تلاش برای خروج از انزوا و نفرت جهانی!

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، جنگ غزه و کشتار بی‌رحمانه و وحشیانه رژیم کودک‌کش و جنایتکار صهیونیستی، پرده از چهره سفاک این غده سرطانیِ انگلیسی در منطقه غرب آسیا برداشت؛ پرده‌ای که سال‌ها حاکمان جنایتکار صهیونیستی کوشیده بودند آن را پنهان نگاه دارند. اما خون کودکان و زنان مظلوم فلسطینی، چهره بی‌رحم و آپارتایدی آنان را برای افکار عمومی جهان عیان ساخت و پروژه مظلوم‌نمایی صهیونیست‌ها را به حاشیه راند؛ تا آنجا که حتی حامیان اروپایی این رژیم نامشروع نیز دیگر نتوانستند در برابر افکار عمومی خود، مدافع جنایات صهیونیست‌ها باشند.

صهیونیست‌ها که به زعم خود می‌پنداشتند با پیروزی در میدان، مخالفانشان را حذف فیزیکی کرده و خطر را از سر گذرانده‌اند، به‌تدریج دریافتند چهره منفوری که از آنان در جهان شکل گرفته، به‌مراتب خطرناک‌تر از مجاهدان فلسطینی و لبنانی است. از همین‌رو، تلاش برای تطهیر این چهره منفور را در دستور کار قرار داده‌اند.

تاریخ نشان داده است که «خودزنی» یکی از ابزارهایی است که صهیونیست‌ها بارها از آن بهره برده‌اند. بمب‌گذاری‌های سال ۱۹۵۰ در عراق علیه جامعه یهودی این کشور که به مهاجرت گسترده یهودیان به سرزمین‌های اشغالی انجامید، از جمله این موارد است. باید توجه داشت که صهیونیست‌ها، به‌ویژه حزب تندروی لیکود، برای دستیابی به اهداف خود حاضرند حتی مردمانی را که به نام آنان گرد آورده‌اند (دولت یهود) نیز فدا کنند.

بر همین اساس، می‌توان عملیات ترور در جشن ملی یهودیان در استرالیا را نیز در چارچوب ترورهای هدفمند موساد و در قالب «خودزنی» برای تحقق هدفی مهم‌تر برای صهیونیست‌ها ارزیابی کرد. همچنین واکنش عجولانه بنیامین نتانیاهو که در نخستین اظهارنظر، حادثه سیدنی را به سیاست خارجی دولت استرالیا نسبت داد و آن را مرتبط با به‌رسمیت شناختن دولت فلسطینی از سوی کانبرا دانست، بر ابهامات این عملیات افزود و ظن دست داشتن صهیونیست‌ها در این کشتار را تقویت کرد.

بر پایه این قرائن و شواهد، می‌توان حادثه سیدنی را در چارچوب عملیات فریب صهیونیست‌ها تحلیل کرد؛ چرا که چنین ترورهای غیرهدفمندی، نه دستاوردی برای گروه‌های مقاومت به همراه دارد و نه آنان را در دستیابی به اهداف مقاومتی‌شان یاری می‌کند.

طراحان اتاق فکر موساد، همان‌گونه که در ماجراهای مرتبط با ایران و سپس قطر دچار خطای محاسباتی شدند—خواه به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم در آن نقش داشته باشند—این‌بار نیز به خطایی جدی گرفتار آمده‌اند؛ خطایی که پیامدی جز خسران برای آنان در پی نخواهد داشت.

والسلام؛ محمد کاظم کاظمی، تحلیلگر مسائل سیاسی و بین الملل