مردم؛ برترین نقطه امید کشور/ رهبر انقلاب؛ محور وحدت جمهوری اسلامی

رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به مناسبت سالگرد رحلت امام خمینی (ره) در مرقد شریف ایشان، بر ضرورت تقویت ایمان و امید در جامعه تأکید کردند؛ این در حالی است که در سال‌های گذشته دشمنان این مرز و بوم به دنبال آن هستند که به هر وسیله ممکن ایمان مردم را از بین ببرند و نومیدی را در جامعه گسترش دهند؛ آن‌ها در جبهه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و اقتصادی وارد میدان شده‌اند و به هر نحو ضرباتی به جمهوری اسلامی وارد می‌کنند؛ از آنجا که خبرگزاری رسا تبیین و تقویت فرمایشات رهبری را در دستور کار خود دارد و از سویی تقویت ایمان و امید امت اسلامی ایران را از مأموریت‌های اسلامی و ایرانی خود می‌داند، خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا در گفت‌وگویی اختصاصی با حجت‌الاسلام والمسلمین سید رضا تقوی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و مشاور رئیس جمهور در امور حوزه و روحانیت، درباره ایمان و امید در جامعه به بحث نشسته است که مشروح آن در ذیل تقدیم می‌شود.

رسا ـ با تشکر از حضرتعالی به دلیل قبول این گفت‌وگو، ایمان و امید در جامعه اسلامی ایران را در چه جایگاهی می‌بینید؟

سخنرانی رهبر معظم انقلاب به مناسبت سالگشت رحلت امام عظیم الشأن راحل در کنار مرقد شریف ایشان، دارای نکته‌های بسیار فراوانی است که از رسانه‌ها می‌خواهم نکات این سخنرانی را استخراج و آن‌ها را در بین اندیشمندان به بحث گذارند و آن‌ها را تبیین، ترویج و تقویت کنند.

امید و ایمان دو کلید واژه مورد تأکید در این سخنان بود؛ ایمان مردم در سال‌های گذشته مورد هدف دشمنان اسلام و ایران اسلامی قرار گرفته است؛ بنابراین یکی از وظایف ما تقویت ایمان مردم است؛ توهین به مقدسات، متهم کردن نهادهای ایمانی مانند روحانیت، دروغ، شایعه، تهمت و انتشار آن‌ها از ابزارهای دشمنان برای تضعیف ایمان مردم است.

آن قدر فضا را آلوده کرده‌اند که اگر کسی به وزارتخانه یا اداره‌ای برود و کارش به دلایل قانونی انجام نشود، به مسئولان و روحانیت توهین و آن‌ها را سد راه خود عنوان می‌کند؛ در حالی که یا قانون اجازه انجام کار او را نداده یا ظرفیت آن کار وجود نداشته است یا مواردی مانند آن؛ اگر خطایی هم از او سر زند و او را دستگیر کنند می‌گوید من احساساتی شدم و چنین کار خلافی را علیه روحانیت و مسئولان انجام دادم.

دشمنان اسلام در تضعیف ایمان مردم به مقدسات آن‌ها حتی به قرآن توهین و جسارت می‌کنند؛ این جسارت و بی‌احترامی از این رو است که دشمنان بیشترین ضربه را از ایمان مردم خورده‌اند؛ این‌ها همانطور که تا قرآن را آتش نزنند راضی نمی‌شوند، به برداشتن چادر از سر زن مسلمان نیز راضی نیستند بلکه می‌خواهند او را عریان کنند تا ایمان مردم را به طور کامل از بین ببرند.

دشمن تلاش خود در تضعیف ایمان مردم را از راه شکل‌ها و شیوه‌های مختلف پیگیری می‌کند؛ ما باید روش‌های دشمن در برخورد با ایمان مردم را بشناسیم؛ باید بدانیم چگونه و از چه روش‌هایی برای این کار استفاده می‌کند؛ این نیازمند جهاد تبیینی است که رهبر معظم انقلاب به آن اشاره کرده‌اند اما مورد بی‌توجهی قرار گرفته است.

