گفتگو با علی امینی نابغه قمی و حافظ قم

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از  خبرگزاری فارس از قم، اعظم ربانی: کم نیستند افرادی که از دریای زلال کلام خدا، قطره‌هایی به اندازه‌ ظرف وجودشان برداشته‌اند و آن را ره‌توشه‌ سال‌های زندگانی خویش نموده‌اند. نیک‌نامانی که رسول اعظم(ص) آنان را باشرافت‌ترین افراد امّت خویش دانست و فرمود: «أَشْرَافُ أُمَّتِی حَمَلَةُ الْقُرْآنِ وَ أَصْحَابُ اللَّیْلِ»

آری، آنان در حقیقت حاملان عرش الهی هستند و سفارشِ «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی ما إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بهما لَنْ تَضلُّوا أبَداً و إنّهما لَنْ یَفْتَرِقا حَتى یَرِدا عَلَیَّ الحَوْضَ» که بارها توسط خاتم الانبیا(ص) مورد تاکید قرار گرفت را سرمشق زندگی خویش قرار دادند و جرعه‌جرعه آیات روح‌بخش کلام الهی را با طعم ولایت اهل‌بیت(ع) نوشیدند و با تدبّر در معانی آن، در مسیر بصیرت‌بخشی به جامعه، گام برداشتند.

بحمدالله پس از فرمان رهبر انقلاب مبنی بر تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن، قدم‌های مثبت و ارزشمندی در جامعه اسلامی ما برداشته شده و از جمله افرادی که تحت عنایت امام عصر ارواحنا‌فداه، شعاع انوار قرآن کریم به صورت ویژه بر او تابید، نابغه‌ قرآنی عصر حاضر «علی امینی» بوده که  موضوع این هفته‌ گزارش ما در خبرگزاری فارس شده است.

او که اواخر دهه 80 و در دوران کودکی به واسطه نبوغ قرآنی معروف شد، حالا لباس مقدس روحانیت پوشیده و در 20 سالگی طلبه درس خارج حوزه علمیه قم است. گفت‌وگوی ویژه با این نابغه قرآنی را می‌خوانیم.

فارس: سلام علیکم،  لطفا ابتدا خودتان را برای مخاطبان معرفی کنید.

- علیکم السلام، خواهش می‌کنم، بنده علی امینی هستم حافظ قرآن کریم و آشنا به بحث تفسیر قرآن، که الحمدلله توفیق داشتم در عرصه‌ تبلیغ دین و تبلیغ قرآنی، فعالیت‌هایی را در شبکه‌های تلویزیونی و سخنرانی‌هایی در داخل و خارج کشور داشته باشم.

بنده متولد سال ۱۳۸۱ هستم. در ۱۰ سالگی حافظ قرآن کریم شدم و البته حفظ قرآن را مدیون زحمات پدر و مادرم هستم که واقعا زحمت کشیدند؛ خصوصا مادرم، که در این راه واقعا عمر و جوانی‌شان را گذاشتند، تا من قرآن را حفظ بکنم، سه سال است که ازدواج کردم و در حال حاضر هم در حوزه علمیه در درس خارج مشغول هستم.

فارس: لطفا کمی از برکات قرآن کریم و آثار آن در زندگی برای ما بگویید.

 قرآن کریم دریای معنویت است و طبیعتا انسان با یک موضوع معنوی، صرفا مادی نمی‌تواند برخورد کند. در حقیقت باید گفت که قرآن، یک امر مادی صِرف نیست؛ هرچند صورت و ظاهر مادی دارد، ولی این قرآن، صرف همین صورت مادی نیست.

روایت داریم که در قیامت، مومنی که حافظ سوره‌ای از قرآن بوده و آن را فراموش کرده است، به او جایگاه رفیع و بلندی نشان داده می‌شود و می‌گویند: این جایگاه، جایگاه تو بوده و تو آن را از دست داده‌ای؛ زیرا آیات قرآن را از یاد بُرده‌ای.

در روایتی دیگر، حفظ قرآن کریم به مومن حق شفاعت می‌دهد که این بحثِ بسیار با اهمیتی است. در مجموع، روایاتی که درباره ثواب حفظ قرآن کریم وجود دارد، انسان را متحیّر می‌کند که چگونه یک عمل تا این اندازه، پُر فضیلت است. این بخشی از برکات معنوی حفظ قرآن بود که عرض کردم؛ اما در خصوص برکات مادی آن باید گفت که یکی از مهمترین آنها، تقویت ذهن انسان است.

