۲۷ دی ۱۳۹۴ - ۰۸:۵۱
کد خبر: ۳۱۱۲۸۳

نقشه راه ایران اسلامی در فردای اجرای برجام

خبرگزاری رسا ـ هرچند مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 نفسگیر و البته فرسایشی بود، اما باید دانست اعلام آغاز اجرای برجام، شروع مرحله جدیدی از پیشبرد برنامه هسته‌ای ایران است که به‌نظر می‌رسد با پیچیدگی‌های به‌مراتب بیشتر و دشوارتر همراه باشد.
متن بيانيه پاياني برجام

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، هرچند مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 نفسگیر و البته فرسایشی بود، اما باید دانست اعلام آغاز اجرای برجام، شروع مرحله جدیدی از پیشبرد برنامه هسته‌ای ایران است که به‌نظر می‌رسد با پیچیدگی‌های به‌مراتب بیشتر و دشوارتر همراه باشد. بسیاری از ناظران و تحلیلگران معتقدند شاهد چالش‌های جدیدی بر سر منافع ملی و مصالح کشور خواهیم بود که لزوم هوشیاری هرچه بیشتر مسئولان کشور را می‌طلبد. با توجه به شرایط پیش رو و برآوردی که به رفتار دشمن می‌توان داشت برخی الزامات حفظ منافع ملی و مصالح کشور در دوره پس از آغاز اجرای برجام را به‌ترتیب زیر می‌توان موردبررسی قرارداد:

 

1 ـ تجربه تاریخی مواجهه با غرب و به‌ویژه دولت ایالات متحده امریکا، به‌خوبی نشانگر این واقعیت است که تأمین منافع ملی جز از طریق عدم اعتماد و بدبینی به دشمن ممکن نیست. هرچند ممکن است برخی تعارفات و مجملات دیپلماتیک، باعث خوش‌بینی ساده‌انگارانه و سهل‌اندیشانه شود، اما باید دانست که اتفاقاً هوشیاری هرچه بیشتر در دوره پیش رو ضروری‌تر است.

 

چنانکه از حضرت امیرالمؤمنین‌(ع) نیز منقول است که «بعد از صلح کردن با دشمن از او سخت بر حذر باش، چراکه دشمن گاه خود را نزدیک می‌کند تا غافلگیر کند، پس محتاط و دوراندیش باش و حسن ظنت به او را متهم دان.» رمز پایداری و استمرار شتابان حرکت انقلاب اسلامی نیز طی بیش از سه دهه گذشته تکیه بر عدم سهل‌اندیشی در برابر غرب سلطه‌گر بوده است و به‌نظر می‌رسد ضروری است در دوره پس از اجرای برجام نیز همین روند، بلکه با تأکید بیشتر ادامه یابد. بنابراین پیش‌شرط هرگونه اقدام در دوره آتی، دقت نظر در همین اصل اساسی است.

 

2 ـ نکته قابل‌تأمل دیگر آن است که باید این واقعیت را پذیرفت که به‌‌رغم تلاش هیئت مذاکره‌کننده، آنچه به‌عنوان محصول نهایی مذاکرات تحت عنوان «برجام» معرفی شد، دارای نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعددی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه‌به‌لحظه، می‌تواند به خسارت‌های بزرگی برای حال و آینده‌ کشور منتهی شود. بررسی‌های کارشناسی و پیشنهاد‌هایی که در شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی مطرح شد، مکمل‌های خوبی برای جلوگیری از آسیب رسیدن به منافع ملی از منافذ برجام است و نهایتاً باید گفت بندهای نهگانه ابلاغی رهبر معظم انقلاب به رئیس‌جمهور باید مبنای عمل جمهوری اسلامی ایران در دوره پیش رو باشد.

 

3 ـ همگان می‌دانند مهم‌ترین توجیه پذیرش برجام از سوی جمهوری اسلامی ایران، رفع تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران بوده و از منظر نظام اسلامی، فلسفه وجودی برجام، لغو و عدم بازگشت تحریم‌ها و جلوگیری از وضع تحریم جدید است. همین نکته مهم در ابلاغیه مقام معظم رهبری هم مورد تأکید قرارگرفته بود. هرچند بنا بر آن بود که تضمین‌های کافی و قوی برای جلوگیری از تخلف طرف‌های مقابل اخذ شود، اما به‌هرحال موضع‌گیری‌ها و اظهارنظرهای طرف مقابل، به‌عنوان تضمین تلقی گردید که این موضوع نیز در صورت عدم هوشیاری لازم می‌تواند در آینده چالش جدی تداوم حیات برجام باشد.

 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابلاغیه خود تأکید کرده بودند: «هرگونه اظهاری مبنی بر اینکه ساختار تحریم‌ها باقی خواهد ماند، به‌منزله‌ نقض برجام است.» دلیل تأکید بر این اصل آن است که در دوره پیش رو حتی اظهارنظر غربی‌ها نیز می‌تواند تأثیرات منفی بر اقتصاد کشورمان بگذارد، این پاشنه آشیل نیز به‌خوبی برای امریکایی‌ها مشهود است. این‌چنین است که سخنگوی کاخ سفید چند ساعت مانده به اعلام اجرای برجام از روی میز بودن گزینه اعمال تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران سخن می‌گوید و متأسفانه گاه عنوان می‌شود که این‌گونه اظهارنظرها در تعارض با روح برجام است و همین رویکرد موجب تجری هرچه بیشتر طرف مقابل شده است

.

