دانش آموزان را در فضای مجازی رها نکنیم
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از گروه زندگی: سودابه رنجبر: اوایل که این موسیقیها با کلمات تکراری در جامعه سر برمیآورد خیلیهایمان سر از کار این تزویر درنمیآوردیم میگفتیم: «ایبابا اینهمه حساسیت برای چی؟ حالا نوجوان یا کودک ما موسیقی بیمحتوایی را دانلود کرده است! درسته که بیمحتواست، اما کمی میخندیم و تمام! اهمیت نمیدهیم؛ تا بچهها فکر نکنند خیلی مهم است یک تب است! میآید و میرود همین!» راستش غافل بویدم که چه دامی برای خانواده و نوجوان ما پهنشده است؛ اما حالا که متوجه شدهایم چه؟ حالا هم بیتفاوت باشیم؟ تابهحال برایتان پیشآمده که کودکتان مورد آزار و اذیت جسمی قرار بگیرد مثلاً کسی او را در خیابان هول بدهد؟ چه حالی میشوید؟ زمین و زمان را به هم میدوزید؟ به هوش باشید این فقط زخم کوچکی بر زانوی فرزند ما التیام پیدا میکند، اما آزار روحی تا سالها اثرش باقی میماند. بیخیال ایستادهایم تا نوجوان ما حرفهای ناهنجار در قالب موسیقی بشنود؟ لطفاً کمی به موسیقی که کودکانمان میشنوند حساس باشیم. سایت «کدومو» زیرمجموعه «تبیان» با راهاندازی پویش «حساس باشیم» سعی دارد از خانوادههای دغدغه مند برای حمایت از نوجوان دعوت کند تا در مقابل دانلود کردن هر محصول رسانهای برای کودک و نوجوانش حساس باشد. ازاینرو مصاحبهای را با «سجاد سامانی» مدیر سایت کدومو ترتیب دادیم تا از چندوچون راهاندازی این پویش و دسترسی والدین دغدغه مند به این پویش برایمان بگوید با ما همراه باشید.
*چطور هجمه رسانهای ، کودک و نوجوان ما را نشانه میرود؟
در خانوادهای که کودک و نوجوان دارد و تحت هجمه محصولات رسانهای قرار دارند. اصولاً حقوق کودک و نوجوان در نظر گرفته نمیشود. بیشتر محصولات رسانهای مناسب سن کودک و نوجوان نیستند و در ارائه این محصولات سازوکار مناسب برای حقوق کودک و نوجوان در نظر گرفته نشده است. حتی برخی از این محصولات تولید میشوند برای اینکه حقوق کودک و نوجوان را زیر سؤال ببرند و امنیت رسانهای کودک و نوجوان بهعمد به خطر بیافتد. خیلی وقتها میبینیم محصول رسانهای از خارج کشور در قالب یک فیلم و موسیقی تولید میشود و دقیقاً دست میگذارند روی نوجوانها و در بازنمایی اجتماعی، مدام نوجوانها را تحریک میکنند که حتماً این موسیقی را گوش کن.
*تابهحال برای شفافسازی این محصولات آسیبزا چه اقداماتی انجامشده است؟
همانطور که میدانیم هرسال بهمحض اینکه این آثار منتشر میشوند. تازه یادمان میافتد چنین مسئلهای هست و دست و پایی میزنیم مثلاً کنش محدودی که تاریخ انقضا دارند را به راه میاندازیم و بهسرعت فراموش میشود تا دفعه بعدی که بازهم محتوای ناهنجار دیگری تولید شود.
