هشدار به طرفداران "معنویت متحجرانه"
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، شاخصه های معنویت چیست؟ چگونه می توانم به قدرت های معنوی دست پیدا کنم؟ این سؤالات از پرسش هایی است که برخی افراد مصرانه در پی آن هستند و متأسفانه گاهی هم در دام معنویت های کاذبی می افتند که نتیجه و سرانجام کارشان زبانزد خاص و عام می شود.
حجت الاسلام والمسلمین حمیدرضا مظاهری سیف، بنیانگذار موسسه بهداشت معنوی، در نوشتاری به تبیین مسأله معنویت متحجرانه پرداخته است که متن کامل آن را در زیر تقدیم خوانندگان محترم می کنیم.
معنویت همیشه سالم و سازنده نیست. گاهی «معنویت» موجب آسیب و انحراف می شود.
اولین صورت معنویت که کژروی و ناسازگاری با هستی و زندگی انسان در آن موج میزند؛ معنویتی است که با گریز از دنیا و دست کشیدن بی جهت از مواهب دنیوی شکل می گیرد. شکل افراطی این نوع معنویت در برخی از سنت های هندی و به طور عام تر مکتب های عرفانی شرقی دیده می شود.
درجاتی از این انحراف در میان مسلمانان هم به وجود آمده و موجب کناره گیری آنها از دنیا و خالی کردن صحنه برای جولان دنیا طلبان و سلطه گران شده است.
«بسيارى از گرفتارىهائى كه در مجموعهى دينداران در گذشته اتفاق افتاده: اقبال به مسائل اخروى و دينى، و بىتوجهى به مواهب عالم حيات و استعدادهائى است كه خداى متعال در اين عالم قرار داده است.» (رهبری)
کسی که از زندگی دنیوی دست بشوید و به «استعدادهاى بىپايانى كه در عالم ماده وجود دارد» بیتوجهی کند از ارتباط با نعمتها و الطاف الاهی که در جهان مادی به ما ارزانی شده بازمیماند.
«وَ ابْتَغِ فیما آتاک اللّهُ الدّارَ اْلآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَک مِنَ الدُّنْیا وَ أَحْسِنْ کما أَحْسَنَ اللّهُ إِلَیک وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی اْلأَرْضِ إِنَّ اللّهَ لا یحِبُّ الْمُفْسِدینَ» در آنچه خداوند به تو بخشیده است، آخرت را بجوی و بهره ات را از دنیا فراموش نکن. همانطور که خداوند به تو نیکی کرده نیکی کن و فساد در زمین را مخواه که خداوند مفسدان را دوست ندارد.
از این آیه بر میآید که بهرههای دنیوی لطف خداست و بی توجهی به آنها زمینه ساز فساد در زمین است. یعنی اگر از این بهرههای دنیوی روگردانیم زمینه برای فساد در زمین فراهم می شود. واگذاردن ثروت و قدرت به ستمگران و فاسدان زمینه سازی برای فسادگستری آنهاست و کسانی که در این واگذاری سهیم هستند، در فسادگری آنها شریک اند.
طرفداران معنویت متحجرانه هم خود را از الطاف این جهانی خداوند محروم می کنند و هم در توسعه فساد و ستم و قدرت گرفتن فاسدان مقصر هستند./۸۴۱/د۱۰۱/س