بایدها و نبایدهای کار گروهی
خبرگزاری رسا ـ معاون امور دفاتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها درباره کارگروهی گفت: به غیر از رهبر و هدف باید انگیزه باشد، باید خود چشمه آب داشته باشد، باید خود افراد انگیزه داشته باشند، این انگیزه میشود عامل تلاش، عامل پیروی از حرف رهبر، عامل حرکت در جهت هدف است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علیرضا مستشاری، معاون امور دفاتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، در خصوص کار گروهی و شرایط کار گروهی در دو هفته نامه عهد ابراز داشت: در کار گروهی این مسئله، مسئله خیلی مهمی است که محور وحدت چیست؟ مثلا ما چند گروه تشکیل دادهایم و میخواهیم این گروهها وحدت هم داشته باشند، این سؤال مهمی است که این وحدت چگونه ایجاد میشود؟
برای وحدت در گروه و کار تشکیلاتی باید رهبر به معنی مدیر داشته باشیم و این مفروغ عنه است، مرحوم عین صاد، گروهی از جوانان را رهبری میکرد. مرحوم شهید بهشتی هم همینطور.
البته این مدیریت با رهبری کل جامعه متفاوت است ولی کل کار تشکیلاتی بایستی یک رهبر کلی هم داشته باشد که این محوریت وحدت است و همه این نکته را قبول دارند.
اما یک مسئله مهم که مورد غفلت قرار میگیرد و خیلی مهم هم هست، مسئله انگیزه است! به تعبیر دیگر اگر بگوییم که محور وحدت در یک گروه ـ که میخواهند کار گروهی انجام بدهند ـ انگیزه است، گزاف نگفتهایم! اگر افراد یک گروه انگیزه داشته باشند، پای اهداف گروه میایستند و به رهبری گروه تن میدهند!
در صورتی که هدف به تنهایی نمیتواند محور وحدت باشد، خیلیها هدف مشترک دارند اما انگیزه کار برای ان هدف را ندارند، خب اینها نمیتوانند دور هم جمع شوند، حتی اگر رهبر داشته باشند اما انگیزه نداشته باشند، باز هم نمیتوانند دورهم جمع شوند.
رهبر هم وقتی میتواند در رهبری موفق باشد که افراد متناسب با هدف، درست انتخاب شده باشند؛ یعنی افراد انگیزه کار در آن موضوع را ادشته باشند.
ما گاهی ده سال یا کم و بیش روی یک گروه کار کردیم ولی بعدش دیدیم به نتیجه نرسیدیم چون افراد را با رودربایستی دورهم جمع کرده بودیم؛ این گروه با یک تلنگر از هم جدا شدند چون انگیزه این کار را نداشتند و به خاطر یک ملاحضه یا رودربایستی آمده بودند.
ما با رفقا چندین مدل کار گروهی شروع کردیم؛ آن مدلهایی که خود چشمه آب داشته و خود افراد انگیزه داشته به نتیجه رسید، اما آن گروههایی که افراد انگیزه آن کار را نداشتند و قرار بود با یکسری کارها و فعالیتها انگیزه ایجاد شود، به نتیجه نرسید.
پس به غیر از رهبر و هدف باید انگیزه باشد، باید خود چشمه آب داشته باشد، باید خود افراد انگیزه داشته باشند، این انگیزه میشود عامل تلاش، عامل پیروی از حرف رهبر، عامل حرکت در جهت هدف!
ما کار گروهی که دیدیم از هم پاشید علتش این بود که افراد به خاطر ملاحظاتی از قبیل استفاده از امکانات گروه و ... جمع شده بوند.
من این را طبق تجربه کاری که در این سالها داشتیم، گفتم. گروههای مختلفی که تشکیل شده اما انگیزه نداشتند، پیشرفت نکردهاند عامل جمع شدنشان یا ملاحظات یا رودربایستی بوده یا به خاطر رفاقت و... دور هم جمع شدهاند، البته نه این که لزوما به خاطر امکانات مادی آمده باشند! بلکه ممکن است به خاطر امور معنوی هم دورهم جمع شده باشند ولی انگیزه آن کار را ندارند، لذا کار پیش نمیرود.
اما اگر افراد یک گروه، انگیزه کار را داشته باشند، اگر دهبار رهبر گروه عوض شود، بازهم به خاطر انگیزه؛ گروه از هم نمیپاشد؛ کار پیش میرود.
بعضی میگویند گروه را ابتدا تاسیس میکنیم، بعدا انگیزه ایجاد میکنیم اما به نظر من این طور موفق نمیشویم مثالی بزنم؛ ما برای چندتا گروه آموزشهایی گذاشتیم، حتی دوره دوساله آموزشی ـ آن هم هر هفته ـ برگزار میکردیم، در صورتی که مصاحبهگر ابتدا گفته بود اینها به درد فلان کار مثلا تبلیغ در دانشگاه نمیخورند.
ما فکر میکردیم با یکسری کارها میتوانیم انگیزه ایجاد کنیم اما از بین این 40 نفر آن هم بعد از 2 سال کار مستمر، فقط یک نفر تفاوت کرده بود. چرا؟ چون که اینها از ابتدا انگیزه بدهیم. خود چشمه آب نداشت!/978/ت302/س
ارسال نظرات