* «سایت کدومو» در خنثی کردن این محصولات رسانهای چه وظیفهای را برعهدهگرفته است؟
«سایت کدومو» که پیشازاین برای راهنمای خانوادهها در انتخاب محصولات رسانهای پیشقدم شده بود. تلاش کرد تا از کارشناسان و روانشناسان رسانه همچنین با حضور والدین دغدغه مند دعوت کند تا در یک باشگاهی باهم همکاری کنند تا بتوانند از محصولات رسانهای مناسب مخصوص خانوادههایی که نوجوان دارند استفاده شود .این خانوادهها اغلب برایشان مهم است که چطور با نوجوان تعامل کنند و در حوزه مصرف رسانهای نوجوانهایشان بهشدت نگران هستند. دغدغه مادران و پدران این است که حالا چطور با نوجوانشان تعامل کنند؟ چه کنند که آسیبهای رسانهای این محصولات پلید و ناسالم کمتر کودکان و نوجوانهایشان را آزار دهد؟ چطور از حقوق نوجوان در مقابل این هجمه دفاع کنند؟ در همین قرارهای مادرانه و خانواده و اتفاقاً با حضور کارشناسان مشاوره متوجه شدیم که این خانوادهها خیلی احساس بیپناهی میکنند یعنی نگرانیهای وسیعی دارند، اما نمیدانند باید به کجا رجوع کنند. همین انگیزهای برای ما شد تا بتوانیم سایت کدومو را فعالتر کنیم تا این باشگاه بتواند چتر حمایتی را بر سر والدین بگستراند تا فرزندانشان کمتر در معرض آسیبهای محصولات رسانهای قرار بگیرند.
*حالا سایت کدومو با سرپرستی شما چه فعالیت خاصی را برای مقابله با این محصولات شروع کرده است دقیقتر توضیح دهید؟
پویشی را با عنوان «حساس باش» راه انداختهایم و در آن از خانوادهها درخواست کردیم تا صدایشان را به گوش کسانی که دارند تیشه به ریشه حقوق کودک و نوجوان میزنند برسانند .هدف ما از راهاندازی این پویش این است که به خانوادهها بگوییم به محتوای رسانهای که کودک و نوجوان مصرف میکنند حساسیت داشته باشند .فکر نکنیم که این موسیقیها فقط جنبه سرگرمی دارد و هیچ تأثیری روی کودک ما ندارد و هیچ کاری هم از دست ما برنمیآید بلکه خانواده میتواند قدرتمند عمل کند.
*خانوادهها چطور میتوانند در این پویش شرکت کنند؟
از پدرو مادرها حتی مربیهای دغدغه مند خواستیم که از خودشان با دوربین موبایل فیلم بگیرند و این محتوا را تولید کنند که« من پدر، مادر یا مربی هستم برای مراقبت از سلامت رسانهای فرزندم «کاری» را انجام میدهم. »اینجا انتخاب این« کار » بر عهده پدر و مادراست که میتواند در این جمله بگنجاند مثلاً بگویند: محتوای این رسانهای را گوش نمیدهم یا بگویند با فرزندم رفیقم یا اینکه توضیح دهند فرزندم در مصرف محصولات رسانهای با من مشورت میکند و جملههای دیگر. دستآخر بگوید که حساس باشیم. این ویدئو را در ۱۵ ثانیه ضبط کنند و برای شمارههای معرفیشده سایت کدومو ارسال کنند.
*آیا والدین و هر شخصی که دغدغه حضور دراین پویش را دارد میتواند آن را در شبکههای اجتماعی بارگذاری کند؟
بله حتماً در شبکههای اجتماعی با نوشتن حساس باشیم به اشتراک بگذاریم تا نشان بدهد که خانواده ایرانی چقدر قدرتمند است و اگر نوجوانش مورد هجمه قرار بگیرد ساکت نمیماند. البته اینیک شروع خوب است برای حمایت از حقوق کودک و نوجوان و حرکتهای بعدی نیز در پیش است.
*چه فرایند دیگر را نیز میتوان با راهاندازی این پویش در نظر گرفت؟
یکی از آثار مهم دیگری که این پویش برجا میگذارد میتواند به تولیدکنندگان محتوای داخلی انگیزه بدهد و هنرمند را در مسیری هدایت کند که کار خوب برای نوجوان تولید کند و اینجا این پویش میتواند بلندگوی هنرمندان ما باشد که محتوای مناسبی برای عرضه دارند.