امیرالمومنین علی(ع) در روایت شریفی می‌فرمایند: «کُلُّ وِعَاءٍ یَضِیقُ بِمَا جُعِلَ فِیهِ إِلاَّ وِعَاءُ اَلْعِلْمِ فَإِنَّهُ یَتَّسِع» یعنی هر ظرفى به مقدارى که در آن نَهند، تنگ می‌شود، مگر ظرف دانش که فراخ خواهد شد. ذهن انسان نیز همین‌طور است و هر مقدار انسان از ظرفیت ذهن خود استفاده کند، گنجایش آن بیشتر می‌شود و چه چیزی بهتر، معنوی‌تر و پربرکت‌تر از قرآن کریم وجود دارد که بر ذهن انسان اثرات بی‌بدیل بگذارد.

فارس: آیا استعداد شما در حفظ قرآن، یک استعداد غیرمعمولی و فوق‌العاده بوده است؟

- خیر. بنده استعدادم به حدی معمولی بود که بعضی وقت‌ها شاید از دیگران هم پایین‌تر بود، اما بحمدالله توفیق پیدا شد که بعد از حفظ قرآن، این استعداد معمولی، به استعدادی تبدیل شود که می‌تواند در مسابقات رتبه بیاورد و در کلاس‌های ارتقاء شرکت کند و در سن یازده سالگی، وارد حوزه علمیه شود و درس بخواند، این یعنی که قرآن کریم ذهن من را این‌گونه کرد و این یکی از برکات مهم قرآن در زندگی بنده بوده و هست.

فارس: چه توصیه‌ای به نوجوان‌ها و جوان‌های هم سن و سال خودتان دارید؟

- البته من در حدی نیستم که توصیه‌ای داشته باشم؛ اما در روایت شریفی از امام صادق(ع) می‌خوانیم که حق فرزند بر گردن پدر و مادر این است که اسم خوبی برای او انتخاب کنند و در بحث ادب و تربیتش کوشا باشند و قرآن را به او یاد دهند. این‌ها حقوقی است که در روز قیامت از والدین سوال می‌شود؛ البته یاد دادن قرآن به این معنا نیست که الزاما قرآن حفظ شود، بلکه مراد، آشنایی با قرآن است.

ما باید بدانیم که فرزندان، امانت‌هایی در دستان پدر و مادر هستند و ما باید به خوبی درک کنیم که این امانت‌ها را پروردگار عالم به پدران و مادران داده است تا آنها را در مسیر صحیح قرار دهند و در روز قیامت قطعا پیرامون این مسئله، از انسان سوال خواهد شد که فرزندانتان چه کارهایی انجام داده‌اند و شما نسبت به فرزندانتان چه کارهایی انجام داده‌اید.

همه می‌دانیم که امروز‌ بشر، دچار مشکلات و دغدغه‌ها و مسائل مختلف است؛ اما انسان در این بین نباید نقش محوری فرزندان را فراموش کند. در روایت شریف داریم که فرزندان با فطرت توحیدی و خدایی به دنیا می آیند؛ اما این پدر و مادر هستند که با تربیت اشتباهشان، آنان را می توانند از راه منحرف کنند.

فارس: شما تربیت شده یک خانواده متدین و روحانی هستید که قرآن با روح و جان شما درآمیخته است و یکی از الگوهای صحیح تربیت اسلامی در جامعه هستید، به نظر شما برای تربیت فرزندان، چه باید کرد؟

- به نظر من لازم است برای تربیت فرزندان وقت بگذاریم، مطالعه کنیم، مشورت داشته باشیم و از روایات و دانش‌های مختلف افراد متخصص، استفاده کنیم. باید اولا بفهیم چه کار باید کنیم.

ما بعضی از اوقات مسیر کار تربیتی را بلد نیستیم؛ مثلا شخصی می‌خواهد فرزندش را قرآنی تربیت کند؛ اما به جهت عدم اطلاع از اصول تربیتی، او را با سختگیری‌های بی جا، از قرآن زده می‌کند و کلا از مسیر منحرف می‌کند؛ به نظر من مهمترین وظیفه والدین در تربیت فرزندان، یاد گرفتن مسیر تربیت است.

اگر تربیت فرزندان، یک اولویت مهم برای پدر و مادر شد و تمام تلاش خود را در این مسیر مصرف کردند، مشکل تربیت فرزندانمان حل خواهد شد.

فارس: به نظر شما مهمترین توصیه قرآن کریم به مردم چیست؟

- قرآن کتاب هدایت است و همه آیات این کتاب، به نوعی مسیرهدایت را برای انسان مشخص می‌کند. یکی از آیات بسیار زیبای قرآن، آیه ی ۳۵ سوره مبارک مائده است.

خدا در این آیه می‌فرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَةَ وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ یعنی: اى کسانى که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و (براى تقرب) به سوى او وسیله بجویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.

