استاد حوزه علمیه قم:
امام حسین رضای خدا را در قیام می دید
خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه قم گفت: عده ای مانع امام حسین(ع) شدند که به کربلا نرود اما حضرت پاسخ دادند چون خداوند دوست دارد این گونه مرا دیده و این گونه مقدر فرموده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام میرشفیعی صبح امروز در مسجد قاوم کرمان گفت: در روایاتی بیان شده قطره ای اشک برای امام حسین(ع) و حتی ادای گریه در آوردن سبب می شود انسان در بهشت وارد شود؛ اما همچنان این سؤال مطرح است که چگونه گناهان فردی با قطره ای اشک از بین می رود و بهشت بر او واجب می شود.
وی با اشاره به روایاتی که بخشش گناهان را پاداش گریه بر امام حسین قرار داده است، افزود: در قرآن آیات محکمه ای وجود دارد که بیان می کند اگر کسی گناهان او را احاطه کند برای همیشه در آتش خواهد بود؛ کسی که کمترین شری انجام دهد محاسبه می شود و برای او بدی را به ارمغان می آورد.
این استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: مسیحیت اعتقاد دارند حضرت عیسی(ع) را کشتند تا خون بهای وی بخشش گناه کاران شود اما شیعه فلسفه شهادت امام حسین را چنین چیزی نمی داند؛ درست است که یکی از برکات امام حسین(ع) بخشش گناه کاران است اما فلسفه شهادت ایشان این نیست.
حجت الاسلام میرشفیعی اظهار داشت: در روایات برای زیارت حضرت معصومه(س) نیز تعبیر بهشت برای او است به کار رفته است؛ این تعبیر یعنی کسی بعد از زیارت فاطمه معصومه(س) و یا گریه بر امام حسین(ع) نیز گناه کرد اهل بهشت خواهد بود.
وی با اشاره به روایتی از حضرت زهرا(س) گفت: خانمی از صدیقه طاهره از طرف شوهر خود پرسید آیا بنده شیعه شما هستم حضرت زهرا فرمود اگر از هر چه که نهی کردیم خودداری کرده است شیعه ما است؛ مرد با شنیدن این صحبت بی قرار شد و گفت من شیعه اهل بیت نیستم زیرا هرچه خواستند انجام ندادم و اگر شیعه اهل بیت نباشیم در هلاکت هستیم.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: حضرت زهرا(س) فرمود که غیر از شیعیان گروهی از دوستان ما، دوستان آن ها و دشمنان دشمنان ما اهل بیت نیز در بهشت وارد می شوند اما این ها گناهانی دارند که با گرفتاری های دنیا پاک می شوند و عده ای دیگر با سختی هنگام احتضار و عده ای نیز با عذاب های برزخ پاک می شوند؛ برخی افراد از شدت آلودگی در جهنم قرار می گیرند و با شفاعت اهل بیت به واسطه حسنه ی ویژه ای که انجام داده اند مورد بخشش قرار می گیرند.
وی ادامه داد: کسی که تباکی کند و قطره ای اشک برای امام حسین(ع) بریزد هیزم تری خواهد شد که دیگر جایی در آتش جهنم ندارد؛ گفته شده کسی در حالی که حق امام حسین(ع) را می شناسد آن ها را زیارت کند بهشت بر او واجب است؛ حداقل معرفت و شناخت علم به مظلومیت آن حضرت است.
حجت الاسلام میرشفیعی ادامه داد: در روایات به برخی دستور داده شده دوستان اهل بیت را دوست بدارند و دشمنان آن ها را دشمن بدارند هر چند بسیار نیکوکار باشند؛ زیرا دوستان اهل بیت خود را به مرحله ای می رسانند که به بهشت می رسند و دشمنان اهل بیت نهایتا هلاک می شوند.
وی ادامه داد: روز 28 ذی الحجه امام حسین به منزلی به نام ذو حصر رسیدند و حر بن یزید ریاحی با سپاهی از طرف عبیدالله به سمت حضرت رفت؛ اباعبدالله دستور داد همه سپاه حر را سیراب کردند پس از آن هنگام ظهر شد و حضرت به نماز ایستاد و حر نیز به او اقتدا کرد و حضرت در خطبه ای کوتاه گفتند ما به دعوت شما کوفیان به این سمت آمدیم اگر پشیمانید برگردیم اما حر گفت که از طرف عبیدالله مأمور است حضرت را به پیش عبیدالله ببرد.
حجت الاسلام میرشفیعی ادامه داد: امام حسین(ع) و حر بن یزید ریاحی توافق کردند امام حسین(ع) در سرزمینی غیر از کوفه استقرار یابند و اباعبدالله و کاروان خویش روز دوم محرم وارد کربلا شدند؛ عده ای به امام حسین(ع) توصیه کردند به کوفه نرود تا کشته نشود و فکر می کردند اباعبدالله نمی داند که کشته خواهد شد و حضرت در جواب آن ها گفتند که قتلگاه من کربلا است و خداوند این را خواسته است.
این استاد حوزه علمیه ادامه داد: عده ای از ملائکه به سمت امام حسین(ع) آمدند و خواستند که او را برای از بین بردن دشمنانش یاری دهند امام مانع شده و فرمودند که خداوند دوست دارد من را این گونه ببیند؛ عده ای بی معرفت می گویند وقتی امام حسین می دانست که کشته خواهد شد نباید به کربلا برود اما نمی دانند که سیدالشهدا رضای خداوند را در نظر می گیرد نه جان خویش را./9704/پ202/ب4
ارسال نظرات