از روابط تنگاتنگ اسرائیل و آمریکا با هند تا سلب تابعیت از مسلمانان

خبرگزاری رسا - گروه بین الملل: دولت هند در حالی اجازه دارد که سفارت اسرائیل در سال ۱۹۹۲ میلادی در کشورش تاسیس شود که پیش از این اسرائیل را به رسمیت نمی شناخت. پروژه نفوذ اسرائیل در احزاب مهم سیاسی هند و حتی احزاب شیعیان از همان سال آغاز شد به طوری که در دولت فعلی و گروه های افراطی نظیر «آر ایس ایس» هند، حضور فعالی پیدا کرد.

ائتلاف سه جانبه هند، آمریکا و اسرائیل

گروه آر ایس ایس (Rashtriya Swayamsevak Sangh) در سال ۱۹۲۵ میلادی به دست «کیشو بلیرام» در هند تاسیس شد. کسانی که در طبقات بالای مذهبی هندو قرار دارند، عضو ارشد این گروه هستند. نظریات مذهبی آنان شبهات بسیاری به صهیونیست ها دارد به طوری که خود را افضل بشر می دانند و به چشم خدمت گزار به دیگران نگاه می کنند، بر این اساس هندوهای که در طبقه پایین مذهبی قرار دارند را نجس می دانند و درپی حکومت بر آنان هستند. دولت فعلی از شاخه این گروه است و درصدد است که کشور را از مقطع سکولار خارج و به یک کشور مذهبی هندو تبدیل کند، بنابراین  غیر از کسانی که در طبقات بالا هستند، شخص دیگری در دولت و حکومت جایگاهی ندارند.

دولت فعلی هند ارتباط نزدیکی با اسرائیل و امریکا دارد به طوری که در انتخابات دوره قبلی هند، سازمان اطلاعات اسرائیل و امریکا برای پیروزی حزب مودی برنامه های متعدد از پول تا تبلیغات انجام دادند. به همین علت شاهد بودیم که در انتخابات قبلی هند، بنیامین نتانیاهو، تصاویر مودی را در دست داشت و از سوی دیگر دونالد ترامپ برنامه های ویژه ای برای مودی انجام داد به طوری که طی یکی از سخنرانی هایش، مودی را فردی قوی و بین المللی معرفی کرد. مودی هم با نزدیک شدن به انتخابات آمریکا، از ترامپ برای سفر به هند دعوت کرد که از این طریق بتواند رای دهندگان هندی مقیم آمریکا را برای مشارکت در انتخابات و رای دادن به ترامپ قانع کند. همکاری و همراهی بنیامین نتانیاهو، دونالد ترامپ و مودی در راستای بهربرداری شخصی است و مردم زیر این ائتلاف سه نفره روز به روز زجر می کشند و با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می کنند.

مسلمانان و کشور های اسلامی باید مراقب باشند و توجه کنند که چگونه دشمنان برای نابودی امت اسلامی با هم متحد شده اند ولی آنان هنوز با یکدیگر اختلاف دارند. مسلمانان باید تحت رهبری واحد که فردی حکیم و شجاع باشد، جمع شوند تا آسیبی به این امت وارد نشود.

دولت هند با ایجاد اختلاف میان مسلمانان و هندوها درپی جذب آرای هندوها برای حضور در انتخابات بعدی است. اما مسلمانان و برخی هندوهای معتدل و با بصیرت به خوبی به این سیاست آگاه هستند، بنابراین به گونه ای با یکدیگر تعامل می کنند که هیچ گونه درگیری میان آنان ایجاد نشود که به طور نمونه می توان به مساله مسجد بابری اشاره کرد که با وجود نبودن مدارک معتبر، اما این مسجد به هندوها واگذار شد.

زنان در اعتراض به اقدامات دولت هند در یکی از مناطق مسلمان نشین دهلی حدود 70 روز تحصن کردند و دولت نیز برای متفرق کردن آن ها کارهای مختلفی انجام داد به طوری که پلیس را برای چند روز در اختیار گروه های افراطی هندو قرار داد ولی بازهم موفق نبود.