در این آیه اولین توصیه مهم قرآن، تقوا است. تقوا یعنی چه؟ یعنی اینکه انسان نسبت به گناهان و نسبت به معاصی، تمام تلاش خود را بگذارد که خودش را از آنها دور کند و همینطور نسبت به واجبات، تمام توان خود را برای انجام آن قرار دهد. تقوا در یک کلام یعنی: انجام واجب و ترک محرمات این تکلیف دینی ما است. دومین توصیه قرآن بعد از بحث تقوا، توسل به اهل‌بیت و ائمه‌اطهار(ع) است.

در روایت داریم که اهل‌بیت(ع) فرمودند: ما وسیله هستیم، خداوند دستور داده که به ما متوسل شوید. ما اگر توسل کردیم و زندگیمان را بر پایه توسل به اهل بیت(ع) قرار دادیم  در روز قیامت به فریادمان خواهند رسید. سومین توصیه تلاش است این سه تا در کنار همدیگر، یک مجموعه بسیار موثر هستند. پس بر اساس آیه‌ای که تلاوت شد، تقوا، توسل و تلاش، سه اصل مهم و قرآنی برای رسیدن به رستگاری است.

فارس: توصیه قرآن کریم برای داشتن زندگی بهتر چیست؟

- قرآن کریم در سوره مبارکه طاها می‌فرماید: اگر کسی از یاد من غافل شد و اعراض کرد، زندگی تلخی خواهد داشت. یاد خدای متعال آن چیزی است که زندگی را برای انسان شیرین می‌کند؛ البته این بحث، نیاز به توضیح خیلی زیادی دارد؛ اما من مختصرا عرض می‌کنم.

ممکن است کسی سوال و تصور کند که پس چطور افرادی که یاد خدا ندارند، از جهت زندگیِ مادی، خیلی ثروتمند هستند و مشکلی ندارد؟ جواب اینجاست که در منطق دین، تلخیِ زندگی با یاد خدا حل می‌شود، به این صورت که وقتی انسان خدا را یاد می‌کند و اعتقاد عمیقی به خدا دارد و عشق به خدا و اهل بیت(ع) دارد، این عشق به زندگی هدف خواهد داد و آن را متحول خواهد کرد.

انسان در طول زندگی با میزان اعتقادت و یاد خدایی که دارد، به همان مقدار آرامش را حس می‌کند. نمونه این مطلب، حضرت امام خمینی (ره) بزرگ مردی است که اوج یاد خدا، اعتقاد به پروردگار عالم و در اوج عشق به خدای متعال و اهل‌بیت(ع)، وقتی در اوج مشکلات و اضطراب‌ها قرار می‌گیرد و هر لحظه ممکن است هواپیمای پاریس را که به سمت ایران باز می‌گردد، سرنگون کنند، خبرنگار از ایشان می‌پرسد که چه حسی دارید؟ ایشان پاسخ می دهند که  هیچ حسی ندارم، علت آرامش حضرت امام(ره) این است که او در زندگیش، یاد خدا موج می‌زند و همه چیز را در محضر خدا می‌بیند، سخت‌ترین شرایط برای زندگی او، آرامش روانی او را به هم نمی‌زند.

اگر ما می‌گوییم یاد خدا، راز یک زندگیِ شیرین است به این معنی نیست که کسی که یاد خدا دارد، مشکلات مادی و خانوادگی ندارد، نه اینجور نیست! با یاد خدا و توسل به اهل‌بیت(ع)، این مشکلات، آرامش او را به هم نمی‌زند؛ زیرا  می‌داند که کارها در محضر پروردگار عالم دارد انجام می گیرد.

فارس:  یکی از بهترین خاطرات خود را برای ما تعریف کنید.

- یکی از زیباترین خاطرات من از تمام دوران بعد از حفظ قرآن، خاطره دیداری است که با مقام معظم رهبری داشتم. البته من چند بار توفیق داشتم که محضر ایشان برسم و در آخرین بار هم در مراسم عمامه‌گذاری، خدمت ایشان رسیدم این توفیق بزرگی برای حقیر است.

در یکی از دفعاتی که محضرشان رفته بودم، زمانی بود که تازه وارد حوزه علمیه شده بودم و طلبه پایه دوم بودم. ایشان وقتی متوجه شدند که بنده طلبه هستم، خیلی خوشحال شدند و به من فرمودند: «خوب درس بخوانید، در کنار درس خواندن، قدر حفظ قرآن را بدانید.»

