بهانه های بنی اسرائیلی از مسیح تا محمد

مسیح مهاجری در نخستین روزهای آغاز به کار دولت سیزدهم، اقدامات دولت جدید را نمایشی و تشریفاتی می خواند و بیان می کند این اقدامات وقتی جواب می دهد که در سفره مردم اتفاقی بیفتد. او نگران پنجشنبه و جمعه های رییس جمهور نیز می شود و سفرهای استانی و حضور در بین مردم را اقدامی پوپولیستی عنوان می کند که احمدی نژاد آنرا باب کرده و تکرار این موضوع از سوی دولت جدید را تکرار دوباره دولت نهم و دهم می داند.

البته باید به ایشان حق داد که نگران اقبال مردمی به آیت الله رئیسی باشد چون تنها چیزی که از اربابان ایشان در ذهن ها به یادگار مانده بی توجهی به مردم و نشستن در کاخ و از پشت شیشه دستور دادن است. یادمان نرفته در یکی از معدود سفرهای پیر و مراد آقای مهاجری در دوران ریاست جمهوری چگونه مردم آن استان جواب مشکلاتشان را به سرعت گرفته و پس از پایان سفر، نامه های خود را که در اطراف شهر خودنمایی می کرد، مشاهده کردند!

از طرفی رهبر معظم انقلاب نیز همیشه بر توجه مسؤولان به مردم و در میان مردم بودن را به همه دولت ها توصیه می کنند هرچند این موضوع از سوی دولت سازندگی، دولت اصلاحات و دولت اعتدال هیچگاه عملیاتی نشد و بهتر است بگوییم آنها هیچ اعتقادی به این مساله نداشتند و مردم را فقط برای رای دادن به حزب و جریان خود می خواستند که البته وعده های انتخاباتیشان نیز قصه پر غصه ای است که هیچگاه عملیاتی نشد.

آقای مهاجری در رهنمودهای خود به دولت جدید، توصیه کنندگان را به دو قشر تقسیم کرده و قسم اول را کسانی ذکر کرده که سعی می کنند از گل نازکتر به دولت نگویند تا خاطر رییس جمهور مکدر نشود و قسم دوم کسانی هستند که بدون هیچ ملاحظه ای آنچه را که فهمیده و به صلاح کشور می دانند بیان می کنند. جالب اینجاست که آقای مهاجری خود را از قسم دوم دانسته! البته ایشان باید توضحیاتی درباره مواضع خود در دوران ریاست پیر و مرادش و همچنین هشت سال دولت روحانی ارائه کند که در کدام قسم قرار داشته و چرا در آن دوران از گل نازکتر نمی گفت و نمی نوشت تا به گوشه قبای کسی بر نخورد! آیا ایشان خواب بوده و امروز از خواب بیدار شده و مشکلات عدیده مردم و ظلمی که از جانب دولت های متبوعش به مردم روا می شد را ندیده.

محمد مهاجری هم ید طولایی در نقد عملکرد دولت سیزدهم دارد. او حمله سایبری به جایگاه های سوخت را نتیجه ترک فعل سازمان پدافند غیر عامل می داند. البته دغدغه ایشان برای یافتن مقصر خوب است اما آیا مشکلات هشت سال گذشته را نیز اینگونه رصد می کرده و به دنبال مقصر می گشته یا فقط مشکلات امروز برایش جذابیت دارد. آیا فتنه بنزینی سال 98 که منجر به آشوب و ورود عوامل بیگانه و به آتش کشیده شدن برخی از اماکن در شهرهای کشور شده بود برای ایشان جذابیت نداشت که به دنبال مقصر بگردد و از ترک فعل های دولت قبل شکایت کند.

البته وی جدیدا و به بهانه تقدیم لایحه بودجه 1401 از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی، افاضاتی فرموده و در توییتی نوشته: «‌در ‎بودجه سالجاری که ‎حسن روحانی نوشته بود هزینه نهاد ‎ریاست جمهوری حدود ۵۳۷ میلیارد تومان بود (ردیف ۱۰۱۰۰۰ و ۱۰۱۰۱۲) و در اولین بودجه دولت آقای ‎رئیسی برای سال ۱۴۰۱ هزینه نهاد ریاست جمهوری به ۱۴۸۳ میلیارد تومان افزایش یافته! (طبق ردیف ۱۰۱۰۰۰) یعنی ۲.۷ برابر افزایش. این نوشتم تا بماند یادگار!».

در همین رابطه رییس سازمان برنامه و بودجه در پاسخ به شبهه افزایش چند برابری بودجه نهاد ریاست جمهوری گفت: اولا این رقم شامل تجمیع ردیف‌هایی مثل معاونت حقوقی، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، ستاد مبارزه با قاچاق مواد مخدر، معاونت امور زنان و ردیف‌های دیگر است.

میرکاظمی افزود: جمع ردیف‌های فوق ۱۵۰۰ میلیارد تومان در سال جاری است که این رقم در بودجه سال ۱۴۰۱ به کمتر از ۱۵۰۰ میلیارد تومان کاهش پیدا کرده است.

معاون رییس جمهور ادامه داد: در دولت قبل وزرا نمی‌توانستند رییس دولت را ببینند، اما در این دولت کدام جمعه بوده که دولت و شخص رییس جمهور سفر استانی یا دیدار نداشته باشند.

وی تاکید کرد: علاوه بر کنترل و کاهش هزینه‌های جاری بخشی از همین بودجه هم برای حل مشکلات مردم، شهر‌ها و روستا‌ها در سفر‌های استانی مصرف خواهد شد.

دولت سیزدهم برای حل مشکلات عدیده ای که از سوی دولت متبوع مهاجری ها و هم طیفی هایشان به وجود آمده نیازمند بسیج همگانی و کمک همه جریان های دلسوز نظام و انقلاب اسلامی است، پس اگر موفقیت و پیشرفت کشور برایتان اهمیت دارد سکوت کنید تا دولتمردان بتوانند مشکلات مردم را حل کنند، چون سخنان و نوشته های شما قضاوت شده و می ماند به یادگار!