رسا ـ آیا نهادها و دستگاه‌های فرهنگی وظیفه خود را در انجام امور محوله به درستی انجام می‌دهند؟

دستگاه‌های فرهنگی ما خواب هستند؛ وزارت ارشاد چه برنامه‌ای دارد؟ کجای کار هستند؟ وزارت عریض و طویلی که این همه کارمند دارد، کار فرهنگی و تبیینی دارد؟ در حوزه فرهنگ عمومی که شورای فرهنگ عمومی در وزارت ارشاد با ریاست وزیر چه برنامه‌ای دارد؟ جهاد تبیین کجای کار است؟ خیلی جای تأسف است؛ نهادهای فرهنگی فشل هستند؛ بسیاری از این‌ها فرهنگی نیستند، خادم فرهنگ هستند، خدمتگزار فرهنگ هستند، میز و صندلی و ساختمان درست می‌کنند، قفسه و غرفه برای کتاب فروشان ایجاد می‌کنند.

البته این‌ها کارهای خوبی است ولی کار فرهنگی این نیست که یک نمایشگاه برگزار شود، هر قدر هم که این نمایشگاه خوب باشد، ولی توقع جامعه ما از نهاد فرهنگی چیز دیگری است؛ این کار را مدیری غیر فرهنگی هم انجام می‌دهد؛ این‌ها نیازمند فرهنگ نیست؛ مراد و منظور ما از نهادهای فرهنگی و فرهنگ، جوشش فرهنگی، فکر فرهنگی، ایده فرهنگی و روش‌های نوین فرهنگی است.

مدیران فرهنگی می‌دانند که برای انتقال محتوایی اصیل به فکر مغز جوان ایرانی چه برنامه‌ای لازم است؛ ایده‌های فرهنگی، روش‌های فرهنگی که ما باید ارائه بدهیم و کلیه نهادهای فرهنگی را در یک خط فرهنگی هدایت کنیم کجاست؟ متأسفانه این انجام نمی‌شود.

رسا ـ سخنان شما تا اینجا بیشتر به ایمان مربوط بود، درباره امید و مصادیق آن در جامعه هم نظر خود را بفرمایید؛ در جامعه کنونی چه شاخص‌های امید بخشی داریم؟

دوم امید است؛ امید نباید کاذب باشد؛ امیدی که پشتوانه نداشته باشد تنها یک حرف است که مردم را به کسانی که تبلیغ امید می‌کنند بدبین می‌کند؛ امید باید پشتوانه و زمینه لازم را داشته باشد؛ امید به چه؟ امید به مسئولان، مردم، جوانان و بسیاری از نقاط امیدبخش دیگری که در کشور وجود دارد؛ مردمی که چهل و چند سال با همه سختی‌ها مقاومت و از این انقلاب دفاع کرده‌اند؛ برترین پشتوانه، مردم و این ملت هستند.

امید به جوانان این کشور که قشر عظیمی از این جامعه جوان هستند؛ امروز اکثر کسانی که در شرکت‌های دانش بنیان هستند، جوان‌ها هستند؛ در بسیاری از عرصه‌ها جوانان هستند که از کشور و ارزش‌های این ملت پاسداری می‌کنند.

نقطه دیگر امید ظرفیت‌های این کشور است؛ کشور ما معادن، دشت‌ها و جنگل‌های فراوانی دارد؛ اگر چه کشوری نیمه خشک هستیم اما با همین مقدار آبی که داریم می‌توانیم بیشترین امکانات را به دست آوریم؛ می‌توانیم تغذیه مردم خود را تأمین کنیم؛ نه تنها مردم خودمان بلکه می‌توانیم اقلام معیشتی مردم را به کشورهای دیگر صادر کنیم.

مدیران با تجربه‌ای که از اول انقلاب به این مملکت خدمت کرده‌اند، اگر چه امروز پیر شده‌اند، اما می‌توانند تجربیات خود را در اختیار جوانان قرار دهند، مدیران آینده کشور را تربیت کنند و آن‌ها را در خدمت کشور قرار دهند؛ همه دانشگاه‌ها و بیش از شصت و پنج هزار عضو هیأت علمی و ده میلیون جوان فارغ التحصیل دانشگاه‌ها نیز از امیدهای این کشور هستند؛ از همه مهمتر فرهنگ غنی اسلامی، فرهنگ عاشورایی و رهبری هوشمند است؛ رهبر معظم انقلاب یکی از نقاط امید این ملت است؛‌ ایشان با یک صحبت کشور را از تشنج خارج می‌کند.

