اتمام حجت امام حسین با یزیدیان به معنای مذاکره نیست
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد حجت الاسلام والمسلمین سید حسن ضیایی شامگاه یکشنبه در مراسمی که به مناسبت ایام محرم در مجتمع بقیه الله الاعظم(عج) برگزار شد گفت: امیرمؤمنان(ع) در روایتی حجاب را مفید برای سلامتی زن و با دوام تر کننده زیبایی او دانسته اند. در روایات مخصوص آخر الزمان آمده است که زنان در آن دوره در برابر مردان نامحرم شوخ و شنگ اند اما در برابر محارم خود عبوس و مانند زقوم هستند، حرمت شوخی با نامحرم تا آنجایی است که امام صادق(ع) فردی را که با شخصی نامحرم شوخی کرده بود و ادعای شیعه بودن داشت را شیعه ندانستند و تا زمانی که او از ادعای خود مبنی بر شیعه بودن دست برنداشت وی را به حضور نپذیرفتند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان با اشاره به لزوم تغییر در جهت خیر و پرهیز از تغییر به سوی شر و اضمحلال افزود: برخی افراد که اخلال گر خود و محیط خود هستند تنبلی و سستی خویش را با اضمحلال دین توجیه می کنند و مدعی اصلاح گر بودن نیز هستند، قرآن و روایات نشانه های اصلاح گران واقعی را در تمایل آنان در هدایت جامعه از وضعیت فرار از خدا به وضعیت بنده خدا بودن می داند که نمونه های آن را در حضرت شعیب(ع) و امام حسین(ع) می بینیم. امام حسین(ع) می فرمایند: «من برای اصلاح امت جدم قیام نمودم» و بدیهی است که این قیام برای نجات جامعه از ظلم و فساد و احیای سنت رسول اکرم(ص) انجام شده است.
وی خاطر نشان کرد: برخی افراد در داخل و خارج از کشور ادعای اصلاح گری را دارند و در سخن بر طبق سخنان رهبر معظم انقلاب سخن می گویند اما در عمل همانگونه که در برابر اقامه عدالت توسط امیرمؤمنان(ع) عده ای به میل و خواسته خود عمل کردند، آنان نیز همانگونه عمل می کنند.
حجت الاسلام والمسلین ضیایی با بیان اینکه برخی نان امام زمان(عج) را می خورند اما در توجیه کار ها و اشتباهات خود را با امام حسین(ع) مقایسه می کنند گفت: امام حسین(ع) در گفت و گو با شمر و عمر ابن سعد حجت را بر آنان تمام می کند و آنان را از آخرت می ترساند تا دست از ظلم کردن بردارند. امام حسین(ع) بر خلاف برخی که می خواهند اشتباهات خود را در مذاکرات شکست خورده شان با قیاس آن با گفت و گوی امام حسین(ع) با شمر و عمر ابن سعد بپوشانند ، در پی مذاکره نبودند. بلکه در پی اتمام حجت بودند و این امر با مذاکره بسیار متفاوت است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه خراسان در پایان با اشاره به استحباب گریه برای امام حسین(ع) بیان داشت: گریه بر کثرت مصائبی که بر معصومین(ع) وارد شده و مظلومیتی که بر آنان رفته است مستحب موکد است و دل را از تاریکی به در آورده و نورانی می کند. این گریه انسان را وارد صراط مستقیم نیز می کند./861/پ۲۰۲/ب۲