مدافع خستگی‌ناپذیر شیعه از هرمزگان تا کربلا؛ روایت عبدالرضا مزاری از زندگی و خدمات حجت الاسلام نقده‌دوزان
او که برای برخی مستبصران خارجی خانه فراهم می کرد، اما مستأجری را تاب آورد؛ سال‌ها دغدغه دیگران را داشت، حتی اگر فرزندانش به‌واسطه خانه‌به‌دوشی، از آسایش محروم بودند. حاج شیخ حسینعلی نقده‌دوزان، عالم مهجوری که قلب تپنده حمایت از شیعه در مناطق مرزی و مستبصرین بود، با عروجی نورانی در کربلا آرام گرفت.
عبدالرضا مزاری مدیر مرکز فرهنگی ابوتراب، در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، با اشاره نقش بی‌بدیل مرحوم حجت الاسلام حسینعلی نقده دوزان اصفهانی در حمایت از شیعیان مناطق مرزی و مستبصران گفت: فقدان این شخصیت انقلابی و مخلص، ضایعه‌ای بزرگ برای حوزه انقلابی و شیعیان است.
مزاری با اشاره به سابقه دو دهه همکاری خود با مرحوم نقده‌دوزان افزود: از اوایل دهه ۸۰ با ایشان رفاقت و همکاری داشتم. ایشان خبره به علوم حوزوی، فقه، اصول و کلام بود و در مواجهه با شبهات عقیدتی، تسلطی کم‌نظیر داشتند؛ بارها در جلسات و مباحثات، شاهد اشراف علمی و عمق مطالعاتی ایشان بودم.
وی درباره خدمات حجت‌الاسلام حسینعلی نقده دوزان اصفهانی در استان هرمزگان گفت: او سال‌ها در کنار نماینده ولی فقیه، در جهت تحکیم عقاید شیعه در مناطق مرزی و تعامل مثبت با اهل سنت تلاش‌های ماندگاری داشت. بعدها با دعوت مرحوم آیت‌الله آصفی به مجمع جهانی اهل بیت(ع)، فعالیت‌هایش را در سطح بین‌المللی گسترش داد و مدیرکل اداره شیعیان و مناطق مرزی شد.
مدیر مرکز فرهنگی ابوتراب ادامه داد: یکی از پروژه‌های ماندگار ایشان، برگزاری دوره‌های پاسخ به شبهات برای طلاب سیستان و بلوچستان ساکن قم بود که با بهره‌گیری از اساتید برتر، در محل مجمع جهانی اهل بیت(ع) برگزار می‌شد. ایشان به این بسنده نکرد و موفق شد حدود ۲۰۰ روحانی مستقر در استان را برای دوره‌ای فاخر به مشهد دعوت کند. این دوره‌ها بعدها برای معلمان نیز برگزار شد.
مزاری به یکی از ویژگی‌های برجسته مرحوم نقده‌دوزان اشاره کرد و گفت: ارتباط صمیمی ایشان با مستبصران خارجی، ایشان را به مأمنی برای این تازه‌واردان به مکتب اهل‌بیت (ع) تبدیل کرده بود. دفتر ایشان محل مراجعه مستمر شخصیت‌هایی چون تیجانی، عصام العماد، عبدالباقی، فضیل الجزایری، محمد صغیر و بسیاری دیگر بود.
وی با بیان اینکه حاج شیخ حسینعلی نقده دوزان اصفهانی نهادی مستقل در خدمت به مستبصران بود، گفت: ایشان خود به تنهایی بار حمایتی از طلاب خارجی را بر دوش می‌کشید. ارتباط قوی ایشان با علما، مراجع و بیوت علما باعث می‌شد بتواند مسائل این عزیزان را با پیگیری حل کند. این ارتباط موجب تسلط بالای ایشان به زبان عربی نیز شده بود.
متخصص حوزه مذاهب شرق ایران در ادامه افزود: حجت‌الاسلام نقده‌دوزان نقش کلیدی در رشد مرکز ابوتراب ایفا کرد. از سال ۱۳۸۴ با حمایت‌های علمی و مادی او، کتاب‌هایی چون «شهید ولایت» و «پرچم‌های برافراشته» چاپ و منتشر شدند. حمایت‌هایش موجب شد این مرکز به سامانه اصلی ساماندهی و پشتیبانی از شیعیان مناطق مرزی تبدیل شود.
مزاری تأکید کرد: آن مرحوم به ره‌یافتگان خارجی و به تازه‌شیعیان ایرانی نیز توجه خاص داشت. وی همواره دغدغه تربیت، حمایت و هدایت دینی افراد را داشت و روش قرآنی «جدال احسن» را در برخورد با شبهات به‌کار می‌بست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: زهد و اخلاص، دو ویژگی ممتاز ایشان بود. اگرچه واسطه تهیه خانه برای مستبصران بود، اما خود سال‌ها مستأجر بود. همسر و فرزندان او بارها طعم خانه‌به‌دوشی را چشیدند. با این حال، از خود باقیات‌الصالحات فراوانی به یادگار گذاشت، از ساخت مساجد در هرمزگان و بلوچستان تا تأسیس حوزه امام هادی(ع) در عراق.
مزاری در پایان با بیان اینکه ارتحال این عالم بزرگ، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای تشیع است، گفت: پاداش سال‌ها مجاهدت صادقانه او، عروج نورانی در کربلا، تشییع و نماز در حرم مطهر حضرت ابوتراب و دفن در جوار حضرت معصومه(س) بود. امیدوارم طلاب و فضلای جوان، او را الگویی در خدمت بی‌ادعا به دین و مکتب اهل بیت(ع) قرار دهند.
ارسال نظرات