سوگوارهای به درازای 14 قرن
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | سیدحسام الدین واجدی
تردید قلم
قلم مردد مانده!
بنویسد چهارده قرن است ارکان هدایت درهم شکست یا چهارده قرن است علی فائز شد؟
بنویسد چهارده قرن است رشتهی وصایت و خلافت رسول خدا از هم گسست یا چهارده قرن است که بار دگر علی به محبوبه اش زهراء رسید؟
چهارده قرن است که اشقی امت سپیدمویی را با خون سر خضاب کرد یا چهارده قرن است که دگر علی خاری در چشم و استخوانی در گلو ندارد؟
اما خوب میداند!
چهارده قرن است ایتام کوفه چشم انتظار ماندهاند!
چهارده قرن است بانگ أذان علی از مأذنهی مسجد کوفه به گوش نمیرسد!
چهارده قرن محرابی یادآور خاطرهی فرقی شکافته،عمامهای خونین و جماعتی ناتمام شده است!
چهارده قرن نخلستانی متروک و چاهی بی همدم مانده!
چهارده قرن است علی، جهان را تشنهی عدالت گزارده!
آری! چهارده قرن از شهادت مهربان مردی که در واپسین لحظات عمر، النفس بالنفس گویان دغدهاش طعام و فراش قاتل خویش بود گذشت!
چهارده قرن از تکرار تشییعی شبانه و تدفینی مخفیانه می گذرد!/918/ز504/س