آرمش روحی در پرتو ایمان به خدا حاصل می شود
وی اظهار کرد: نفس مطمئنه در ایمان به خدا و رعایت تقوا، تجلی می کند، از این رو هر اندازه اعمال نیک انسان بیشتر باشد، نفس مطمئنه او بیشتر تجلی می کند.
مدیر مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) به مقایسه شادی که از طریق گناه حاصل می شود و شادی که از طریق انجام دستورات الهی حاصل می شود پرداخت و گفت: شادی که از طریق گناه بدست می آید، لحظه ای است، اما عواقب دنیوی و اخروی در پی دارد، در مقابل شادی که از طریق ایمان به خداوند حاصل می شود، در دنیا، آرامش و در آخرت، رحمت الهی را نصیب انسان می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیه «وَلاَ یَحْزُنکَ قَوْلُهُمْ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلّهِ جَمِیعًا هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ سخن آنان تو را غمگین نکند، زیرا عزّت، همه از آنِ خداست. او شنواى داناست.»،ابراز کرد: ملامت سرزنش کنندگان، خللی در ایمان، انسان با تقوا ایجاد نمی کند، خداوند در این آیه خطاب به پیامبراکرم(ص) می فرماید: سخن مخالفان، تو را ناراحت نکند.
مدیر مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) گفت: حضرت خدیجه(س) به درجه و مقامی رسید که خداوند بر ایشان درود و سلام می فرستادند، این بانوی بزرگوار سختی های بسیاری را متحمل شدند، اما این سختی ها، هرگز سبب نشد که از ایمان خود دست بردارند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به آیه «لَهُمُ الْبُشْرى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ برای آنان هم در زندگی دنیا و هم در آخرت بشارت خواهدبود، در کلمات خدا هیچ دگرگونی راه ندارد و این خود رستگاری بزرگ است»، اظهار کرد: بشارت خداوند، مخصوص افراد با ایمان است.
نیک افزود: خداوند وعده های خود را تغییر نمی دهد، مؤمن را در دنیا و آخرت بشارت می دهد؛ بشارت در دنیا، برخورداری از نفس مطمئنه و وجدان آرام است و در آخرت هم بر خورداری از نعمات الهی است.
این کارشناس امور خانواده ادامه داد: انسان عاقل در پی آرامش واقعی و حقیقی است، آرامشی که به میزان رضایت او از زندگی بستگی دارد؛ چرا که هر اندازه رضایت او از زندگی بیشتر باشد، به مراتب خوشبختی او نیز بیشتر است.
مدیر مدرسه علمیه حضرت خدیجه(س) گفت: احساس رضایت از زندگی به نوع نگاه افراد به زندگی بستگی دارد، نگاهی که در آن فرد مشکلات و سختی ها را آزمایشی از طرف خداوند می داند و باور دارد که هر آنچه خداوند برای او مقدر می کند، به مصلحت اوست./1309/پ202/ب