همه این‌ها نقطه‌های امید است؛ نه تنها ملت ایران بلکه ملت دیگر کشورها نیز به خاطر عظمت این ملت به این کشور امید بسته‌اند؛ بسیاری از مردم سوریه، عراق، یمن و لبنان، محور امیدشان ایران است؛ همه این‌ها پشتوانه‌های امید کشور ما است که به مردم امید دهیم که دست ما خالی نیست.

حال می‌پرسند به چه چیزی امید داشته باشیم؟ به همین‌ها؛ این سرمایه‌ها را بسیاری از کشورهایی که جنگ نداشته‌اند و آمریکا و غربی‌ها آن‌ها را تحریم نکرده‌اند، نداشته‌اند؛ ما با همین سرمایه‌ها توانسته‌ایم مقاومت کنیم و این‌ها نقاط امید و اتکای ملت ما در بخش‌های مختلف بوده و هست.

رسا ـ رسانه‌ها چه مقدار در امید بخشی به جامعه تأثیر دارند و شما چه سوژه‌هایی را به ما پیشنهاد می‌دهید؟

همانطور که راجع به سیاست صحبت می‌کنید راجع به رسانه، رسالت خبری، خبرنگار، گزارشگر، تدوین کننده مطلب، تیترگذار و دیگر موارد هم باید صحبت کنید؛ شما مسئول هستید و مسئولیت دارید؛ یک مجله یا روزنامه مصاحبه می‌کند و از مجموعه مصاحبه خود یک تیتر استخراج می‌کند؛ بسیاری مطلب را نمی‌خوانند و فقط همان تیتر را می‌بینند.

اگر تنها با هوای نفس برای بازدید کننده بیشتر از تمام صحبت‌های یک فرد، حرفی شبهه‌دار را تیتر کنید، حیثیت و شخصیت افراد در نظر گرفته نشده است؛ شما باید روی مسائل اساسی کار کنید؛ آشنا کردن مردم با همین مسائلی که مطرح کردید و مسائلی مانند سفرهای آقای رئیسی به ونزوئلا، کوبا و آمریکای لاتین نیز به مردم امید می‌دهد.

من گزارشی دیدم که کشورهای آمریکای لاتین چیزی ندارند و آنجا کجاست؟ شما روی این سفرها و دستاورد آن‌ها کار کنید؛ مثلاً ونزوئلا چیست؟ چقدر نفت دارد و چه بازاری برای ما هست؟ اگر قرار است با دنیا رابطه داشته باشیم، باید با این کشورها رفت و آمد داشته باشیم؛ چرا به جبهه مقاومت کمک می‌کنیم؟ چرا به عراق، لبنان و فلسطینی‌ها کمک می‌کنیم؟ بخشی از امنیت و اقتدار ما بیرون از مرزهای این کشور شکل می‌گیرد.

رسا ـ یکی از حساسیت‌ها و دلایلی که دشمنان برای ناامید کردن مردم بر آن تأکید دارند کمک ایران به کشورهای همسایه و مستضعفان و مظلومان دنیا است؛ آیا این کمک‌ها قابل دفاع است؟

امروز یک کشور قدرتمند آن است که پایه‌های قدرت خود را در میان ملت‌های دیگر استوار می‌کند؛ اگر ما به کشوری می‌رویم و کمک و حمایت می‌کنیم، در بین مردم آن‌ها دارای نفوذ کلام هم می‌شویم؛ درست است که این حمایت برای آن‌ها است، اما بخش مهمی از این حمایت به کشور خودمان باز می‌گردد.

اگر نتوانیم امنیتمان را تأمین کنیم، در این کشور دیگر معلم نمی‌تواند درس بگوید، استاد نمی‌تواند در دانشگاه تدریس کند، پزشک نمی‌تواند بیماران را معالجه کند، شرکت تجاری نمی‌تواند تجارت خود را تنظیم و صادرات و واردات کند؛ امنیت را چگونه تأمین می‌کنند؟ امکاناتی که در خارج از کشور صرف می‌شود نتیجه خود را در داخل بروز و ظهور می‌دهد.

مسئولان نظام آنقدر نا آگاه نیستند که اطلاعات، امکانات و کمک‌ها را در بیابان و دریا بریزند؛ بیشترین بهره از کمک‌های مالی خدماتی و اطلاعاتی ما به کشورهای دیگر به طرق دیگر به ما باز می‌گردد؛ امروز قدرت جمهوری اسلامی فقط در تهران شکل نمی‌گیرد؛ محور آن تهران است اما این قدرت باید شعبه‌هایی آن طرف مرزها داشته باشد که دشمن نتواند در آن نفوذ کند؛ هر چه قدرت ما در دنیا توسعه پیدا کند امنیت، رشد و امکانات تقویت می‌شود و کشور ما سریعتر به اهداف خود می‌رسد.