مسلمانان هند باید اقدامات جنایتکارانه و ظالمانه دولت را رسانه ای کنند و صدای مظلومیت خود را به گوش سازمان های بین المللی برسانند و اجازه ندهند که جنایت های هندوها سانسور رسانه ای شوند. سانسور رسانه ای در هند به اندازه ای شدید است که دولت دو شکبه را به علت پخش جنایت هایش برای 48 ساعت متوقف کرد.

نکته جالب در درگیری های اخیر هند آن است که همزمان با سفر دونالد ترامپ به هند، شاهد سرکوب شدید مسلمانان بودیم به طوری که در این درگیری ها بیش از ۹۰ درصد مسلمانان که غالبا بین 18 تا 25 سال بودند، از نظر جانی و مالی آسیب بسیار دیدند. در واقع می توان گفت که این قلع و قمع مسلمانان یک اقدام برنامه ریزی شده از قبل بود. این حمله شبیه حمله حدودا هیجده سال گذشته گجرات بود؛ در آن زمان مودی سر وزیر و امیت شاه که الان وزیر کشور است وزیر استانی مودی بوده است.

بیمارستان ها از ترس دولت، حتی به مسلمانان زخمی رسیدگی نمی کردند به طوری که برخی از مسلمانی که گلوله خورده بودند، بدون آنکه گلوله را خارج کنند، محل زخم را پانسمان می کردند که این مساله بیشتر به یک فاجعه انسانی شبیه است.

سلب تابعیت از مسلمانان

ناآرامی‌ها در هند از دسامبر سال ۲۰۱۹ و پس از آن بالا گرفت که پارلمان هند قانونی را با حمایت دولت این کشور به تصویب رساند که براساس آن به شهروندان غیرمسلمان کشورهای اطراف این کشور تابعیت هندی اعطا می‌شود.

این اقدام با اعتراض شدید مسلمانان روبرو شد چون آن را نشانه‌ای از تلاش‌های دولت نارندرا مودی برای منزوی کردن بیشتر مسلمانان در این کشور می‌دانند.

دولت هند در حالی این قانون را تصویب کرد که درپی تصویب و اجرای دو قانون دیگر با هدف سلب تابعیت از اکثر مسلمانان و هندوهای طبقه پایین است.

دولت در قانون اول درپی انجام سرشماری جدید در هند است. در سرشماری های گذشته فقط اسم و اسم پدر و تاریخ تولد پرسیده می شد، اما اکنون علاوه بر اسم و اسم پدر و تاریخ تولد مواردی نظیر اسم مادر، مدارک تولد و مذهب خواسته می شود که دولت با این اقدام بتواند افرادی که باید سلب تابعیت شوند را بهتر بشناسد..

دولت در قانون دوم درپی شناسایی اصالت مردم است. دولتی ها در این مرحله می خواهند دریابند که چه کسانی از قبل از تاریخ ۱۹۷۱ خودش یا پدر یا از اجدادش هندی است و مدرکی برای آن دارند یا خیر. دولت هند درحالی درپی اجرای این قانون است که اکثر متولدان آن زمان در خانه به دنیا می آمدند و به بیمارستان نمی رفتند لذا مدرک خاصی برای تاریخ و محل تولد ندارند و یا بسیاری از افراد در زمین های دیگران کار می کردند و سند زمین به نام خود ندارند. بنابراین مسلمانان و بعضی از غیر مسلمانان این قانون نژاد پرستانه را محکوم کردند. از سوی دیگر دولت نمی خواهد از این قوانین عقب نشینی کند لذا با سرکوب شدید درپی ترساندن مسلمانان جهت عدم اعتراض به این قوانین هستند.

دولت مودی به گونه طی این چند سال فعالیت کرده است که حتی مسلمانان نمی توانند به ارگانی جهت احقاق حقوق خود مراجعه کنند زیرا نیروهای مودی در همه دستگاه و ارگان ها حضور دارند به طوری که حتی رییس دیوان عالی کشور از افراد مودی است.