معامله یک طرفه!

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، جنگ اسرائیل بر علیه مردم مظلوم فلسطینیان سال هاست که جریان دارد و روز به روز بر تجاوزهای خود اضافه می کنند؛ روزی با شهرک سازی از زمین های فلسطینیان تصاحب می کنند و روزی دیگر زن و کودک فسلطینی را به شهادت می رسانند.

در کتاب انتخاب های سخت هیلاری کلینتون به موضوع مناقشه اسرائیل و فلسطین می پردازد؛ با کمی تامل بر نگاه نویسنده و تحلیل مضمون سخنان وی در می یابیم که اساسا نگاه سیاسیون آمریکا به مسئله فلسطین به این صورت است که آنان اسرائیل را محق می دادند و نگاهشان به مردم فلسطین همچون معضلی است که گریبانگیر شده و باید با انتخاب های سخت این موضوع را حل کنند و یا با رفتاری کژدار و مریض زمان سپری کنند تا فرصت را از دست فلسطینیان خارج کنند.

از این رو همواره تلاش کردند تا با ارائه راهکارهایی کامل به نفع اسرائیل سعی در حل منازعه داشته باشند؛ پیشنهاداتی که سراسر به نفع اسرائیل است و روز به روز اسرائیل را به خواسته خود نزدیک تر می کند؛ حتی در این مسئله ابایی ندارند و در پیشنهادات خود چندان نفعی برای فلسطینیان ندارند.

بنابراین در نگاه بی طرفانه مردم دنیا این سوال مطرح می شود که آمریکایی ها نگاهشان به اسرائیل همچون نگاه به انسان های متدین در برابر قومی بربر است؛ که نیازمند نجات هستند؛ از این رو در ادبیات خود به دنبال مظلوم نمایی برای اسرائیل جنایتکار هستند.

در آخرین پیشنهاد مطرح از سوی آمریکایی ها که توسط دونالد ترامپ مطرح شد و به نام معامله قرن شناخته شد یکی از وقیح ترین و ضد انسانی ترین پیشنهادات آمریکایی برای مثلا صلح بود.

در این پیشنهاد عنوان شده بود که فلسطینیان تمامی مناطقی که توسط اسرائیل اشغال شده است را به رسمیت بشناسد تا در مقابل اسرائیل نیز کشور مستقل فلسطین را به رسمیت بشناسد.

البته این تمام ماجرا نیست و همچنین فلسطین باید پایتخت خود را غیر از بیت المقدس اعلام کند که اسرائیل  در مقابل پایتخت جعلی خود را بیت المقدس مطرح کند.

همچین کشور فلسطین همچون شیر بی یال و دم خواهد بود زیرا کلماتی مبنی بر اجازه فلسطینیان برای تشکلیل ارتش در آن مطرح نشده است که احتمالا دوباره برای این موضوع نیز یا باید مذاکره صورت گیرد و تحمیل خساراتی جدید و یا هرگز اسرائیل ارتش برای فلسطین را قبول نخواهد کرد.

اما نکته قابل توجه در این مسئله این است که چرا اساسا اسرائیل و آمریکا به دنبال مذاکره و صلح با فلسطینیان هستند؟

اسرائیل که روزانه تجاوز های خود را ادامه می دهد و آن مقدار از خاکی را که در معامله قرن به دنبال آن است تصاحب کرده است؛ پس این هیاهو برای چه است؟

در حقیقت پاسخ به این پرسش نگاه از جامعه جهانی به موضوع فلسطین دارد؛ به عبارتی در چارچوب ذهنی ایرانیان این مسئله کاملا روشن است که اسرائیل تجاوز کار است و هیچگونه حقی ندارد و باید کامل از صحنه محو شود.

اما در چارچوب افکار عمومی جهانی، قوانین بین المللی حاکم بر تمامی منازعات است به عبارتی مشروعیت تمامی اقدامات دولت ها منوط به انطباق با قوانین بین المللی و حقوق بشر است.

از این رو بر اساس افکار عمومی بخشی از جهانیان اگر حل منازعات کشورها با قوانین بین المللی صورت گیرد پس صحیح است و دیگر ادعاهای تاریخی اهمیتی ندارد و به زبان ساده گذشته ها گذشته است.

از این رو اسرائیل تلاش دارد تا به تجاوزات خود در اذهان عمومی جهانی مشروعیت دهد و فشارهایی که در برهه های خاص صورت می گیرد را پایان دهد؛ همچنین برخی کشورها به خاطر این مسئله با اسرائیل رابطه رسمی دیپلماتیک و عمومی ندارند که با صلح فلسطینیان این چالش ها برای اسرائیل حل خواهد شد و دیگر کشوری نمی تواند با اسرائیل رابطه نداشته باشد؛ زیرا گفته خواهد شد که فلسطین این مسئله را پذیرفته است و دیگر جنگ با اسرائیل توسط سایر کشورها معنا ندارد.

همچنین از دیگر اهداف این معامله مضر را می توان طراحی برای به انزوا کشیدن ایران عنوان کرد؛ به عبارتی امروز جمهوری اسلامی ایران پرچم دار مبارزه با اسرائیل غاصب است و کشورهای آزادی خواه و ملت های آزاد نیز در کنار ایران اسلامی تلاش می کنند تا در مبارزه با اسرائیل بجنگند؛ حال اگر این معامله پذیرفته می شد؛ طبعیتا ایران تنها می شد و دیگر مبارزه ایران برای محو جنایتکار غاصب سخت و مشکل می شد.

اما به هر صورت با اتخاذ هوشمندانه رهبران آزادی خواه جهان و در راس آن با روشنگری جمهوری اسلامی ایران، امروزه معامله قرن کنار رفت و دفاع از این طرح خبیثانه مطرح نیست.

ولی باید توجه کرد که اسرائیل و آمریکا با کنار رفتن طرح از پا نمی نشینند و تلاش می کنند تا جنایت های خود را از طریق دیگری دنبال کنند.

عادی سازی روابط با دولت های عربی پروژه جدید اسرائیل بعد از شکست معامله قرن است؛ اسرائیل تلاش دارد که با بازی رسانه ای القا کند که مبارزه با اسرائیل فقط ضرر برای ملت ها است و سودی به دنبال ندارد؛ بنابراین با ادعای اینکه صلح به از جنگ است، دست به ظاهر دوستی را به سوی دولت ها دراز کرده است.

در حالی که فقط خواندن تاریخ برای قضاوت در این باره کافی است، صهیونیست ها روزی که پا به فلسطین گذاشتند هرگز با تفنگ نبود و در حقیقت تجار صهیونیستی با جیب های پر پول برای خریدن زمین محدود به فلسطین آمدند.

همواره صهیونیست ها دنبال عقده گشایی تاریخی خود هستند؛ آنان هدفی جز تاراج و اسارت مسلمانان ندارند؛ رفتار امروز آنان با فلسطینیان و بیرون راندن مردم از خانه هایشان برای شهرک سازی پیش روی ملت ها است.

در حقیقت صهیونیست ها در حال بازی دو گانه هستند؛ از سویی مسلمانان را در فلسطین می کشند و در سویی دیگر دست دوستی به ملت هایی که هنوز فرصت غارتشان را پیدا نکرده اند دراز می کنند.

این مسئله پیش روی ملت ها است و تصمیم نهایی با مردم است.