این خاطره برای من خیلی جذاب بود. بنده همیشه در لحظاتی که محضر ایشان بودم، حس می‌کنم در کنار شخصیتی قرار گرفتم که در اوج معنویت و در اوج فهم قرآن قرار دارند و از این حالت لذت‌بخش‌تر، کمتر برای انسان پیدا می‌شود. در یکی دیگر از مواردی که محضر ایشان رسیدم، در حیاط دفترشان بود که روز به یاد ماندنی برای من بود که بحمدالله توفیق داشتم خدمت شهید بزرگوار، حاج قاسم سلیمانی هم برسم.

فارس: کدام خاطره در جریان سفرهای برون مرزی برای شما خاطره انگیزتر بوده است؟

از خاطراتِ تبلیغی من در سفرهای خارجی، جریانات مختلفی وجود دارد. من بزرگ‌ترین توفیقم در بحث تبلیغ دین را در برنامه‌هایی که برادران اهل سنت در آنجا حضور داشتند، می‌دانم، مواردی که بعد از جلسه خبر می‌دادند یک یا دو نفر، مستبصر و علاقه‌مند به مذهب تشیع شدند، این برای من از همه چیز شیرین‌تر بود و حلاوتش برای من، از هر خبر مسرت‌بخش دیگر، بیشتر بود.

فارس: به نظر شما یک حافظ قرآن چگونه می‌تواند به حفظ و اعتلای انقلاب اسلامی کمک کند؟

- به نظر بنده امروز قرآنی بودن در جامعه ما کافی نیست، ما در طول تاریخ، کم نداشتیم افرادی که قرآنی بودند اما عاقبت به خیر نشدند. ما باید در کنار قرآن کریم، اهل‌بیت علیهم‌السلام را داشته باشیم. مسئله دیگر این است که یک حافظ قرآن در مباحث قرآنی خود، باید عمیق باشد. اهل‌بیت علیهم‌السلام هم همیشه توصیه به تدبر و فهم قرآن داشتند. ما در هر سال که محضر مقام معظم رهبری در دیدار عمومی می‌رسیم، ایشان در سخنرانی‌شان اشاره می‌کنند که در کنار حفظ قرآن، فهم قرآن را هم قرار دهید و به گونه‌ای نباشد که فرد، قرآن بخواند و رد بشود و به معانی قرآن توجه نکند، برای این منظور، چه بهتر که حافظ قرآن از روایات تفسیری استفاده کند و این در حقیقت، شان یک حافظ قرآن است. روشن است که امروز، شان حافظ قرآن به دست خودش است و باید خودش را رشد و پیشرفت دهد.

فارس: از نظر شما اصلی‌ترین وظیفه ما در جامعه اسلامی چیست؟

- امروز کشور اسلامی ما پس از هزاران شهید، مجاهد و ایثارگری که تقدیم انقلاب اسلامی کرده، زمینه‌ مناسبی برای ادای وظیفه در جامعه اسلامی فراهم ساخته است. در طول تاریخ این‌گونه نبوده که به این راحتی شرایط فراهم باشد. در بعضی از اوقات، ما انسان‌ها غرق یک نعمت می‌شویم که البته قدر و ارزش آن نعمت را متوجه نیستم، مثل کسی که غرق سلامتی است و قدرش را نمی‌داند، اما وقتی مریض شد، تازه متوجه می‌شود که سلامتی چه گنجی بوده است.

وقتی انسان تاریخ شیعه را ورق می‌زند، متوجه می‌شود که در دورانی نفس می‌کشیم که نظیر آن در طول تاریخ نبوده و یا محدود بوده است. امروز بحمدالله همه معارف دینی در دستان ماست. امروز می‌توانیم به راحتی به هر کتاب، تفسیر و روایت مراجعه و استفاده کنیم، پس باید قدر این نعمت بزرگ را بدانیم.

انسان وقتی فهمید چنین نعمت‌های عظیمی دارد، باید شکرگزاری خدا را انجام دهد؛ زیرا فرمود: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» اگر شکر من خدا را به جا آوردی من برای شما نعمت را زیاد می‌کنم «وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ» اما اگر کفران نعمت کردید، عذاب خدا بسیار شدید است.

این دسترسی آسان به معارف اسلام ناب، به برکت خون شهدا و مجاهدت بزرگانی چون امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری اتفاق افتاده است که در این سال‌ها با همه سختی‌ها، انقلاب را رهبری کردند، انقلابی که باعث باقی ماندن میراث شیعه شد. شکر این نعمت به این است که در این مسیر بمانیم و به اندازه خودمان، کمک کنیم.

فارس: از اینکه وقت‌تان به ما اختصاص دادید، سپاسگزاریم. امیدواریم موفق و پیروز باشید.

- خواهش می‌کنم. من هم از شما و از اطلاع‌رسانی قرآنی و فرهنگی شما متشکرم.

انتهای پیام/78034/ی