بیم و امید پیش از جراحی

 اما ممکن است در نهایت به این نتیجه برسید که انجام جراحی برای درمان شما اجتناب‌ناپذیر است و در این صورت باید خود را برای آن آماده کنید و طبیعی است دچار نگرانی و اضطراب شوید خصوصا اگر سابقه انجام جراحی و ورود به اتاق عمل را نداشته باشید.

اگر سابقه مشکلات اضطرابی و افسردگی هم در شما وجود داشته باشد این مسأله پیچیده‌تر خواهد شد.

از سوی دیگر باید به این واقع‌بینی برسید که گاهی لازم است برای به‌دست آوردن چیزی ارزشمند از مسیری صعب‌العبور بگذرید.

احتمالا حوادث سختی را در زندگی تجربه کرده‌اید که در‌نهایت به اتفاقات خوشایند منجر شده‌اند؛ بنابراین باید بپذیرید چاره‌ای جز عبور از این مسیر نیست و چشم خود را به انتهای این مسیر بدوزید که همان سلامت یعنی بزرگ‌ترین نعمت الهی است.

لازم است از ته‌قلب به این باور برسید پزشکی که برای درمان بیماری خود انتخاب کرده‌اید بهترین همسفر در کنار شما در این مسیر خواهد بود و قطعا عزیزان شما نیز با تمام وجود برای حمایت و همراهی با شما آماده می‌شوند.

تجربه اینجانب و بسیاری از همکارانم برایمان اثبات‌کرده اگر بیماری با روحیه خوب، با امید و لبی خندان و با توکل به خدا و ایمان به توانمندی پزشک معالج خود و اطمینان از همراهی و کمک خانواده و اطرافیان وارد اتاق عمل شود، بهترین نتیجه را از عمل جراحی خواهد گرفت.

متاسفانه عکس آن هم در تجربیات ما فراوان دیده شده است؛ به‌طوری که اگر فردی با اضطراب و نگرانی و با حس بد و منفی به اتاق عمل وارد شود، کنترل ضربان قلب، فشار‌خون و بسیاری از عوامل دیگر طی عمل‌جراحی برای جراح و پزشک بیهوشی دشوارتر خواهد بود و خطر بروز عوارض افزایش می‌یابد.

شما می‌توانید به تمام اتفاقات بدی که ممکن است برایتان بیفتد فکر کنید و مضطرب شوید اما توصیه اکید پزشکان باتجربه این است که باور داشته باشید شما این توانایی را دارید که با به تصویرکشیدن اتفاقات مثبت بعد از عمل جراحی در ذهن‌تان و با امید به ‌دست‌آوردن سلامتی به انجام بهتر روند درمانی خود کمک شایانی کنید.

دکتر علیرضا طبیب خویی - متخصص جراحی مغز و اعصاب / روزنامه جام جم