آیت الله جوادی آملی:
کسانی که با دنیایند اهل بازی هستند / این چند روز را به بازی نگذرانید
خبرگزاری رسا ـ حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به معنای واژه دنیا که در قرآن کریم به عنوان محل بازی یاد شده است، اظهار داشت: کسانی که با دنیایند اهل بازی هستند و ما آمدیم مردم را به حکمت دعوت کنیم و بگوئیم که اینجا میدان بازی است و پشت صحنه این میدان، حکمت است و این چند روز را به بازی نگذرانید.
به گزارش خبرگزاری رسا،حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی، 30 دی ماه در درس اخلاق خود که با حضور جمعی از اساتید و طلاب حوزه و دانشجویان برگزار شد، وجود مبارک پیامبر گرامی اسلام(ص) را معلم اخلاق دانست و اظهار داشت: وقتی درباره سیره و روش و منش و حیات معمول آن حضرت از اعضای خاندانش پرسیدند، گفتند اخلاق ایشان مطابق با قرآن بود، یعنی اگر قرآن به صورت انسان در می‌آمد پیامبر(ص) به وجود می‌آمد و اگر پیامبر(ص) به صورت کتاب در می آمد قرآن می‌شد.
وی تصریح کرد: قرآن کریم چندین کارکرد دارد که بخشی از آن به معارف، بخشی به فقه و حقوق و بخشی دیگر به اخلاق بر می گردد و اگر انسان بااخلاق کارکردهای آن را سر لوحه کارهای خود قرار دهد، حق را از باطل، خیر را از شر، حسن را از قبیح و صدق را از کذب تشخیص می دهد.
استاد برجسته حوزه علمیه قم یکی از مهم ترین کارهای قرآن کریم را مشخص کردن شوخی از جدی عنوان کرد و یادآور شد: وجود مبارک پیامبر اسلام اهل شوخی نبود و وقتی آن حضرت الگوی اخلاقی ماست، ما باید اهل شوخی نباشیم.
وی با اشاره به معنای شوخی و جدی در قرآن کریم اظهار داشت: قرآن کریم می فرماید که دنیا بازیچه است و در برابر این بازیچه، حکمت است.
حضرت آیت الله جوادی آملی تأکید کرد: قرآن کریم حکمت را از لهو و لعب و جدی را از شوخی جدا کرد و فرمود که این کتاب، کتاب حکمت است، چون به مردم حکمت یاد می دهد و از بازی باز می دارد.
مفسر بزرگ قرآن کریم با اشاره به معنای واژه دنیا که در قرآن کریم به عنوان محل بازی یاد شده است، تصریح کرد: منظور از دنیا، آسمان و زمین نیست، برای اینکه اینها مخلوق خدای سبحان است و چیزی که مخلوق خدا باشد، بازی نیست.
این مدرس حوزه علمیه قم تاکید کرد: کسانی که با دنیایند اهل بازی هستند و ما آمدیم مردم را به حکمت دعوت کنیم و بگوئیم که اینجا میدان بازی است و پشت صحنه این میدان، حکمت است و این چند روز را به بازی نگذرانید.
استاد برجسته حوزه علمیه قم توفیق خدمت به مردم را مهم برشمرد و افزود: اگر 40 سال در یک جا پست داشتیم و خدمت کردیم و دیگری به جای ما آمد و مردم به سمت او رفتند و ما چیزی نگفتیم معلوم می شود که در این مدت خدمت، کار حکیمانه و جدی انجام دادیم؛ اما اگر نقد و اعتراضی صورت گرفت معلوم می شود که این مدت خدمت شوخی بوده است.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به برخی رفتار پیامبر اسلام (ص) اظهار داشت: رسول گرامی اسلام وقتی با هر کسی صحبت می کردند و یا مخاطب سخن هر کسی بودند، به صورت تمام رخ به شخص مورد نظر نگاه می کردند، برای اینکه ایشان خلیفه خدای سبحان هستند و اگر خداوند بخواهد چیزی به بشر بدهد نیم رخ نمی دهد.
وی تصریح کرد: رسول گرامی اسلام بین بازی و حکمت و جدی و شوخی فرق گذاشت و همان طوری که بین جاهلیت و درس نخوانده ها یک کتاب عقلانی محض و دین عقلانی صرف درآمد، در بین بازی و بازیگران، حکیمی درآمد که خلیفه خدای سبحان هستند.
مفسر برجسته قرآن کریم در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه دودمان اموی قبل از فتح مکه کافر مطلق بودند و بعد از فتح مکه نیز منافق بودند، به تفسیر هفتمین نامه امیر مؤمنان(ع) در کتاب شریف نهج البلاغه پرداخت و تصریح کرد: معاویه که استاندار شام بود بعد از اینکه وجود مبارک امام علی(ع) به خلافت رسیدند کارشکنی را شروع کرد و نامه ای به حضرت امیر ارسال کرد و در آن ضمن توصیه به تقوا و ایمان، نوشته بود که مردم شام و خودش با امیر مؤمنان(ع) بیعت نکردند.
حضرت آیت الله جوادی آملی این نامه معاویه را نامه نفاق صرف برای ایمان محض تعبیر کردند و گفت: امام علی(ع) نیز نامه ای به معاویه فرستادند و در این نامه خطاب به معاویه تصریح کردند که تو اهل دین نیستی که از خدا و قیامت سخنی به میان بیاوری اما درباره اینکه خلیفه مسلمین هستم و تو جرأت کردی که گردنکشی کنی باید گفت که وقتی ابوبکر مرد، برادر تو از طرف ابوبکر والی شام بود و با عمر بیعت کرد در حالی که نه برادرت در مدینه بود و نه مردم شام. عمر مرد و نوبت به عثمان رسید و تو از طرف عمر والی شام بودی و بدون اینکه در مدینه حضور داشته باشی با عثمان بیعت کردی. بنای شما بر این بود که اگر مهاجر و انصار با کسی بیعت کنند بقیه مردم هم با او بیعت کنند. دلمایه این نامه ضلالت و گمراهی است و امضای آن هم رای پلید است و هدایت و بصیرت در آن نیست./901/د101/س
ارسال نظرات