فرانسه دموکراسی را به سخره گرفته است؟

کانزرویتیو در گزارشی به نقض ازادی بیان در غرب پرداخته است. این متن به شدت از روندهای قضایی در غرب انتقاد می‌کند و استدلال می‌کند که این روندها، تحت پوشش «حاکمیت قانون»، ابزاری برای حذف سیاستمداران ملی‌گرا و پوپولیست از رقابت‌های انتخاباتی شده‌اند. نویسنده تأکید دارد که محکومیت مارین لوپن در فرانسه، مشابه اقداماتی است که در کشورهای دیگر علیه سیاستمداران راست‌گرا انجام شده است، از جمله در رومانی، آلمان، ایتالیا، و حتی ایالات متحده. این اقدامات را نه تصمیمات مستقل قضایی، بلکه بخشی از یک جنگ سیاسی علیه دموکراسی مردمی توصیف می‌کند.

در ادامه، نویسنده به نمونه‌هایی مانند لغو انتخابات محلی در بریتانیا تحت دولت کارگر و تلاش‌های قضایی برای محدود کردن نفوذ دونالد ترامپ در آمریکا اشاره می‌کند. او این موارد را به عنوان بخشی از یک الگوی گسترده‌تر می‌بیند که در آن الیگارشی‌های حاکم از دادگاه‌ها برای حفظ قدرت خود و سرکوب جنبش‌های پوپولیستی استفاده می‌کنند. وی استدلال می‌کند که دموکراسی واقعی در خطر است، زیرا مردم از انتخاب رهبران مورد نظرشان منع می‌شوند.

نویسنده معتقد است که این روندها نشان‌دهنده تبدیل شدن نظام‌های قضایی غرب به ابزار سیاسی لیبرال‌های جهانی‌گرا است. او اشاره می‌کند که در یونان باستان، دموکراسی بر ترکیب قدرت مردم (demos) و حکومت (kratos) استوار بود، اما اکنون قدرت در اختیار محافل قضایی و سیاسی متمرکز شده و مردم از مشارکت واقعی در تصمیم‌گیری محروم شده‌اند. به اعتقاد او، این مسئله به معنای جدایی روزافزون مردم از حاکمیت است.

نویسنده هشدار می‌دهد که چنین اقداماتی ممکن است نتیجه عکس داشته باشد و باعث تقویت حمایت از احزاب ملی‌گرا و پوپولیست شود. او استدلال می‌کند که مردم از تحمیل انتخاب‌های محدود و کنار گذاشتن نامزدهای مورد حمایت‌شان خسته شده‌اند و همین موضوع ممکن است جنبش‌های اعتراضی علیه نخبگان حاکم را تشدید کند. او معتقد است که نهادهای حاکم برای حفظ قدرت خود آماده‌اند که اقدامات شدیدتری را علیه جنبش‌های پوپولیستی انجام دهند.

در پایان، نویسنده از تمام کسانی که به دموکراسی مردمی اعتقاد دارند می‌خواهد که در برابر این روندها ایستادگی کنند. او از مفاهیمی مانند حاکمیت مردم، آزادی بیان و حق تعیین سرنوشت دفاع می‌کند و تأکید دارد که آینده غرب به بازپس‌گیری این اصول بستگی دارد. وی با اشاره به سیاستمدارانی مانند مارین لوپن، دونالد ترامپ و ویکتور اوربان، اعلام می‌کند که این نبرد برای دموکراسی غربی اکنون به اوج خود رسیده و تنها راه مقابله، ایستادگی در برابر این روندها است.