دعایی که همراهی دل و زبان را در پی داشته باشد مفید است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد آیت الله سید جعفر سیدان ظهر امروز در جلسه درس اخلاق که در بیت وی برگزار شد با بیان اینکه دعا برای مورد امتحان و آزمایش قرار نگرفتن مستجاب نیست گفت: دعایی که همراهی دل و زبان را در پی داشته باشد برای دنیا و آخرت بسیار مفید است. همچنین می توان برای شدت و ضعف امتحانات الهی و رفع بلاها دعا کرد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به دعای امام سجاد(ع) افزود: ایشان در صحیفه سجادیه از خداوند عذرخواهی می کنند از اینکه ظلمی صورت گرفته باشد و به یاری مظلوم نشتافته باشد. همچنین امام سجاد(ع) از خداوند به خاطر لطف هایی که به ایشان شده و سپاس آنان را به جا نیاورده است پوزش طلبیده است.
وی جواب لطف را در روایات خوبی دانست و خاطر نشان کرد: امام صادق(ع) فرمودند:«اگر خیر و نعمتی از جانب خدا به شما رسید واجب است که شکر آن را به جا آورید و اگر خیر و نعمتی از جانب فردی به شما رسید باید آن را جبران کنید. اگر نتوانستید جبران کنید مدح و ثنای او را بگویید در صورت عدم انجام این دو کفران نعمت کرده اید».
آیت الله سیدان با بیان ضرورت بخشش اشتباهات مردم پس از عذر خواهی آنان گفت: امام سجاد(ع) در ادامه دعا می فرمایند:«خدایا مرا ببخش برای اینکه کاری را می توانم برای نیازمندی انجام بدهم اما از انجام آن خودداری می کنم». توانایی در برآورده کردن نیاز های مردم تنها مالی نیست و علم، دانایی و بخشش اشتباهات را نیز در بر می گیرد.
استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به لزوم پوشاندن عیب مؤمنان افزود: پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «شنیدن و نگه داشتن عیب برادر مومن خود در دل برای استفاده علیه او در آینده پایین ترین درجه کفر است».
وی خاطر نشان کرد: امام باقر(ع) در رابطه با حقوق مومنان نسبت به هم فرمودند: «از حقوق برادر مومن نسبت به دیگر برادر مومنش این است که اگر گرسنه است او را سیر کند، عیبش را بپوشاند، غم او را برطرف کند، قرض او را بدهد و هنگامی که از دنیا رفت به همسر و فرزندان او رسیدگی کند».
آیت الله سیدان با بیان اهمیت شخصیت در مکتب اسلام تصریح کرد: از امیرمؤمنان(ع) پرسیدند که شخصیت در اسلام به چیست؟ ایشان فرمودند: «شخصیت در اسلام به این است که اگر احوال باطنی و اعمال پنهانی فردی آشکار شد خجالت نکشد».
استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان افزود: همچنین امام صادق(ع) فرمودند: «شخصیت به این است که اگر فرد در وطن خود نیست قرآن بخواند، در مساجد حضور یابد، با افراد خوب دوستی کند، برای فراگیری دین وقت بگذارد، در سفر در حدی که به گناه آلوده نشود اهل نشاط و خنده باشد، با دیگران بسازد و عیب آنان را پس از سفر آشکار نکند»./861/پ202/ب1