حضور روحانیت در مجلس از دیدگاه امام خمینی

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام ذبیح الله نعیمیان در مناظره علمی منظومه فکری امام خمینی(ره) ونقش روحانیت که پیش از صبح امروز به همت نشریه رسائل در سالن جلسات خبرگزاری رسا برگزار شد با گرامی داشت ایام الله دهه فجر با بیان این که باید از افق حاکم بر جامعه اسلامی در جهان کنونی به بررسی منظومه فکری حضرت امام خمینی(ره) بپردازیم، گفت: ما در دوران مدرنیته ای به سر می بریم که فقط تکنولوژی و توانمندی ها به میدان نیامده است.

استاد فقه سیاسی ادامه داد: امام خمینی(ره) به عنوان رهبری سیاسی عهده دار این وظیفه بودند که  دین را در دوران دین زدایی حفظ کنند و این افق دید مستلزم و مبتنی بر جامعیت در نگاه به آموزه های مختلف دینی و افق وسیع نگاه امام خمینی(ره) به دانش های دینی است.

وی خاطرنشان کرد: اگر بخشی از اقتضائات عمومی دنیای امروز را سازوکارهای مدیریت جامعه بدانیم که تبلور عینی، بخشی از آن نهاد قانون گذاری است، این نهاد در دوران مدرنیته رقم خورده است و مبتنی بر حق خودبنیادی انسانی تعریف شده نه وظیفه گرایی که از دل دین باوری به عرصه جامعه وارد می شود.

حجت الاسلام نعیمیان ادامه داد: در دنیای غرب نیز وظیفه گرایی با فراز و فرودها و ضعف های خاص خود اندیشه و گفتمان تکلیف گرایی حاکم بوده است اما با حاکیمت حق محوری و به صورت بهتر، حق خود بنیادی نه حقوق برآمده از جعل الهی، در جهان مدرنیته هر فردی خواسته خود را از طریق نمایندگان خود به عرصه می آورد و به دلیل این که امکان تبعیت همه حقوق و حقوق همگان نیست به حقوق و خواست اکثریت، خواسته مدرن تقلیل پیدا کرده است.

وی با طرح سؤالی مبنی بر این که نگاه دینی امام خمینی(ره) چه اقتضائاتی دارد، اظهار کرد: اگر از افق هدایت دینی و سیاسی که امام خمینی(ره) خودر ا مکلف به آن می دانند، بخواهیم به طراحی صحنه جامعه و به طراحی نهاد نمایندگی و تدبیر آن توسط این نهاد جدید که به عنوان مجلس یاد می شود، بپردازیم، طبیعی است که از منظر دینی، امام خمینی(ره) خود را مجاز نمی دانند در مجلس، افراد فقط خواست خود را بیان کنند.

استاد فقه سیاسی اضافه کرد: اگر بخواهیم جایگاه حضور روحانیت در مجلس را از نگاه امام خیمینی(ره) برسی کنیم باید گفت اگر کسی برای نمایندگی براساس خود بنیاد، به جامعه آید می توان گفت همه اعضای مجلس روحانیت باشند یا غیر روحانی و هیچ کدام اشکالی ندارند زیرا جامعه عمومی را به عرصه خصوصی تقلیل داده ایم و هرکس می تواند میل خود را عرضه کند اما اگر فلسفه سیاسی و فقه سیاسی امام را برای تحلیل مقوله نمایندگی در نظر گیریم خواهیم دید وظیفه گرایی محور این نگاه است و عنصر خبرویت و توانمندی آحاد نمایندگان نیز مؤثر است.

وی اضافه کرد: اگر بخش مهمی از کار مجلس تشخیص مصادیق و مصالح جامعه است در این صورت مجلس به معنای قانون گذاری غربی نیست که هر رأیی به جعل قانون انجامد چه موافق احکام الهی باشد و چه مخالف، بلکه مجلس شورای اسلامی به مثابه مجلس برنامه ریزی است که براساس نگاه امام خمینی(ره) کارکرد نمایندگان و کارکرد روحانیان در مجلس معنا خواهد داشت و اگر قرار است مجلسی برای برنامه ریزی داشته باشیم باید تلاش کرد که توانمندی تشخیص مصداق توسط مجموعه نمایندگان تأمین شود البته بدین معنی نیست که همه اعضای مجلس باید روحانی باشند زیرا نیاز به تمامی مقوله ها داریم و مجلس شأنش افتا نیست بلکه مجلس باید مجموعه نیازها را تأمین کند./1324/پ202/ق