آب و حیات آینده

به گزارش خبرگزاری رسا، ایران در دو هفته اخیر، شاهد بزرگترین عملیات امدادرسانی عمر خود بوده است؛ ۲۴ استان کشور تقریباً به طور همزمان درگیر سیلاب، طغیان رودخانه‌ها، ریزش کوه، فروریختن پل‌ها و مسدود شدن راه‌ها و راه‌آهن، قطع خطوط برق، آب و مخابرات و ده‌ها اتفاق غیرمترقبه دیگر شده، آن‌هم در شرایطی که طولانی‌ترین تعطیلات سال در جریان بوده که معمولاً همه واحدها، ادارات و سازمان‌ها در مرخصی به سر می‌برند.

 

دامنه بحران از شمال تا جنوب کشور را درنوردید و هنوز هم ادامه دارد؛ با این همه این طوفان بزرگ، مهار شده و در قیاس با موارد مشابه در سده اخیر، خوشبختانه خسارات انسانی بسیار اندکی را ایجاد کرده و ۹۸ را از بحران خشکسالی رهانیده است.

 

این عملیات بزرگ امدادی و قدرت بسیج‌کنندگی عمومی بدون هیچ حمایت خارجی (آن هم در روز و شب‌هایی که کمتر کسی آمادگی کار کردن را داشته و همه چیز به تعطیلی رفته)، چشم‌انداز روشنی از توان داخلی را نشان می‌دهد که در هر مسأله و معضل فراگیری می‌تواند به‌کار گرفته شود.

 

سیل از آن دسته بلایای طبیعی است که سخت می‌آید و دیر می‌رود و معنایش آن است که تا ماه‌های بعد هم، همه مناطق سیل‌زده را از خود متأثر خواهد ساخت و این دو سویه مثبت و منفی نیز دارد: اول ترمیم خسارت‌ها و دوم بهره‌مندی از فرصت‌ها که دومی برای آینده حیاتی است. /۱۰۱/۹۶۹/م