داستان انفاق اهل بیت و نزول سوره «هل أتی» در شأن ایشان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام حسین رضوانی، کارشناس مسائل مذهبی، امشب در مسجد الزهرا(س) اصفهان، گفت: روز بیست‌وپنجم ذی‌الحجه، روز نزول سورۀ شریف انسان است، داستان از این قرار است که امام حسن و امام حسین(ع) مریض شدند و امیرمؤمنان(ع) و حضرت فاطمه(س) نذر کردند اگر عزیزانشان خوب شدند، سه روز روزه بگیرند، پیرو این نذر خود امام حسن و امام حسین(ع) نیز نذر کردند روزه بگیرند، بعد از این نذر حال دو آقازاده خوب شد و بنا شد روزه بگیرند.
وی ادامه داد: بعضی احتمال داده‌اند سه روزی که مصادف شد روزه بگیرند، روز بیست و دوم، بیست و سوم و بیست و چهارم ذی‌الحجه بوده است و روز بعد از این سه روز که روزه‌ها را گرفتند، یعنی روز بیست‌وپنجم ذی‌الحجه سورۀ «هل أتی» نازل شد.
کارشناس مسائل مذهبی افزود: نکتۀ زیبایی که در سه روز روزه گرفتن این عزیزان اتفاق افتاد، این بود که برای سحر و افطار غذای مناسبی در منزل نداشتند، ناچار امیرمؤمنان(ع) مقداری جو تهیه کردند که فقط به تعداد افراد بود و کم، به‌صورتی که روزانه نفری یک نان به هر یک تعلق می‌گرفت، آن بزرگواران تصمیم گرفتند سحر هیچ میل نکنند، اما موقع افطار، آب و یک قرص نان جویی را که حضرت فاطمه(س) تهیه می‌کردند، میل کنند.
حجت الاسلام رضوانی در ادامه بیان داشت: روز اول نان تهیه شد، تصادفاً شخص مسکینی در خانه را زد و تقاضای غذا کرد، وقتی احساس کردند او نیاز دارد، تمام نانهایی را که در سفره بود، به او دادند و خود با آب افطار کردند، روز دوم را هم با آب افطار کردند و باز هنگام افطار شخصی یتیم آمد و همه نانها را به او دادند و حتی نانها را نصف هم نکردند.
وی اظهار داشت: روز سوم بحث خیلی مهم شد، سومین روزی بود که روزه گرفته بودند و به شدت گرسنه بودند، بعد از اینکه نان جو آماده شد موقع افطار اسیری آمد که مسلمان نبود، اهل‌بیت(ع) هم با اینکه می‌دانستند او اسیر مسلمانها است و اسلام نیاورده است و خدای یگانه، قرآن و پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) را قبول ندارد، به صرف اینکه انسانی محتاج است به نیاز خود نگاه نکردند و انفاق کردند.
کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: اگر اسیر روز اول آمده بود داستان به این حد شیرین نبود، زیرا هرچه نیاز انسان شدیدتر می‌شود، انگیزه‌اش برای انفاق کمتر می‌شود و می‌خواهد خودش استفاده کند، فقط درصورتی انفاق می‌کند که نیاز تقاضا کننده شدیدتر باشد، ولی در این داستان بر‌عکس است و اهل‌بیت(ع) در اوج نیاز، انفاق کردند، این ایثار تنها اختصاص به اهل بیت(ع) دارد./202/869/ب1