انتظار حقیقی را باید در فرهنگ جهاد جستجو کرد

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از شبستان، حجت الاسلام علیرضا پناهیان در کتاب «انتظارعامیانه،انتظارعالمانه،  انتظارعارفانه» می نویسد: امروز تنها راه خدمت به انسان ها، مبارزه با ستمگران و مقاومت در برابر آنهاست. به عبارت دیگر، نشر فرهنگ مبارزه و بیدار ساختن مردم برای رویارویی با مستکبران، تنها راه خدمت به بشریت و بالطبع مقدمه سازی برای ظهور است.

مقام معظم رهبری در کلام بسیار پر اهمیتی فرموده اند:«آن وقت که معلوم شد در مقابل قدرت مادی مستکبران عالم، زمینه ی این وجود دارد که آحاد بشر بتوانند بر روی حرف حق خود بایستند، آن روز، روز ظهور امام زمان (عج) است؛ آن روز روزی است که منجی عالم بشریت به فضل پروردگار ظهور کند و پیام او همه ی دل های مستعد را که در همه جای جهان هستند به خود جذب کند و آن وقت دیگر قدرتهای ستمگر، قدرت های زورگو، قدرت های متکی به زر و زور نتوانند  حقیقت را آن چنانی که قبل از آن همیشه کرده اند با فشار زر و زور خود، به عقب بنشانند یا مکتوم نگه دارنند.»

همه اخلاق فردی و اجتماعی منتظر، تنها در مسیر انقلابی بودن و مبارزه با ستمگران و مستکبران قابل قبول است؛ و الا نه خدا از انسان، خوب بودن های عافیت طلبانه را می پذیرد و نه خلق خدا از آن طرفی می بندند. معنویتِ اصیل و انتظارِ حقیقی را باید در فرهنگ جهاد جست وجو کرد. همان جهادی که رسول خدا صل الله علیه وآله فرمود اگر کسی لااقل آرزوی آن را در سر نداشته باشد دچار نفاق خواهد شد.

اخلاق اجتماعی، از سلوک مهربانانه و حق شناسانه با خانواده و مردم شروع می شود و با انقلابی بودن و مبارزه در راه نجات بشر تداوم می یابد و به ظهور منجی عالم بشریت ختم می شود.

نمی توان در هیچ مرحله ای متوقف شد. در هر مرحله ای متوقف شویم، چه بسا تمام راه آمده را باز گردیم و به ظالمانی به خود و جامعه مبدل شویم. چون در شرایط امروز هر کسی سکوت کند و کنار بکشد، خود به خود کمک کار و یاور ظالمان خواهد بود؛ چرا که ما در زمانی هستیم که دیگر جهاد نهایی آغاز شده است و رویارویی کامل جبهه حق و باطل شکل گرفته است.

عمل اجتماعی مستمر و مدام، بدون تشکیل حکومت نه قابل تصور است و نه قابل تحقق. اگر ما به وظایف اجتماعی و جهادی خود عمل کنیم، قهراً به تشکیل حکومت و یا سرنگونی حکومت های ظالم ختم می شود و اگر بخواهیم به همه وظایفی که به عهده داریم، عمل کنیم، باز باید حکومت تشکیل دهیم و حکومت های ظالم را از سر راه برداریم. اینجاست که تشکیل یک حاکمیت منتظر در دستور کار منتظران قرار می گیرد. و طبیعی است که قبل از ظهور حکومت منتظران شکل بگیرد تا مقدمات ظهور به وسیله آنها فراهم گردد. همچنان که درباره مقدمه سازان ظهور در روایت آمده است که قبل از ظهور قومی به زمینه سازی اقدام می کنند.

نتیجه طبیعی و اجتناب ناپذیر مبارزه با ظلم، تشکیل حکومت است؛ و لازمه تشکیل حکومت در این دنیای پر از ظلم، مبارزه کردن با دنیای استکبار برای دفاع از این حکومت است. امروزه  نمی توان حکومتی خواهان عدالت تشکیل داد و از آماج دشمنی های دشمنان عدالت در امان بود و به سلامت و بی دغدغه از دشمنی ها عبور کرد. چون اساساً تشکیل چنین حکومتی به معنای به صدا در آمدن زنگ خطر برای اضمحلال حکومت های ظالم و عدالت ستیز است.

اصلا نمی توان تصور کرد حکومت برحقی در این دنیایی که تحت ستم جبهه باطل است، شکل بگیرد و نظام سلطه جهانی را رو به نابودی نبرد. دنیای امروز با دنیای سابق متفاوت شده است.

در جهان امروز که در اثر گسترش ارتباطات سیاسی، اقتصادی و رسانه ای به یک انسجام جهانی نزدیک شده ایم، مانند بازی دومینو، هر حرکت جهادی، آثار و تبعات بین المللی خاصی خواهد داشت. در شرایط امروز نمی شود منتظر باشی ولی با ظلم مقابله نکنی؛ نمی شود با ظلم منطقه ای مقابله ای کنی ولی با ظلم جهانی مواجه نشوی؛ نمی شود با ظلم جهانی مقابله کنی ولی الگویی برای ملت های ستم دیده نشوی؛ نمی شود جهاد تو مایه حرکت عظیم جهانی بشود ولی به ظهور به عنوان تنها راه نجات از بحران ها منتهی نشود.

 در چنین موقعیتی برای یک منتظرهیچ امری مقدس تر از نقش آفرینی در جریان با عظمت زمینه سازی برای ظهور نیست. زمینه سازی برای ظهور در سرزمین نورانی ما، سالهاست که آغاز شده است و ما اکنون در جریان مبارزات جهانی برای دفاع از انقلاب اسلامی، مقدمه ساز نجات بشر هستیم. برای یک منتظر چه چیزی از دفاع همه جانبه از نظام جمهوری اسلامی ایران و تقویت آن در برابر نظام سلطه مهم تر خواهد بود؟/۱۳۲۵//۱۰۳/خ