بدهکارید نه طلبکار!

به گزارش خبرگزاری رسا، درحالی‌که اتحادیه اروپا پس از حدود ۹ ماه، پنجشنبه هفته گذشته از ساز و کار مالی ویژه خود موسوم به «اینستکس» فقط رونمایی کرد، کشور‌های عضو این اتحادیه دوشنبه‌شب یک بیانیه جمع‌بندی ۱۲ بندی که نوعی باج‌خواهی گستاخانه به شمار می‌آید را منتشر کردند.

 

این بیانیه تداعی‌کننده مطالبات آمریکا و رژیم صهیونیستی در موضوعات مختلف ازجمله برنامه موشکی، مسائل منطقه‌ای و حقوق بشری است و معلوم نیست انجام تعهداتی که اروپایی‌ها ذیل برجام متعهد به انجام آن بودند، چه ربطی به مسائل دیگر دارد. اروپا پس از خروج آمریکا از برجام وعده کرد که برای جبران ضرر ایران، کانال مالی ویژه‌ای را راه‌اندازی کند که در ازای فروش نفت، مایحتاج موردنیاز کشورمان را تأمین کند، اما اکنون با رونمایی از اینستکس، نه یک شرط بلکه ۹ شرط را برای عملیاتی کردن این ساز و کار مطرح کرده است!

 

اروپا به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی امتیاز بسیار ویژه و خاصی را به جمهوری اسلامی ایران اعطا کرده و این کشورمان است که بدهکار است! معادله کاملاً روشن است. ایران طبق «برنامه جامع اقدام مشترک»، تعهداتی داشت که تمام و کمال آن‌ها را پیش‌پرداخت کرده و حالا که نوبت طرف مقابل است، همان وعده نسیه را هم دوباره نسیه می‌دهد! هدف از اینستکس، تسهیل تجارت کالا‌ها و اقلامی است که آمریکا آن‌ها را تحریم کرده درحالی‌که اروپا اعلام نموده در حال حاضر، کارایی این کانال مالی فراتر از غذا و دارو که محدودیتی در واردات آن نداریم، نیست!

 

افزون بر اینکه خبرگزاری رویترز اعلام کرده که این رونمایی نمادین تا بخواهد به فاز اجرا برسد، چندین ماه زمان خواهد برد. ازاین‌رو، شرایطی که اتحادیه اروپا برای تکمیل این ساز و کار اعلام کرده، گروگان‌گیری و اقدامی وقیحانه است که نمی‌توان توجیهی برای آن دست‌وپا کرد. وزارت امور خارجه کشورمان نیز در پاسخ به ۹ شرط اروپای واحد، بیانیه‌ای صادر کرده است، اما با عنایت به اهمیت موضوع، به واکاوی شروط غیرقانونی اروپا می‌پردازیم.

 

در بند پنجم بیانیه و بعد از ذکر توضیحاتی در چهار بند، اروپا از جمهوری اسلامی خواسته است تا قانون لازم برای اجرای تعهدات مربوط به برنامه عملیاتی گروه ویژه اقدام مالی (FATF) را اجرا کند. اروپا و آمریکا از حدود سه سال پیش به دنبال این بودند که FATF در کشورمان به تصویب برسد درحالی‌که طبق فرمایش صریح رهبر معظم انقلاب، نباید به لوایح و قوانینی که در کشور‌های غربی پخت‌وپز می‌شود، اعتماد کرد و درنتیجه، منوط کردن تکمیل اینستکس به تصویب قوانین مغایر با منافع کلان کشورمان، به‌هیچ‌عنوان قابل‌پذیرش نیست.

 

این نکته‌ای است که وزیر امور خارجه کشورمان نیز در نشست روز دوشنبه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به آن تصریح کرده است.

 

اتحادیه اروپا در بند ششم بیانیه کذایی خود از افزایش تنش‌ها در منطقه و آنچه نقش ایران در این خصوص نامیده، ابراز نگرانی و ایران را متهم به ارائه کمک‌های نظامی، مالی و سیاسی به «کنشگران غیر منطقه‌ای» در کشور‌هایی همچون سوریه و لبنان کرده است! این بند نیز دقیقاً مغایر با امنیت ملی کشورمان به شمار می‌رود، چراکه مداخلات تهدیدآمیز آمریکا علیه جمهوری اسلامی که از حدود ۱۰ هزار کیلومتر دورتر از مرزهایش به منطقه آمده را نادیده گرفته و کشورمان را در راستای دفاع پیشدستانه متهم به تنش‌آفرینی کرده است.

 

آمریکایی‌ها هزاران کیلومتر را برای رضای خدا طی نکرده‌اند تا به غرب آسیا بیایند بلکه دکترین دفاعی آن‌ها ایجاب می‌کند به مناطقی که به‌زعم آن‌ها پرخطر است و تهدیدات مستقیمی علیه امنیت ملی آنان متوجه می‌کند، لشکرکشی کرده یا جنگ‌های نیابتی به راه بیندازد. درنتیجه، جمهوری اسلامی حاضر نمی‌شود امنیت و منافع کلان خود را فدای ساز و کاری ناقص و پر منت کند که حتی بخش کوچکی از مضرات ناشی از بدعهدی غربی‌ها را هم پوشش نمی‌دهد و زیر بار اجرای این شرط کاملاً غیرمنطقی نخواهد رفت.

