بقای نظام امامت برای حفظ اسلام مهم ترین ثمره صلح امام حسن بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در بجنورد، حجت الاسلام علی خادمی، مدیرکل تبلیغات اسلامی استان خراسان شمالی، دیشب در مراسم بزرگداشت بیست و هشتم صفر، سالگرد رحلت حضرت محمد(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع)، با تسلیت به مناسبت این ایام، اظهار کرد: یکی از مهم ترین مسائل حیات بابرکت امام حسن(ص) صلح ایشان با معاویه است که می بایست از سوی روحانیان آگاه و اندیشمندان دینی مورد تحلیل قرار گرفته و تبیین شود.

وی با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) دلایل و نتایج زیادی داشت، اضافه کرد: دوران زندگی امام حسن(ع) و شرایط ویژه جامعه مسلمانان در آن زمان با دوران حیات سایر ائمه اطهار(ع) تفاوت های ویژه ای داشت و باید در تحلیل سیره و منش این امام همام، شرایط ویژه جامعه اسلامی آن زمان را در نظر داشت.

حجت الاسلام خادمی تصریح کرد: یکی از شرایط ویژه امت و جامعه اسلامی در زمان حیات و امامت امام حسن(ع)، موضوع غربت عجیب آن حضرت بود که زمینه ساز صلح ایشان با معاویه شد.

دبیر ستاد ساماندهی شئون فرهنگی در مناسبت های مذهبی استان خراسان شمالی خاطرنشان کرد: درواقع صلح امام دوم شیعیان با معاویه قهرمانه ترین نرمش تاریخی است که با توجه به شرایط زمانی و مکانی آن زمان بهترین تصمیم بود.

وی اضافه کرد: همراهی نشدن امام حسن(ع) از سوی مردم به ویژه خواص یکی از مهم ترین دلایل این امام همام با معاویه بود در حالی که امام حسن(ع) هیچ گاه معاویه را به رسمیت نشناخت.

حجت الاسلام خادمی با بیان اینکه صلح امام حسن(ع) با معاویه در ظاهر عقب نشینی بود اما درواقع عامل عزت شیعه و شکست ناپذیری ابدی پیروان این مکتب شد، افزود: مهم ترین نتیجه صلح امام حسن(ع) بقای نظام امامت برای حفظ اسلام بود.

وی افزود: مهم ترین دلیل پیشنهاد صلح به امام حسن(ع) از سوی معاویه رسیدن کم هزینه به حکومت بود اما از طرف دیگر مهم ترین دلیل پذیرش این پیشنهاد از سوی امام حسن(ع) عدم همراهی و فداکاری مردم به ویژه خواص بود.

حجت الاسلام خادمی اصلی ترین عامل در همراهی نکردن مردم با امام حسن(ع) را دنیاگرایی و راحت طلبی آنها ذکر و اظهار کرد: اسیر دنیا و ظواهر دنیوی شدن سبب شده بود تا غالب مردم جامعه اسلامی در دوران حیات امام حسن(ع) رفتارهایی چون پیمان شکنی و خیانت داشته باشند.

وی با یادآوری اینکه امام حسن(ع) در شرایطی به امامت رسید که مردم تاب امامت حضرت علی(ع) را نداشته و در نتیجه این عوامل دستان نفاق موجود در جامعه آن زمان دست به دست هم داده و امام علی(ع) را به شهادت رساندند، افزود: در چنین شرایط حساس داخلی و خارجی که بسیاری از شیعیان دچار تزلزل و شبهه شده بودند، امام حسن(ع) باید امت اسلامی را هدایت می کرد.

حجت الاسلام خادمی با بیان اینکه یکی از دلایل پذیرش صلح از سوی امام حسن(ع) حفظ دین و مصلحت امت اسلام بود، خاطرنشان کرد: در آن زمان جامعه در شرایطی قرار داشت که امکان داشت با جنگ با معاویه اصل دین از برود اما در ادامه نقض پیمان از سوی معاویه زمینه ساز قیام کربلا و نهضت امام حسین(ع) شد.

وی با یادآوری اینکه امام حسن(ع) به اجبار و به دلیل عدم همراهی مردم با معاویه صلح کرد اما این صلح نامه در مفاد خود به نفع مسلمانان و مخالفان معاویه حکم می کرد، افزود: امام حسن(ع) هرگز معاویه را به رسمیت نشناخت و هیچ گاه نگفت حکومت حق معاویه است بلکه همواره می فرمود اگر مردم همراهی و همکاری می کردند تا آخرین لحظه با معاویه می جنگیدم.

گفتنی است، امام حسن مجتبی(ع) در بیست و هشتم صفر سال 50 هجری شمسی در سن 47 سالگی به دستور معاویه در مدینه مسموم شد و به شهادت رسید./9314/202/ب2