تصمیم پرمخاطره!

به گزارش خبرگزاري رسا، کشمکش بر سر برگزاری یا عدم برگزاری رقابت‌های لیگ همچنان ادامه دارد، اما تصمیم‌گیری در این زمینه بدون تردید کار چندان ساده‌ای نخواهد بود. به همین دلیل هم باید روی همه جوانب کار کارشناسی انجام گیرد و بررسی شود تا نه سیخ بسوزد و نه کباب. هرچند که هر تصمیمی گرفته شود بدون تردید عده‌ای مخالف آن خواهند بود و جنجال‌هایی را هم به دنبال خواهد داشت، خصوصاً که از موضع‌گیری‌های آقایان طی روز‌های گذشته به خوبی می‌توان دریافت هر کسی در این رابطه تنها به منافع خود می‌اندیشد و بس.

 

هرچند که دست‌آخر همه متفق القول می‌گویند کاره‌ای نیستند و این ستاد مبارزه با کروناست که باید تصمیم نهایی را بگیرد، اما این تعارفی بیش نیست که اگر بود همین آقایان در نخستین روز‌های شیوع کرونا برابر تصمیم این ستاد مبنی بر برگزاری بازی‌ها بدون حضور تماشاگران با عدم حضور در زمین مسابقه غوغا بپا نمی‌کردند، به همین دلیل روی ادعا‌های امروزشان مبنی بر اهمیت سلامت مردم و ورزشکاران و اینکه تصمیم نهایی را ستاد مبارزه با کرونا باید بگیرد، خیلی نمی‌توان حساب باز کرد، چراکه بدون تردید اگر تصمیمات گرفته شده در آینده به مزاج‌شان خوش نیاید بار دیگر همان رویه‌ای را در پیش می‌گیرند که پیشتر انجام می‌دادند.

بسیاری از جمله کانون مربیان بر این باورند که چنانچه در عرصه ورزش، فردی از بازیکن و مربی گرفته تا هوادار سلامتی‌اش به خطر بیفتد نباید مسابقات برگزار شود. صدالبته که بیراه هم نمی‌گویند، اما عدم برگزاری مسابقات به این سادگی‌ها نیست و نیاز به کارشناسی و بررسی همه جوانب دارد، چراکه علاوه بر مشخص شدن قهرمان این فصل باید تکلیف تیم‌های صعود‌کننده و سقوط‌کننده هم مشخص شود و تصمیم‌گیری در این خصوص بدون تردید بدون تلفات نخواهد بود و اعتراض‌های بسیاری را به دنبال خواهد داشت. بدون شک تکلیف لیگ ایران مثل تکلیف لیگ‌های هلند و بلژیک بدون جنجال روشن نخواهد شد. اثبات این مسئله نیز کار چندان سختی نیست. کافی است نگاهی گذرا به پیشنهادات احتمالی هفته‌های قبل در خصوص مشخص شدن قهرمان این فصل داشته باشیم. یکی از پیشنهادات معرفی قهرمان نیم‌فصل به عنوان قهرمان پایان فصل بود که در پی مطرح شدن این پیشنهاد بودند تیم‌هایی که با محاسبات جالب توجه خود را قهرمان نیم‌فصل می‌دانستند، حال آنکه جدول چیز دیگری را نشان می‌داد.

از سوی دیگر برخی نیز بر این باورند که می‌توان از سقوط تیم‌ها در این فصل از رقابت‌ها چشم‌پوشی کرد و با توجه به صعود دو تیم از لیگ یک فصل آتی را با ۱۸ تیم برگزار کرد، اما برگزاری لیگ با ۱۸ تیم هم مشکلات خاص خودش را دارد که فوتبال ایران پیشتر تجربه‌اش را داشته است. ضمن اینکه بدون تردید نمی‌توان نتایج کسب شده توسط تیم‌ها در این فصل را نادیده گرفت که این بی‌عدالتی به تیم‌هایی است که توانسته‌اند روند موفقیت‌آمیزی را دنبال کنند و در این راستا هزینه‌های بسیاری نیز متحمل شده‌اند.

 

صدالبته آن‌ها که در این مسیر نتوانستند به اهداف خود برسند بهترین تصمیم برایشان نیمه‌کاره ماندن لیگ است، آن هم بدون مشخص شدن قهرمان و روشن شدن تکلیف تیم‌های سقوط‌کننده. همین چند نمونه کافی است تا ثابت کند تصمیم‌گیری در خصوص آینده لیگ نوزدهم کار ساده‌ای نیست و نمی‌توان انتظار داشت که روشن شدن تکلیف  این فصل از رقابت‌های لیگ برتر ایران مانند مشخص شدن سرانجام لیگ‌هایی، چون هلند و بلژیک بی‌سر‌و‌صدا و بدون جار و جنجال باشد، خصوصاً آن‌هایی که برخلاف تصورات‌شان نتوانستند به‌رغم هزینه‌های بسیار به اهداف بلندپروازانه خود دست یابند حالا در صف نخست معترضان ادامه لیگ هستند و بدون تردید همین‌ها اولین معترضان به تصمیمات احتمالی در خصوص سرانجام لیگ نوزدهم خواهند بود و شاید هم به همین دلیل است که فدراسیون و سازمان لیگ تمام تلاش‌شان فراهم کردن شرایط برای برگزاری ادامه رقابت‌هاست.

 

تصمیمی که البته به دلیل وضعیت نامشخص کرونا عملی کردن آن کار چندان راحتی نیست، چراکه تنها بسته ماندن در ورزشگاه‌ها به روی تماشاگران نمی‌تواند ضامن سلامت مربیان و بازیکنان و سایر ارکان تیم‌ها باشد. علاوه بر این با توجه به وضعیت مشخص مالی تیم‌های لیگ برتری نمی‌توان روی پیشنهاد برگزاری متمرکز بازی‌ها در یک شهر نیز حساب کرد. ضمن اینکه برگزاری فشرده رقابت‌ها هم می‌تواند مصدومیت‌های پی در پی را به دنبال داشته باشد که در این خصوص نه فقط باشگاه‌ها بلکه تیم ملی هم متضرر خواهد شد. در واقع مجموعه این مشکلات نشان از سخت بودن تصمیم‌گیری در خصوص ادامه یا عدم ادامه لیگ می‌دهد و اهمیت بررسی همه‌جانبه و کارشناسی دقیق این موضوع مهم است تا کمترین آسیب را به تیم‌ها وارد کند و عدالت را هم در پی داشته باشد./1360/