حضرت عباس، عظیم ترین شخصیت پس از 14 معصوم است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام کاظم راشد یزدی، استاد حوزه علمیه همزمان با شب میلاد حضرت ابوالفضل عباس(ع) در جمع زائران و مجاوران مضجع نورانی امام رضا(ع) اظهار کرد: پس از 14 معصوم کسی به عظمت حضرت ابوالفضل(ع) نیست و برجسته ترین صفتی که در وجود این مرد عظیم الشأن وجود داشت، صبر بود.
وی تصریح کرد: برای درک شخصیت حضرت ابوالفضل(ع) مرور حضور و مبارزه چندساعته ایشان در عاشورا کافی است.
حجت الاسلام راشد یزدی خاطرنشان کرد: نخستین و آخرین کسی است که دست حضرت عباس(ع) را بوسیده است، معصوم بود؛ اولین نفر خضرت امیرمؤمنان علی(ع) و آخرین نفر نیز حضرت علی بن حسین امام زین العابدین(ع) بود.
وی با اشاره به درجه و مقام والای قمربنی هاشم(ع) تصریح کرد: حضرت ابوالفضل عباس کسی که امام صادق(ع) در مقابل قبر ایشان ایستادند و فرمودند: «تو بنده صالح خدا و مطیع خدایی...»
حجت الاسلام راشد یزدی با بیان این مطلب که امام حسین(ع) شمس بنی هاشم و ایشان قمر بنی هاشم بودند، افزود: سایر شهدای کربلا اطراف حرم امام حسین(ع) مدفون شده اند اما حکمت فاصله حرم حضرت ابوالفضل(ع) تا حرم امام حسین(ع) اینست که مردم زیارتی مجزا از امام حسین(ع) و ادای احترام خاصی نسبت به حضرت عباس(ع) داشته باشند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که صبر از برجسته ترین صفات نیکوی اخلاقی است، اظهار کرد: صبر به معنای قدرت تحمل، به معنای تحمل گذشت زمان برای حل مشکلات، عصبانی و شتابزده نشدن است.
این استاد حوزه علمیه ابراز کرد: متأسفانه این خصلت در بین مردم امروز کمرنگ شده است و بسیاری حوصله تربیت فرزند، برخورد آرام با نسل جوان، همراهی و هم صحبتی با آنان را ندارند و سریع عصبانی می شوند.
وی با بیان این که برخی تحمل شکست و تحمل فقر را ندارند، عنوان کرد: زندگی شرایط یکنواخت و یکسانی ندارد؛ سربالایی، سراشیبی، جزر و مد دارد و اگر در زندگی صبر نباشد، زندگی دائم مواج و متلاطم است، افراد صابر مسائل و مشکلات زندگی را با گذشت زمان حل می کنند زیرا حاصل شتابزدگی در شرایط سخت چیزی جز سوء تفاهم و ناکام بودن نیست.
حجت الاسلام راشد یزدی خاطرنشان کرد: نبی مکرم اسلام(ص) در آخرین لحظات عمرشان در جمع اصحاب خویش فرموده اند: «دژ محکمی که مرا فرا گرفته بود، صبر بود»./1308/پ202/ب4