هدایت عالی ترین نعمت الهی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد آیت الله سید جعفر سیدان شامگاه پنجشنبه در جلسه تفسیر نهج البلاغه که در بیت وی برگزار شد گفت: امیرمومنان(ع) در نهج البلاغه خطاب به مردم می فرمایند: «کم بودن همراهان در مسیر حق شما را به وحشت نیفکند و مسیر حق را ادامه دهید». مسیر حق نیز اغلب اوقات کم تعداد بوده است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به سوره حمد به عنوان یکی از مهم ترین سوره های قرآن افزود: امام رضا(ع) در روایتی سوره حمد را عرش همه حقایق و مهمات الهی دانستند. در این سوره عالی مقام تنها چیزی که خداوند به بنده خود فرموده است که از من بخواه هدایت است.
وی هدایت را عالی ترین نعمت الهی دانست و خاطر نشان کرد: پیروان مسیر حق باید خشنود و خوشحال باشند و در این مسیر استقامت کنند چرا که پیروزی نهایی با آنان است.
آیت الله سیدان با بیان سخن حضرت علی اکبر(ع) در مورد شهادت در راه حق گفت: ایشان پس از پرسش از امام حسین(ع) فهمیدند که بر مسیر حق قدم گذارده اند فرمودند: «پس ما را از مرگ باکی نیست». ما نیز اگر ایمان به حق بودن مسیر خود داریم نباید در این راه دچار بیم شویم.
استاد سطح عالی حوزه علمیه افزود: امیرالمؤمنان(ع) دلیل پرهیز دادن طی کنندگان طریق حق از وحشت را اینگونه بیان می کنند: «اهل باطل بر سر سفره ای نشسته اند که این سفره آنان را کم سیر می کند و گرسنگی و ضررش برای آنان بیشتر است».
وی توجه به عرصه حق و باطل را در همه شئون زندگی ضروری دانست و خاطر نشان کرد: توجه به عرصه حق و باطل در حوزه علم نیز حائز اهمیت است و نباید در این حوزه تحت تاثیر کثرت نظرات و شهرت برخی نظریه پردازان قرار گرفت.
آیت الله سیدان با بیان ادامه نصیحت امیرمؤمنان(ع) تصریح کرد: ایشان می فرمایند: «آنچه مردم را نسبت به واقعه ای جمع و حکم شان را صادر می کند رضا و یا خشم آنان است». باید دانست که برای همه افراد جمعی که راضی به امری مانند بقا دشمنان خدا باشند یک حکم یعنی جهنمی شدن صادر می شود.
استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به ضرورت پیروی از راه روشن حق افزود: امیرمؤمنان(ع) نتیجه روبرگردانی از راه روشن حق را گمراهی و حیرانی دانستند و ما نیز باید این نکته را در امور شخصی و جمعی خود مراعات کنیم.
وی خاطر نشان کرد: قرآن می فرماید: «فالهمها فجورها و تقواها». انسان در کارهای ریز و جزئی خود نیز کاملا می فهمد که چه کارهایی درست و نادرست است و همچنین او حتی مقدار کم و زیاد آن اعمال را متوجه می شود./861/پ۲۰۲/ب۱