دستاوردهای این کمک‌ها باید برای مردم بیان شود؛ ما دو هزار قطعه برای پالایشگاه ونزوئلا بردیم، و نیروهای ما به دنبال راه اندازی آنجا هستند؛ هم آنجا بازار خوبی برای ما ایجاد شده است و هم از این به بعد ملت ونزوئلا به ما دید دیگری خواهند داشت.

بی جهت نیست که آمریکایی‌ها در لبنان دانشگاه می‌زنند؛ شوروی سابق هم در کشورهای مختلف دانشگاه و بیمارستان تأسیس کرده است؛ این‌ها پول و امکانات خود را آورده‌اند؛ نمی‌شود همین پول را در کشور خود خرج کنند؟ باید در کشورهای همسایه و کشورهای مؤثر دنیا سرمایه‌گذاری کنیم؛ این کارها علاوه بر دوستی با دیگر ملت‌ها برایمان حیثیت، امنیت و اقتدار به همراه دارد.

رسا ـ مسئولان پیشین دولت امتیازاتی به کشورهای مستکبر داده‌اند که به آن‌ها در زورگویی به جمهوری اسلامی جرأت داده است؛ نظر شما چیست؟

هر جا عقب نشینی کنیم دشمن جلو می‌آید؛ دنیا فقط زبان قدرت را می‌فهمد؛ ما باید قدرت خودمان را حفظ کنیم؛ قدرت ما در وحدت ما است؛ هر کسی به ایران دل بسته و علاقمند است و ایران را نقطه جوشش یک فکر اسلامی می‌داند، نباید کاری کند که ملت از هم جدا شوند؛ البته وحدت نیازمند محور است و محور وحدت جمهوری اسلامی رهبر فرزانه انقلاب است؛ دشمن برای تخریب رهبری برنامه‌های فراوانی داشته و دارد.

از این سو رهبر معظم انقلاب آن‌قدر امتیاز، بزرگی و والایی داشته است که این تبلیغات سوء بر شخصیت ایشان تأثیر نمی‌گذارد؛ نیروهای مسلح و قدرت دفاعی ما نیز دارای قدرت بازدارندگی زیادی است که باعث شده است دشمنان جرأت حمله به این مرز و بوم را نداشته باشند؛ که اگر می‌توانستند حتماً تا به حال از گزینه نظامی هم استفاده کرده بودند.

رسا ـ این عقب نشینی و امتیاز دادن چه تأثیرات مخربی در فرهنگ و سیاست ما داشته است؟

عقب نشینی یعنی همه چیز را از دست دادن؛ یعنی برائت از چهل و چند سال مبارزه، شهادت و دیگر مقاومت‌های این ملت؛ هیچ یک از ایرانیان در این فضا نفس نمی‌کشد و حاضر به عقب نشینی در این معنا نیست؛ ما عقب نشینی نداریم بلکه محکم ایستاده‌ایم و به دنبال تقویت خود در ابعاد علمی و دفاعی هستیم؛ وحدت بیشتر باعث ناامیدی دشمن می‌شود؛ آن‌ها می‌خواهند مردم را در مقابل نظام قرار دهند، اما مردم بصیر ما به جای اینکه روبروی نظام قرار گیرند پشت سر نظام هستند و نظام را حمایت می‌کنند.

این یکی دیگر از سیاست‌های دولت سیزدهم است که گفت‌وگوی با عزت، حکمت و مصلحت آری، ولی عقب نشینی و به دشمن امتیاز دادن هرگز؛ این در متن سیاست نظام اسلامی است؛ کسی نمی‌تواند در این زمینه مذاکره و صحبت کند که بخواهد عزت ایران را زیر سئوال ببرد، به دیگران وابسته کند و یا به عقب نشینی وا دارد؛ این نگاه ملی است، نه رئیس جمهور و نه وزیر، نه وکیل، نه مجلس، نه دولت و نه قوه قضائیه، هیچ کس نمی‌تواند به این موضوع خدشه‌ای وارد کند.

حسن شیخی