لزوم اهتمام بیشتر مسئولان حوزه نسبت به هدایت و پشتیبانی طلاب

حجت الاسلام سید احمد رهنمایی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، مهم ترین عامل موفقیت طلاب در تحصیل و تهذیب را توجه به رسالت اصلی شان دانست و با اشاره به آیات 45 و 46 سوره مبارکه احزاب، پنج رسالت برای پیامبران الهی عنوان کرد و توضیح داد: طلبه باید همانند پیامبران الهی ابتدا راه بندگی و عبودیت را طی کرده و سپس دیگران را به سوی این مسیر نورانی راهنمایی کند.

وی توجه طلاب به رسالت پیامبری شان و توفیق الهی در قدم نهادن در این راه را عامل ثبات قدم در مسیر طلبگی ذکر کرد.

حجت الاسلام رهنمایی بر لزوم ایجاد ساختاری در حوزه برای اجرای هرچه بهتر این رسالت توسط مسئولان و مدیران حوزه علمیه تأکید کرد و گفت: اگر طلبه ای دچار بحران هویت و غفلت از رسالت طلبگی اش شود، مدیران، بزرگان و اساتید حوزه نیز مسئول هستند و باید به طلبه در این جهت کمک کنند.

عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) مهم ترین نقش بزرگان و مسئولان حوزه در زمینه هدایت طلاب را نقش نظارتی دانست و ابراز داشت: در هر کاری اگر پیگیری و نظارت نباشد به ثمر نمی رسد؛ نظارت باید در ابعاد مختلف و در تمام سال های تحصیل طلبه باشد.

وی در توضیح مسئله نظارت گفت:اساتید و مسئولان حوزه در همه ابعاد زندگی طلبگی نظیر معیشت، اخلاق و درس باید ناظر و کمک دهنده باشد.

این استاد موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با نقل خاطره ای از مرحوم آیت الله مصباح یزدی(ره) بر لزوم هدایت نفر به نفر طلاب تأکید و خاطرنشان کرد: مرحوم آیت الله مصباح یزدی(ره) به نقل از استادشان آیت الله بهجت(ره) می فرمودند زمانی که ما در نجف درس می خواندیم 700 طلبه بودیم و در برای این 700 طلبه 100 مربی و استاد اخلاق وجود داشت، یعنی به ازای هر هفت نفر یک استاد هدایتگر وجود داشت؛ آنهم استادی که آیت الله بهجت به آن می گفت استاد، یعنی سطح بالایی داشتند.

وی افزود: حوزه باید به فکر باشد و این روند و سنت حسنه گذشته را احیا کند؛ در زمان خود ما هم به همین صورت بود، ما حتی کوچکترین کارهایمان را با استادمان هماهنگ می کردیم و مشورت می گرفتیم.

حجت الاسلام رهنمایی پیرامون وضعیت امروز طلاب و لزوم رسیدگی بیشتر به آنها گفت: با توجه به شرایط امروز و هجمه بی سابقه دشمن علیه اسلام و روحانیت و از سوی دیگر مشکلات معیشتی، باید بیش از گذشته به طلاب رسیدگی داشته باشیم.

وی بر لزوم تعیین تکلیف طلاب دانش آموخته تأکید و تصریح کرد: باید به این قضیه  توجه کنیم  که طلاب می توانستند وارد دانشگاه شوند و بعد از شش سال ارشد و بعد از ده سال دکترا بگیرند و درجایی مشغول شوند؛ اما متأسفانه طلاب بعد از 6 تا 10 سال درس خواندن هنوز تکلیفشان مشخص نیست و معلوم نیست باید به چه کاری مشغول شوند و کسی هم پیگیر حال و زندگی شان نیست؛ اگر طلبه خودساختگی نداشته باشد دچار سرخوردگی می شود.

این استاد حوزه علمیه با اشاره بر نقش مسئولان حوزه در جهت رشد و شکوفایی طلاب محصل، بر لزوم مشخص شدن جایگاه طلبه بعد از تحصیل تأکید کرد و افزود: امروز الحمدلله درس های حوزه به سمت تخصصی شدن پیش می رود اما این به تنهایی کافی نیست و باید برای نقش آفرینی طلاب برنامه ریزی دقیقی صورت بگیرد؛ امروز طلبه درس تخصصی می خواند اما بعد از پایان درس رها می شود و معلوم نیست باید کجا رسالت طلبگی اش را ادامه دهد.

وی افزود: باید استعداد سنجی و نقش هایی که یک طلبه می تواند بپذیرد احصاء شود و بر طبق استعداد و توانایی طلاب را به آن جایگاه هدایت کنند؛ یکی از راه هایی که می توان طلاب را آماده پذیرش مسئولیت و نقش پذیری کرد این است که طلاب در کنار اساتید به تبلیغ بروند و در کنار تبلیغ اصلی استاد به بیان احکام و خطابه های کوتاه بپردازد تا به صورت عملی و کارگاهی هم آموزش ببیند و استعداد هایش شکوفا و مشخص شود تا بتواند در آینده مسیر و جایگاهش را به درستی انتخاب کند.