4 ـ واقعیتی که نمی‌توان آن را انکار کرد آن است که ایران اسلامی در فرآیند توافق، قیودی را بر برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود پذیرفت که در حال طبیعی مجبور به پذیرش این قیود نبود. در مقابل این تنازل که کم‌ارزش هم نبود، انتظار دریافت امتیازهای بزرگی از طرف مقابل می‌رفت که برخی از آنها به‌هرحال میسر نشده است. در چنین شرایطی حداقل انتظاری که برای حفظ منافع ملی می‌رود، تکیه بر همان نکته کلیدی ابلاغ‌شده توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی است که «در سراسر دوره‌ هشت‌ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای (از جمله بهانه‌های تکراری و خودساخته‌ تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد و دولت موظف است طبق بند 3 مصوبه‌ مجلس، اقدام‌های لازم را انجام دهد و فعّالیت‌های برجام را متوقف کند

 

در این راستا باید آمادگی لازم برای اقدام متقابل در مقابل عهدشکنی و توطئه طرف مقابل در دولت ایجاد شود و باید تأکید کرد که هیچ‌گاه نباید مصالح جناحی و گروهی موجب تداوم مسیری شود که حرکت در آن برخلاف منافع ملی است. بنابراین از مسئولان اجرایی انتظار می‌رود هرگاه گمانه‌های تخلف طرف مقابل مشاهده شد، فوراً از طرق لازم برای پیشگیری اقدام کنند و در صورت نتیجه‌بخش نبودن، صادقانه واقعیات را با ملت ایران در میان بگذارند و اجازه تحقیر ملی توسط دشمن را ندهند. در همین راستا رسالت هیئت موسوم به نظارت بر اجرای برجام، تاریخی و مهم است.

 

5 ـ در خصوص کارخانه اراک قرار بر انعقاد قرارداد قطعی و مطمئن درباره‌ طرح جایگزین و تضمین کافی برای اجرای آن بود که ظاهراً این قرارداد فعلاً با یک شرکت داخلی امضا شده است و بسیاری از تحلیلگران معتقدند که به‌‌رغم برخی خوش‌بینی‌ها در خصوص مشارکت کشورهای خارجی در نوسازی این رآکتور، در آخر هم برای ساخت آن باید به دانشمندان و متخصصان جوان ایرانی روی ‌آوریم. هرچند قلب رآکتور امروز درآمده و دیگر نمی‌تپد، اما شاید این قلب را باید برای عبرت‌گیری آیندگان از ماحصل اعتماد به بیگانگان به موزه بسپاریم.

 

6 ـ تهیه برنامه پانزده‌ساله رسیدن به 190 هزار سو ظرفیت غنی‌سازی و حد لازم برای غنی‌سازی صنعتی در پایان سال هشتم، نکته دیگری است که در دوره پس از اعلام آغاز برجام باید مورد پیگیری و اجرا واقع شود.

 

7 ـ نکته پایانی که از همه مهم‌تر نیز است، پذیرش این واقعیت است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، غرب و امریکا به دوره موسوم به پسابرجام به دیده طمع می‌نگرد و یکی از مهم‌ترین راهبردهای نظام سلطه یعنی «نفوذ» برای پیگیری در همین دوره مورد تکیه غرب است. مقابله با نفوذ همه‌جانبه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی امریکا در دوره پیش رو یکی از مهم‌ترین رسالت‌های مسئولان بخش‌های مختلف و نیز جبهه مؤمن انقلاب اسلامی است. به تعبیر دقیق و عمیق حضرت امام خامنه‌ای «نیروهای مؤمن ما در سرتاسر کشور بدانند که حرکت، به‌سمت اهداف و آرمان‌های اسلامی است؛ در این هیچ تردیدی نیست و همه خودشان را آماده نگه بدارند، همه آماده باشند؛ نیروهای مؤمن، نیروهای اصیل و معتقد در سرتاسر کشور -که بحمدالله اکثریت قاطع این کشور را هم تشکیل می‌دهند ـ آماده‌به‌کار باشند. آماده به‌کار به‌معنای آماده جنگ نیست؛ یعنی هم آماده کار اقتصادی باشند، هم آماده کار فرهنگی باشند، هم آماده کار سیاسی باشند، هم آماده حضور در میدان‌ها و عرصه‌های مختلف باشند؛ آماده باشند، ما همه باید آماده ‌باشیم. در مقابل این جهت‌گیری‌های دشمنان -که دشمنان ما شب و روز نمی‌شناسند ـ ما هم بایستی شب و روز نشناسیم و همه آماده‌ باشیم.»/998/102/ب3

 

منبع: روزنامه جوان

 

ارسال نظرات