنیت رژیم صهیونیستی را به خطر اندازد. به ویژه اینکه مصر دارای مرز زمینی با غزه تحت حاکمیت حماس است و هرگونه تغییر در سیاست های دولت مصر در قبال همراهی با اسرائیل می تواند به قدرت گرفتن بیش از پیش حماس در سرزمین فلسطین بیانجامد.
به همین دلیل است که دولت امریکا و اسرائیل حاضر شدند برای حفظ امنیت این کشور جعلی به سرعت پشت دیکتاتور مصر را خالی کنند و برای انتقال سریع و آرام قدرت به یکی دیگر از عناصر هوادار غرب و اسرائیل تلاش کنند تا از بروز نا آرامی در مصر جلوگیری شود. مسئله ای که موجب شد سخنگوی کاخ سفید در اقدامی مداخله جویانه و بی پروا در قبال مقاومت مبارک برای کناره گیری از قدرت موضع گیری کرده و گستاخانه بگوید: وقتی اوباما از لزوم تغییر در حکومت مصر سخن گفت منظور او امروز، فردا و یا هفته ها و ماه های آینده نبود، بلگه مقصود او همان دیروز بود.(نقل به مضمون)
حسنی مبارک، قربانی همان چیزی شد که بیش از سه دهه تلاش داشت با همراهی غرب آن را حتی به قیمت از دست دادن حمایت مردم کشورش و مسلمانان جهان اسلام و آزادیخواهان جهان، حفظ کند. غرب نیز نشان داد برای حفظ اسرائیل و منافع خود به راحتی حاضر است پشت دیکتاتورهای نزدیک به خود را خالی کند و آنها را به زباله دان بیاندازد.
اکنون حسنی مبارک، تلاش دارد با وارد کردن مهره های خود به جمع معترضان و ایجاد شکاف میان آنها و خریدن زمان، تا پایان دوره کنونی ریاست جمهوری دوام آورد و به صورت قانونی در شهریور آینده حکومت را تحویل یک مهره غربگرای دیگر دهد.
این راهبرد قطعا از همراهی کشورهای مشابه در منطقه نیز پشتیبانی خواهد شد چرا که هرگونه تغییر حکومت با توجه به فشار مردم، می تواند پایه های حکومت در کشورهای دیگر منطقه مانند یمن، الجزایر، مغرب و به ویژه عربستان را متزلزل سازد.
این نکته پیام هشداری است که رهبر معظم انقلاب در خطبه های روز جمعه خطاب به مردم مصر بدان اشاره داشتند: « به مانورهای سیاسی و مزورانه‌ی آمریکا و غرب، اعتماد نکنید. آنها که تا چند روز پیش از رژیم فاسد پشتیبانی میکردند، اکنون که از نگهداشتن آن ناامید شده‌اند دم از حق ملتها می‌زنند. آنها با این پوشش، تلاش میکنند مهره‌ها را جابجا کنند و با چهره‌سازی، وابستگان خود را بار دیگر بر شما مسلط کنند. این توهین به شعور ملتها است، آن را تحمل نکنید و جز به استقرار یک نظام کاملا مستقل و مردمی و مؤمن به اسلام رضایت ندهید.»
702/ح
ارسال نظرات