 

در بند هفتم بیانیه از کشورمان خواسته‌شده تا به‌عنوان یکی از اعضای فرایند آستانه در کنار ترکیه و روسیه، برای توقف منازعات در سوریه و ایجاد دسترسی کمک‌های انسان دوستانه به کل مناطق سوریه، به‌ویژه به ادلب، تلاش کند و نسبت به آنچه «نقش نظامی ایران و ادامه حضور نیرو‌های ایرانی در سوریه» خوانده، ابراز نگرانی عمیق کرده است. نظیر همین خواسته در بند هشتم نیز تکرار شده است.

 

این در حالی است که اروپایی‌ها نمی‌توانند با ژست صلح‌طلبی، نقش خود را در فتنه بزرگ خاورمیانه انکار کنند. همین حضرات اروپایی، زمانی که سوریه در اوایل جنگ، از گفتگو با مخالفین و راه‌حل سیاسی استقبال می‌کرد، بی‌اعتنا گذشتند و با بستن سفارتخانه‌های خود، رسماً به سوریه اعلام جنگ کردند، درحالی‌که ایران اسلامی اولین کشوری بود که بر برون‌رفت از بحران از مجرای سیاسی تأکید می‌کرد.

 

حالا که با حضور مستشاری ایران در سوریه، توطئه‌های چندین ساله آن‌ها نقش بر آب شده، دم از صلح و انسان‌دوستی می‌زنند و جمهوری اسلامی را به آن دعوت می‌کنند! قدما گفته‌اند که دوغ و دروازه چه ربطی با یکدیگر دارند؟! جنگی که شما در سوریه به راه انداختید و اکنون برای رد گم کردن از در صلح واردشده‌اید، چه ربطی به تکمیل تعهدی دارد که باید انجام می‌دادید، ندادید و وقیحانه امتیازات جدیدی برای آن مطالبه می‌کنید؟

 

بند نهم بیانیه با اشاره به برنامه موشکی ایران تصریح می‌کند: «شورای اتحادیه اروپا همچنین درباره فعالیت موشکی بالستیک ایران عمیقاً نگران است و از ایران می‌خواهد تا ازاین‌دست فعالیت‌ها خودداری کند، به‌ویژه پرتاب موشک‌های بالستیکی که با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل ناسازگار هستند.»

 

گل بود به سبزه نیز آراسته شد! در شرایطی که کشور‌های متخاصم و تهدیدات تروریستی دور تا دور ایران را در برگرفته و آمریکا از طریق ایران هراسی میلیارد‌ها دلار سلاح تهاجمی به دولت‌های مرتجع فروخته و می‌فروشد، درخواست از ایران برای خلع سلاح موشکی، در راستای رؤیا‌های ضد ایرانی ۴۰ ساله است که هرگز تعبیر نخواهد شد.

 

ضمن اینکه بر اساس شروطی که رهبر حکیم انقلاب برای ادامه برجام با اروپایی‌ها تعیین کردند، موظف‌اند که قطعنامه‌ای را در محکومیت نقض قطعنامه ۲۲۳۱ از سوی آمریکا به شورای امنیت سازمان ملل ببرند. آن‌ها نه‌تن‌ها این شرط را انجام ندادند، بلکه گستاخانه و با فرار روبه‌جلو از ایران می‌خواهند که برای رعایت قطعنامه، دست از پرتاپ موشک‌های بالستیک بردارد!

 

در بند دهم و یازدهم به کشورمان اتهامات تروریستی و حقوق بشری واردشده؛ گویی که اروپایی‌ها هیچ سوءسابقه‌ای در این موضوعات ندارند. جمهوری اسلامی که خود قربانی تروریسم است، بر اساس آموزه‌های دینی هرگونه اقدام تروریستی را محکوم می‌کند و در موضوع حقوق بشر نیز بار‌ها اعلام کرده که قوانین اسلامی را مبنای حقوق در همه ابعاد آن قرار داده و ذره‌ای از آن تخطی نخواهد کرد؛ و بالاخره اینکه اروپای بدعهد نمی‌تواند با دست پیش گرفتن از انجام تعهداتش بگریزد و باید بداند که بدهکار است و ما طلبکار.

 

ضمن اینکه از این واقعیت غافل نمی‌شویم که آن‌ها به‌تبع آمریکایی‌ها گام‌به‌گام در اندیشه به‌اصطلاح کسب امتیاز و سلب مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی هستند، اما بدانند که شکست این توطئه و نظایر آن در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب طعم دیگری دارد. /۱۰۱/۹۶۹/م