قانون حجاب و تلاش رسانهای برای ارائه تصویر غلط به جامعه
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، چندی پیش برخی از رسانهها مدعی شدند دو تن از ائمه جمعه، خواستار ناامن سازی جامعه برای بدحجابها و بیحجابها شدهاند که به سرعت توسط دفاتر آنها تکذیب شد. رسانههای بیگانه با سوءاستفاده از فضای به وجود آمده، تلاش کردند موجی را علیه حجاب به راه بیندازند و قشر مذهبی را خشونت طلب و پرخاشگر معرفی کنند.
حجاب در ایران یک قانون است
به بهانه انتشار این شایعه و فضاسازی علیه قانون حجاب، میتوان به چند نکته مهم قانونی در مورد حجاب و امر به معروف اشاره کرد. در ابتدا توجه به این مطلب ضروری است که حجاب به عنوان قانون در کشور تصویب شده است و وقتی حجاب تبدیل به قانون شد، تمام افراد جامعه ملزم به رعایت حجاب اسلامی هستند. از این رو بیحجابی غیرقانونی است و فرد بیحجاب متخلف از قانون محسوب میشود. در شرایط تخلف از قانون، وظیفه شرعی افراد جامعه، امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن است و وظیفه قانونی مراجع انتظامی، برخورد قاطعانه در چارچوب قانون، با هنجارشکنان است.
قانون برای جامعه رأفت است
و به زنان با ایمان بگو: «دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاكدامنی ورزند و زیورهای خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعاً از آن پیداست. و باید روسری خود را بر گردن خویش [فرو] اندازند، و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان... آشكار نكنند؛ و پاهای خود را [به گونهای به زمین] نكوبند تا آنچه از زینتشان نهفته میدارند معلوم گردد. ای مؤمنان، همگی [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه كنید، امید كه رستگار شوید. سوره نور آیه ۳۱
قوانین، هرچند با طمع تلخ «اجبار» همراه هستند اما رأفتی برای جامعه به شمار می روند. رأفتی که جامعه را سالم نگاه میدارد و اجازه نمیدهد فساد در جامعه ریشه بدواند؛ تفاوتی هم بین قانون شکنی که دزدی میکند، قتل انجام میدهد و یا با آزادی خود، آزادی دیگران را محدود میکند وجود ندارد؛ زیرپا گذاشتن قوانین، که قانون حجاب از جمله آن قوانین است، به تزلزل بنیانهای اجتماعی میانجامد.
طبق نظر قرآن کریم، پوشیدگی برای مردان و زنان عامل رستگاری جامعه میباشد و بدیهی است که هر عاملی که بخواهد عنصر پوشیدگی و حجاب را خدشه دار کند رستگاری جامعه را هدف قرار داده است که یکی از دلایل قانون حجاب در ایران همین دیدگاه قرآنی است.
حجاب چون ماسکی است که جامعه از مبتلا شدن به ویروس مهلک هوس و شهوت افسارگسیخته مصون میدارد. اگر رسانههای فارسی زبان غربی با همین استدلال سخیف به اصطلاح آزادی، مسؤولیت کنترل ویروس کرونا را بر عهده میگرفتند، هیچگاه در کنترل بیماری موفق نمیشدند؛ چرا که نباید با ماسک در جامعه حضور مییافتی چون باعث تنگی نفس میشود!
با توجه به این توضیحات، بدحجابی باید به عنوان «قانونشکنی» تلقی شود. همانند قانون ممنوعیت عبور از چراغ قرمز که نیروی انتظامی طبق وظیفه خود باید با متخلف برخورد قانونی کند و مردم نیز با تذکرات خود، فشار اجتماعی بر فرد متخلف را بیشتر کرده و این تخلف به عنوان یک کار غیرقانونی در بین مردم جا بیافتد. در واقع مردم با تذکرات مکرر خود به هنجارشکنان، آنها را از اشتباه بودن کار خودشان مطلع می سازند. قطعاً مراجع قانونی اجازه هیچگونه برخورد فیزیکی را به مردم نمیدهد و درصورتی که چنین برخوردهایی صورت گیرد، قانون حامی مظلوم است.
هیچ مرجع قانونی به خود اجازه همان سیلی زدن را نمیدهد؛ چرا که چنین برخوردهایی سخیف و دور از انصاف است. تنها در موارد حادی که متهم به فحاشی میپردازد و اصرار بر منکر خویش دارد پلیس به بازداشت موقت و اخذ تعهدنامه کتبی از فرد مقابل اکتفا میکند. با این وجود رسانههای معاند تلاش دارند با ارائه تصویر غلطی، خط اصلی را گمراه کرده و چنین برخورد و تذکرات جدی پلیس را با اسیدپاشی عدهای اراذل و اوباش یکسان جلوه دهند./ی703/ق